Delalîm

•20 BÖLÜM•

18.11.2018
Handan uyandı. Gözlerini açıp yavaşça yataktan kalktı. Terliklerini giydi ve aşağıya indi. Mutfağa girdi. Buzdolabı açtı ve lazım olan şeyleri alıp tezgaha koydu. Hızlı bir şekilde sofrayı kurdu. Hala dağ evindeydiler. Yukarıya çıktı ve odasına girdi. Cihana yaklaşıp elini Cihanin koluna götürüp dokundu.

"Cihan, hadi kalk. Kahvaltı hazır"

Sessizce dedi.

"Bir dakika daha, Handan.."

Başka tarafa döndü.

"Hadi hadi kalk"

Cihanin üstündeki battaniyeyi çekti bir yana. Cihan gözlerini açıp yataktan kalktı.

"Sana da günaydın, Cihan"

"Günaydın günaydın. Çocuklar hala uyuyor mu?"

"Evet"

"Tamam onları ben uyandıracağim"

Cihan Handana bakıp odadan çıktı. Savaşla Azatin olduğu odaya girdi. Savaş yatakta, Azat ise yerde uyuyordu.

"Şu eşeklere bak"

Gülüp komidin üstündeki su şişesini aldı. Açtı ve Azatin üstüne döktü.

"Günaydın paşam"

Azat uyandı.

"Baba, napiyon ya?"

Gözlerini sildi.

"Sıra sende şimdi"

Gülerek Savaşa baktı. Yatağın diğer tarafına geçip çarşafı tuttu. Hızlıca yukarıya kaldırdı ve Savaşı yere düşürdü. Handan sesi duyunca koşarak geldi odaya

"Cihan, ne yapıyorsun?"

"E çocukları uyandırıyorum"

"Ya amca, insan düşmanına bile böyle yapmaz"

Elini kafasına götürdü Savaş.

"Hadi hadi, Handan çok güzel kahvaltı hazırladı"

Azatla Savaş kalktılar ve beraber indiler aşağıya. Masaya oturmuşlar. Cihan telefonunu alıp kardeşini aradı.

"Alo Ali, orasi hazır mi? Düğünümüz var bu akşam"

"Hazır abi, herşeyi yaptık"

"Herşeyi dimi?"

"Herşeyi abi, merak etme. Siz ne zaman geliyorsunuz?"

"Kahvaltı edip geleceğiz birazdan"

"Iyi abi o zaman. Görüşürüz"

"Görüşürüz"

Cihan telefonunu kapatıp masaya koydu.

"Cihan, ben sonra Zehrayla çarşıya çıkacağım, giyeceğim hiç bir şey yok"

"Savaşla Azati da alın, yanınızda dursunlar"

"Tamam amca, gideriz bizde"

"Cihan olmaz ama"

"Niye?"

"Kız kıza takılacağiz, Cihan"

"Iyi o zaman, çocuklar siz arabada durun."

"Olur,baba."

"Hadi afiyet olsun size. Çay ister misin, Savaş ?"

"Yenge, sen otur ben kendim alırım. Yorma kendini"