Payidar ~Mahalle Klasiği

25.bölüm

Bugün kim doğmuş aa ben doğmuşum😂 Hapy birthday bana.🎂

6k olmuşuz mutluluğum iki kat arttı🎈

Hep birlikte karakola getirilmiş komser bey abi nin odasında bekliyorduk. Bakınca baya da kalabalıktık.

"Gençler olayla alâkası olmayan dışarıya çıkabilir mi ?"

Kimseden çıt çıkmamıştı. Mutluluktan boyunlarına atlamak istesemde kendimi durdurdum.

"Ahmet abi olayın hepimizle alakası var. Onun için kendini tüketme."

Uraz aşkım ne güzel konuştun sen . Ahmet abi de bizim mahalleden di. Karakol bölge karakolu olunca buraya tayin istemişti. Çokta severdim. Abimlerden büyük otuzların başın da ama bir o kadar da formundaydı. Düğününde de az oynamamıştım hani.

Bu konu buraya nasıl geldi aq. Diyen iç sesimi def edip kovdum. Ona ne konuyu istediğim yere çekerim ala ala.

Ahmet abi boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

"Anladım çıkmayacaksınız bari bu olayın başrolü kim kimin etrafın da dönüyor olay."

Boğazımı temizleyip bir adım öne attım.

"Şimdi ahmet bey abicim şöyle oldu biz mahalle de kendi aranız da maç yapıyorduk bir diğer  grup daha gelince iki ayrı takım olduk. Onların seyircilerinden olan şu Nihal benim abilerime laf attı. Ben de ona laf söyleyince kırmızı kart yedim oyundan çıktım. Üzerimi giyinip geldiğim de ortalık  mahşer alanı gibiydi. Ee benim de için de kalmıştı. Yolmasam olmazdı. Herkes dağılınca şu yapık ve annesi bizim evin kapısına dayandı ileri geri konuştu. Olay bundan ibarettir hakim bey."

Ahmet abiye en masum bakışlarımı fırlattım. Son da kini söylemesem için de kalırdı vallahi. Uraz a da  abi demek koymuştu ama naparsın herkes bura da olunca  yemedi Uraz demek.

Ahmet abi sen iflah olmazsın dercesine bana bakıp konuşmaya başladı.

"Anladığım üzere tek taraflı bir olay değil. Boşu boşuna sizi bura da ziyaretçi etmeyelim. Olayı daha fazla uzatmayın. Duydun değil mi Melis beni. Uzamasın diyorum. Konu kapansın diyorum. Yoksa ikiniz de içeri diyorum. Anladın mı abicim. Bu senin için  de geçerli  Nihal."

"Ayıp ettin abi ben mi uzatıcam. Ben yapar mıyım öyle şeyler. Biz seni meşgul etmeyelim. Kolay gelsin. Hadi biz çıkalım. Tekrar kolay gelsin Ahmet bey komiser abicim."

Vallahi uzatırım ama o uzatırsa yoksa durduk yere uzatmam. Yandan yandan karakoldan çıktık.

Kapı da Nihal e öldürücü bakışlarımı atıp abimin arabasına doğru ilerledim.

Öne Uraz ve abim arkaya annem, Mert ve ben binmiştik. Dikiz aynasından ara da abimin bakışlarını yakalıyorum ama daha çok Uraz ın ki leri.

"Bugün hepiniz biz de siniz baban açıklama bekliyor. Iki saat bana da laf saydı. Ama ben halledicem sen rahat ol.
Ben kızımı sokakta bulmadım."

Dikiz aynasın da ki ve arka koltukta ki bakışlar anneme döndü. Sıçtık babam nerden duydu ki.

Nereden duyacak mahalleyi ayağa kaldırdınız. Diyen iç sesim sen bugün fazla mantıklı konuşmuyomusun. Allahtan anam var arkam da.
O da olmasa halimiz harap.

Uraz annem de ki bakışlarını bana çevirdi. Göz kırpıp rahat olmamı ima etti. Babamı hallettik te o göz öyle kırpılır mı zalimin oğlu? Ah bana bir şeyler oluyor.

Benim düşüncelerimle birlikte eve varmıştık bile. Abim arabayı park edince  tek tek indik.

"Asya sultan ben bir üzerimi değiştireyim akşama yetişirim. Ali amcaya açıklamayı beraber yaparız."

"Tamam Uraz oğlum. Aman geç kalma."

Yine ayrılıyorduk işte. Ama kısa sonuçta akşam biz de olacaklar. Bana kısa bir bakış atıp abime baş selamı verip kendi evlerine doğru adımladı.

Biz de kapı da durmayı bırakıp eve girdik. Abim sırtımı sıvazladı. Hep birlikte odalara çıktık. Üzerimi değiştirsem ıyi olacaktı. Siyah şort ve siyah rambo atletle kalmıştım. Siyah taytımı sporcu sudyenimi giyip büyükler de evde olacağı için siyah  sırtı açık sporcu tişörtü geçirdim. Fazla spor ve siyah olmuştum ama olsundu. Rahat ve mutlu  hissediyordum için de kendimi. Saçımı iki yandan örüp lavaboya girdim. Yüzüm yorgun duruyordu. Ama bir o kadar da mutluydum. Ne güzel yolmuştum kızı . Bak yine aklıma geldi Uraz ı sana bırakmam demişti değil mi o? Kaşlarımı çattım. Bok veririm Urazı sana başka kapıya anacım. O benim. Nasıl benim se. Hâlâ bana hangi gözle baktığını da bilmiyorum. Kendi düşüncelerime göz devirdim. Ayma da renkten renge giriyordum resmen.
Birden kahkaha atmaya başladım. Ben hiç ıyi değildim yahu.

Aşağı indiğim de babam, Uraz, Derin beraber oturuyorlardı. Diğerleri de az sonra gelir demeye kalmadan zil çaldı.

"Ben bakarım."

Ben bağırınca ev de ki bakışlar bana döndü. Onları umursamamaya çalışarak kapıyı açtım. Niller, lale ablalar ve Efe abi gil vardı.

"Hoşgeldiniz."

"Hoşbulduk melis kuşum."

Hep birlikte eve girdiler. Arkalarından kapıyı kapattığım da Nil in  beni beklediğini gördüm.

Koluma girerek içeri yürümeye başladı.

"Halledicez sakin ol. Kıyamaz o sana."

Sessizce kulağıma fısıldadı.

"Inşallah Nilaşkım inşallah."

Annem çayları koymuş hep birlikte içiyorlardı. Ne güzel klimayı da açmış bonkör ailem. Urazlar rahat, sakın  dursa da biz kızlar olarak öyle değildi. Kurbanlık koyun gibi bekliyorduk.

"Biri bize ne olduğunu analatacak mı?"

"Şey babacım. Şimdi şöyle oldu. Biz maç yapmaya halısahaya gittik. Karşı  rakibin seyircileri abim gile laf söyleyince en son da Uraz abiye laf attılar ben de dayanamadım. Sonra ortalık karıştı. Kapıya  geldiler bu sefer de annem dahil olmuş oldu."

Babam kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Neyi anlamadın babam. Sessiz durdukça bana bir şeyler oluyor.

"Uraz seni ne ilgilendirir kızım? Genç oğlan."

Ama olmaz ki baba...

İnternetim de sıkıntı olduğu için bölüm yayımlayamadım. Dün atacaktım ama telefonumda bir sıkıntı oluştu. Yazarcığınızın doğum günü dündü yaşlandık bea.😂

Peki bölüm nasıldı?

Seviliyorsunuz💙

Oy ve yorum atmayı unutmayın.