ဦးေလးရန္အရံဟင္းပြဲမ်ားအားေသခ်ာျပင္ဆင္ေနတုန္းအိမ္ေတာ္သခင္ႏွစ္ပါးကေတာ့အေပၚထပ္ေလွကားဆီမွဆင္းလာေလသည္။
သခင္ေလးရိေပၚရဲ႕မ်က္ႏွာသည့္အရင္ကနဲ႔မတူစြာၾကည္ႏူးရႊင္ျမဴ းရိပ္တို႔သန္းေနၿပီးသခင္ေလးေ႐ွာင္းကေတာ့မ်က္ႏွာအားငံု႔လ်က္႐ွက္ေနေသာဟန္ပန္ႏွင့္ပင္။
တစ္ေယာက္ ကလဲထိုမ်က္ႏွာေလးအားလြတ္သြားမွာစိုးသည့္အလားေငးလို႔ရယ္၊တစ္ေယာက္ကလဲေငးရမလားမ်က္ေစာင္းအလီလီထိုးလို႔ရယ္နဲ႔...။
လိုက္လဲလိုက္ဖက္တဲ့စံုတြဲပါလားလို႔ဦးေလးရန္ေတြးရင္းျပံဳးလ်က္ၾကည့္ၿပီးအေစခံမေလးမ်ားအားခပ္သြက္သြက္လုပ္ရန္ေျပာလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား! ဘာလို႔ၾကည့္ေနတာလဲ..."
အခန္းထဲကထြက္လာတည္းကျပံဳးစိစိမ်က္ႏွာေဘးနဲ႔အတူသူ႔မ်က္ႏွာအားမလြတ္တမ္းၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔တံေတာင္ေလးနဲ႔တြက္ကာေမးရသည္။
ရိေပၚကေတာ့အတြက္ခံလိုက္ရသည့္ဝမ္းဗိုက္အားလက္ေလးနဲ႔ပြတ္ရင္းရယ္သည္။ၿပီးေနာက္ခါးက်င္က်င္အားဆြဲ႔ဖက္ရင္းနားေလးနားကပ္တာတီးတိုးေျပာလိုက္သည္။
"ခ်စ္လို႔ေလ.... ခ်စ္လို႔ၾကည့္တာ"
အျမင္ကတ္စရာေကာင္းလွေသာအေျဖေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာေလးစူပုတ္သြားေတာ့သည္။ျပန္ေခ်ပရန္ျပင္လိုက္ေပမယ့္ထမင္းစားခန္းဆီေရာက္ေနၿပီမို႔ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
ရိေပၚမ်က္စပစ္လိုက္တာနဲ႔ဦးေလးရန္သည္အိမ္ေစမ်ားအားေနရာမွထြက္သြားေစသည္။ရိေပၚမ်ားစြာ႐ွိေနေသာဟင္းပြဲမ်ားအားေ႐ွာင္းက်န္႔ေ႐ွ႕သို႔ေရြ႔ေပးရင္းငါးေပါင္းတစ္ခုအားမိမိပန္းကန္ထဲသို႔ထည့္လိုက္သည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ထမင္းတစ္လုတ္အားပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီးခ်ိန္တြင္ပန္းကန္ထဲသို႔ငါးအသားေလးတစ္ခုသူကထည့္လာသည္။ပါးစပ္ထဲထမင္းမ်ားနဲ႔စကားေျပာဖို႔အဆင္မေျပတာေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ျပဴ းေၾကာင္ေၾကာင္ေလးၾကည့္မိသည္။
"မင္းအတြက္ အ႐ိုးႏႊင္ၿပီးသားစိတ္ခ်လက္ခ်စား..."
သူ႔စကားေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔သူ႔ထမင္းပန္းကန္ထဲလွမ္းၾကည့္ေတာ့ထမင္းျဖဴ ျဖဴ ကခုထိအရာမယြင္းေသး။ငါးအ႐ိုးအားကြၽင္းက်င္စြာဖယ္ရင္းေနာင္ထပ္ငါးအသားေလးတစ္ခုထြင္ကာပန္းကန္ထဲထည့္ေပးျပန္သည္။
VOUS LISEZ
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Fanfiction"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
