30.12.2018
Herkes sofradaydi. Kahvaltı ediyordu. Azatla Savaş gelip yerlerine oturdular.
"Nereye gittiniz siz sabah sabah?"
"Camiye, amca"
"Siz? Camiye?"
"Evet, baba. Gerçekten gittik"
"E ne yaptınız?"
"Ne yapacağız baba, namaz kıldık"
"Siz ve namaz. İnanamıyorum"
Cihan gülerek dedi ve yemeye devam etti.
"Baba, biliyorsun, birazdan yılbaşı gecesi olacak"
"He, nolmuş onunla?"
"Şey dedik.. Savaşla ve Keremle İstanbul gitsek olmaz mi?"
"Oğlum, siz benimle dalga mi geçiyorsunuz?"
"Ne alaka baba?"
"Tanımadığım biri arabamı patlattı, ve hala kimin olduğunu öğrenemedik, siz İstanbula tek başına gitmek istiyorsunuz. Kendinize gelin bi, çocuk değilsiniz siz artık. Bazı şeyleri anlayabiliyorsunuz" "
" Baba, sadece iki gün. Ne olacak? Hem doğru dedin. Biz artık çocuk değiliz. Kendimizi koruyabiliriz"
"Hayır dedim. Konu kapanmıştır. Afiyet olsun"
Ali Cihanın koluna dokundu.
"Abi biraz konuşabilir miyiz?"
"İnsan yemek de yiyemiyor artık"
Cihan kalktı ve Aliyle balkona çıktı.
"Noldu, Ali?"
"Abi, bırak gitsinler"
"Hiç yorma kendini, Ali"
Cihan merdivenlere yaklaştı.
"Sen farkında değilsin ama babamızın bize yaşattığı hayatı yaşatıyorsun şimdi çocuklarımıza"
Cihan durdu.
"Bizim yaşamadığımız şeyleri bırak onlar yaşasın,Cihan."
Ali yaklaştı Cihana.
"El kadar çocukken ellerine silah verdik, abi. Sokaklarda oyun oynayamadılar. Çocukluğunu yaşayamadılar. Niye? Bizim yüzümüzden. Yaşadığımız şeylerin yüzünden. Bırak da kendi hayatlarını yaşasınlar,bizim hayatımızı değil. Sen hatırlıyorsun, abi. Bizde küçüktük. Babamızın bize yapmadığı şey kalmadı. Bizi dövdü, aç bıraktı, odalara kitledi. Bırak gitsinler. Gençliğinin tadını çıkarsınlar,yoksa bizden daha beter olurlar. Bir kez olsun beni dinle, Cihan"
Cihanin sırtına vurdu hafifçe. Ali salona döndü. Alinin dediklerini düşünüp durdu. Ellerini balkondaki masaya koydu. Babasının ona tüm yaşattıkları geçti aklından bir film gibi. Gözlerini kapattı.
"Gün geçtikçe daha da çok ona benziyorsun, Cihan.."
Sessizce dedi. Üstünü düzeltip salona girdi.
"Gidebilirsiniz. Ama bakın, size üç gün veriyorum, gelmezseniz bizzat ben gelip kulaklarınızdan tutar getiririm buraya. Ateş de orda zaten. Beraber kutlarsınız"
"Baba, gerçekten mi? Şaka yapmıyorsun dimi?"
"Yapmıyorum, oğlum. Eğlenmek sizin de hakkınız. Eşyalarınızı toplayıp gidin"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delalîm
Romance"ben seni çok sevdim.." bu cümleyi kurarken sesi titriyordu. Çünkü o kimseyi sevmezdi. Karanlıkta büyüyen bir adamdı.Sevgi ve aşk ne demek bilmezdi. O küçük kalbini kış sardı. Hiç bahar görmemişti.. Dağ gibi bir adamdı Cihan ağa. Sert ve acımasız bi...
