3.11.2018
Şadoğlu ailesi avludaydi. Herkes oradaydı,Handan ve Hazar hariç.
"Bu senin annen nerede kaldı?"
Azata döndü.
"Hazırlanıyor amca, inecek şimdi"
Leyla amcasına yaklaştı. Bir kaç dakika sonra Handan avluya indi
"Şükür kavuşturana, Handan. Nerede kaldın?"
"Cihan, oğlumuza kız istemeye gidiyoruz, günlük kıyafetimle mi gideceğim?"
"Tamam tamam, hadi anne baba. Gidelim artık"
Konaktan çıktılar.
"Baba ayakta gidelim mi?"
"Niye?Neyse,bende fazla soruyorum. Tamam gidelim"
Zeynepin evine yürüyerek gitmişler. Azatin elinde çikolata ve çiçek vardı. Cihan kapıyı çaldı ve kızın babası kapıyı açtı. Selamlaştiktan sonra salona girip oturmuşlar.
...
Hazarla Fahriye arabadan inmişler.
"Geldik, Mavi"
Mavi de indi arabadan. Tam konağın önünde duruyorlardi. Büyük kapı açıldı ve konağa girmişler. Fahriye etrafa baktı. Hiç bir şey değişmedi gittiği günden beri. Herşey bıraktığı gibiydi. Ama konağın tek bir eksiği vardı. Osman ağa yoktu. Maviyle merdivenlere çıktı.
"Senin odan burada"
Bir kapıyı açtı. Cihanla Handanin odasıydi bu.
"Şuan galiba evde değil, ama sen onu burada bekle. Çocuklar da eşyalarını getirecekler şimdi. Sonra salonda görüşürüz"
Fahriye Maviyi odada bırakıp çıktı ve Osman ağanın odasına girmek istedi. Fakat giremedi.
"Boşuna uğraşma, Cihan izin vermiyor o kapının açılmasına"
"Kimse bana birşey diyemez. Anahtar nerede?"
"Cihanin cebinde"
Hazar halasina yaklaştı.
"Sana başka oda verelim"
"Yok, ben bu odayı istiyorum. Alacağım da"
Hazarin yüzüne söyleyip salona gitti. Hazar peşinden gitti. Mavi Cihanin odasında geziyordu. Komidin üstünde Cihanla Handanin evlilik fotoğrafları vardı. Handanin gelinlikte olan fotoğrafı eline alıp baktı.
"Ne gördün bu çirkin kadında, Cihan? O kadar çok mu seviyorsun onu?"
Yere atti fotoğrafı. Dolabı açtı ve Handanin tüm kıyafeti yere attı.
"Bu konağın yeni hanımı ben olacağım."
Kendi kendine dedi.
....
Uzun bir konuşmadan sonra Cihan Zeynepin babasına baktı. Kahveler içildi.
"Asıl konumuza gelelim artık daha fazla uzatmadan. Ziyaretimizin sebebi belli, beyefendi. Bizim oğlan kızınızı gördü, beğendi, sevdi. Duyduğum kadarıyla o da ona karşı boş değil"
Zeynepe baktı.
"Allahın emri peygamberin kavliyle kızınız Zeynepi oğlumuz Azata istiyoruz"
Kızın babası biraz durdu ve düşündü.
"Madem öyleyse.."
Herkes ayağa kalktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delalîm
Romansa"ben seni çok sevdim.." bu cümleyi kurarken sesi titriyordu. Çünkü o kimseyi sevmezdi. Karanlıkta büyüyen bir adamdı.Sevgi ve aşk ne demek bilmezdi. O küçük kalbini kış sardı. Hiç bahar görmemişti.. Dağ gibi bir adamdı Cihan ağa. Sert ve acımasız bi...
