Payidar ~Mahalle Klasiği

34.bölüm

Eve geçince annemin imalı bakışları altında ona yardım ettim. Vakit geçmesi için uzun bir süre kitap okudum. Akşam babamın ve abimin gelmesiyle aşağı indim. Ilk önce en başta oturan babamı daha sonra abimi öpüp annemin hazırladığı tabakları masaya taşıdım. Herşey hazır olunca oturduk.

"Ee gününüz nasıl geçti?"

Benden gelen soruyla babam yemeğine ara verip bana cevap verdi.

"Yoğun ama akşam olduğunda bu masa da oturabiliyorsam harika."

Ona havadan öpücük attım. O da yakalar gibi bir hareket yaptı. Çok minnoşsun baboş.

Bu sefer abime döndüm. O da bana bakıyormuş zaten. Gülümseyince ben de gülümsedim.

"Senin günün nasıldı bakalım biricik kardeşim?"

Mert ona ters bir bakış atsa da abim ona sırıtıp göz kırptı. Aramız da ki dengeyi sağlamayı biliyordu.

"Ne olsun biricik abicim aynı şeyler. Evdeydik. Anneme yardım ettim kitap okudum öyle. "

Bu aralar evde fazla sıkılıyordum. Sürekli bizimkilerle birlikteydim tamam ama hep mahalledeydik . Surekli aynı yerde olmaktan sıkılmıştım. Alçından dolayı evden de çıkamamıştım ya gerçi. Abim bişeyleri tartar gibi sakalını kaşıdı. Sonra hepimize hitaben konuşmaya başladı.

"Düşündüm de bir tatil iyi olmaz mı? Bizim çocuklarla gitsek isterseniz Muğla da otele isterseniz Antalya da ki yazlığa ne dersiniz?"

Aman Allah'ım  tatil mi dedin canım abim? Hemen sandalyemden fırlayıp boynuna sarıldım.

"Sen ne kral abisin ya?"

Abim saçlarıma öpücük kondurunca ben de yanağına öpücük kondurup ayaklandım. Birden kolumu tutunca durdum ne var gibisinden baktım. Bırakırsa valizimi hazırlamaya gidecektim çünkü. Annem ve babamı başıyla işaret edince anladım ne olduğunu.

"Siz bişe demediniz baba, anne?"

Babam başıyla onayladı. Peçeteyle ağzını silip konuşmaya başladı.

"Iyi olur ama bizim yazlığa giderseniz. Hem Melis orayı çok sever. Çocuklarada sormak lazım ortak bir tarih belirlemeniz gerekiyor."

Abim başıyla onu onayladı. Doğru da  söylemişti . Hop diyince tatile çıkamazdık ya izin almaları lazımdı.

Asya Sultan" Bence de yazlığa gidin otelde yer ayarlamakla uğraşmayın bide. Orda düzen kurulu daha rahat edersiniz."

Sohbet etmekten yemek yemediğimizi fark edince herkes yemeğine geri döndü. Yemekler yendikten sonra annem bugün çok ayakta kaldın diyerek beni salona yollamıştı.

Salona girdiğimde babam balkonda telefonda konuşuyordu. Mete ortalıklarda yoktu. Abimde koltukta oturmuş telefonuna bakıyordu. Hemen yanına oturup telefonuna kafamı uzatınca bir arkadaşıyla konuştuğunu gördüm. Erkek olduğunu görünce geri çekildim. Kafamı göğsüne koyup beline sarıldım. Oda bir eliyle saçlarımla oynuyor bir yandan telefonuna bakıyordu. İşi bitmiş olacak ki telefonu bırakıp tamamen ilgisini bana verdi. Şakalarıma öpücük kondurup geri çekildi.

Tam konuşacaktı ki telefonumun bildirim sesiyle duraksadı. Indirim mesajıdır diye bakmadım. Ama bir daha mesaj sesi gelince abimin kaşları çatıldı. Bakışları yüzüm de oylanırken masumca omuz silktim. Elimi arka cebime atıp baktığımda mesajların Urazdan geldiğini gördüm. Tam da abimin yanındayken mi cidden Uraz?

"Mesaj kimden?"

Yüzümün her karısında mekik okurken yalan söyleyemezdim. Saklamakta içinden gelmiyordu ya hani. Derin nefes alıp söyleyeceklerimi toparladım. Önce benden duymalıydı Uraz la birlikte söylersek sert çıkma ihtimali vardı. Onunla ilişkimi onaylamayacağından değil beni paylaşmak istememesinden kaynaklanan bir şeydi bu. Bekleyip cevap neklediğini fark edince boğazımı temizleyip gözlerinin içine baktım beni anlaması için.