"စားလို႔ေကာင္းလိုက္တာ!..."
ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ေရခဲမုန္႔ကိုပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ၿပီးပလုတ္ပေလာင္းေျပာလာတဲ့သူစိမ္းေလးေၾကာင့္ရြမ္းဝူရယ္လိုက္ၿပီးအပင္ေအာက္ကခံုတန္းေလးမွာထိုင္လိုက္သည္။
က်ိဳးလင္း လဲသူ႔ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီးစပ္စုရန္ျပင္လိုက္သည္။ဘာလို႔သူတို႔companyမွာလာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရတာလဲ။တကယ္ဆိုသူ႔အကိုရဲ႕ရန္ဘက္႐ွိတဲ့companyမလား။
"ေရာ့!..."
ေမးမလို႔လုပ္ေနတုန္းသူေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကလက္ကိုင္ပဝါအားထုတ္ကာေပးလာတာမို႔က်ိဳးလင္းေၾကာင္သြားသည္။
"ဘာလုပ္တာလဲ! ..."
"မင္းလက္မွာေရခဲမုန္႔အစေလးေတြေပေနတယ္...၊အဲ့တာသုတ္လိုက္"
သူေျပာေတာ့မွက်ိဳးလင္းလက္ကိုၾကည့္မိသည္။ေရခဲမုန္႔ကခရင္အစေလးေတြအနည္းငယ္ေတာ့႐ွိသည္။
"ခင္ဗ်ား! ..."
က်ိဳးလင္း ကိုယ့္လက္ကိုေသခ်ာၾကည့္ေနတုန္းဆက္ခနဲလာဆြဲယူသြားၿပီးအက်အနသုတ္ေပးေနသူေၾကာင့္အံဩသြားသည္။႐ုန္းမလို႔လုပ္ေပမယ့္ခပ္တင္းတင္းသူကဆုပ္ကိုင္ထားကာ...
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန! ..."
က်ိဳးလင္း လဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနလိုက္ေတာ့သည္။ခုလိုက်ေတာ့လဲမိုရြမ္းဝူကစိတ္ေကာင္းေလးေတာ့႐ွိသား။သူအကိုလူဆိုးေကာင္နဲ႔ေတာ့တစ္ျခားစီပဲ။သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ကို႐ုတ္တရပ္ေကာက္ရလိုက္သလိုပဲ။
"ရၿပီ.."
ႏူးညံေနတဲ့လက္ဖဝါးေလးကိုရြမ္းဝူျပန္မလႊတ္ေပးခ်င္ေပမယ့္ကိုယ္မွမပိုင္ေသးတာလႊတ္ေပးရမွာေပါ့။ဒါေပမယ့္တစ္ေန႔က်ရင္ေတာ့ေဟာ့ဒီလက္ကိုရဲရဲဆြဲၿပီးတစ္ေလာကလံုးကိုဒီေကာင္ေလးကရြမ္းဝူအပိုင္ဆိုတာပက္ႂကြားပစ္မယ္။
"ခင္ဗ်ား ဘာလို႔companyမွာလာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတာလဲ...၊ခင္ဗ်ားအကိုလူဆိုးေကာင္သိရင္ျပသာနာတက္ေနပါဦးမယ္..."
"သူနဲ႔မဆိုင္ဘူး...၊ဒါနဲ႔မနက္ျဖန္အားေအာင္လုပ္ထားမင္းသြားခ်င္တဲ့တစ္ေနရာကိုယ္ေခၚသြားမလို႔..."
STAI LEGGENDO
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Fanfiction"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
