25.4.2018
Hanımlar uçaktan indiler ve onları bekleyen arabaya bindiler. Midyata uzun zamandır gelmediler. Handanla Zehra 24 sene boyunca hiç basmamişlar bu toprağa. Asena sonradan geldi yanlarına. Handan sevmezdi Midyati. En kötü şeyleri orda yaşadı çünkü. Gençliğini yaşayamadı bu lanetli şehrin yüzünden.
...
Yüksek duvarların önünde arabayı park etti adam. Hanımlar indi arabadan. Asena Ateşle koşarak içeriye girdi. Zehra Handana döndü.
"Korkma.. Belki Cihan değişti.. Hem ben hep burdayım senin için biliyorsun, ne olursa olsun sen benim en yakın ve tek arkadaşımsın bu hapishanede"
Konağın duvarlarına baktı
"Hem yenge, belki amcam o kadar da kötü bir adam değil"
Zehranin kızı Leyla seslendi.
"İyi ki varsınız .."
Gözleri doldu Handanin.
"Hadi girelim"
Koluna girmişti Zehra Handanin. Yavaş ve küçük adımlarla konağa girdiler. Herkes onları bekliyordu avluda.
"Çiçeğim, hoşgeldin"
Ali karısının yanına geldi ve sarıldı ona.
Cihan Handana uzaktan bakıyordu fakat Handan onun yüzünü görmek istemedi. İğrenirdi Cihandan. Cihan yaklaştı ona.
"Hoşgeldin evine"
"Hoş buldum, Cihan"
Yere bakarak dedi. Onu arkada bırakıp Azata sarıldı
"Oğlum, bir tanem"
Yanağından öptü.
"Tekrar beraberiz anne, birdaha ayrılmayacağız"
Azat annesine fazlasıyla bağlı biriydi. Çok severdi onu. Babasını da severdi ama annesiz hayatı düşünemedi bile.
"Hadi sofraya, her şey hazır"
Cihan merdivenlere çıktı ve salona girdi. Onun peşinden herkes geldi ve masaya oturdu.
"Öncelikle hoşgeldiniz hanımlar. Biliyorsunuz,sizin hayatınız tehlikede olmasın diye gönderdim sizi..."
"Senden daha büyük tehlike görmüyorum ben burda"
Sessizce dedi Handan tabağına bakarak.
"Çocuklarınızdan ayırdım sizi. Ama başınıza bir şey gelmesin diye yapmak zorunda kaldım. Şimdi tekrar herkes bir araya gelmişken umarım gerçek bir aile oluruz.. Ateş, Leyla.. Eşek kadar olmuşsunuz ikinizde.. Hele sen Leyla, daha dün kucağımdaydin.. *
Cihan kardeşlerinin çocuklarını çok severdi. Ateş bu ailenin en küçüğüydu. Asenayla Hazarin oğluydu.
"Sende okulunu bitirdin duyduğuma göre. Aferim sana koçum"
Ateş gülümsedi
"Sağol amca"
"E hadi yemeklerinizi daha fazla soğutmayın. Afiyet olsun"
Herkes yemeye başladı. Cihan ara sıra Handana bakardı. Hiç değişmemiş. Aynı kalmış. Kimseye belli ettirmeden gülümsedi.
...
Saat on ikiyi geçmişti. Çocuklar çoktan uyumaya gitmişler. Asenayla ve Hazar çekildi odalarına.
"Abi, bizde gidelim artık, saat geç oldu. Zehra da yorgun"
"Allah rahatlık versin size, kardeşim"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delalîm
Romance"ben seni çok sevdim.." bu cümleyi kurarken sesi titriyordu. Çünkü o kimseyi sevmezdi. Karanlıkta büyüyen bir adamdı.Sevgi ve aşk ne demek bilmezdi. O küçük kalbini kış sardı. Hiç bahar görmemişti.. Dağ gibi bir adamdı Cihan ağa. Sert ve acımasız bi...
