23.10.2018
Ikisi de sabahın köründe uyandılar. Handan yataktan kalktı ve dolaba yaklaştı. İç çamaşırlarını ve lacivert bir elbise almış. Koşarak banyoya girdi ve kapıyı kilitledi. Ailesini görecek diye çok heyecanlıydı. Üstündeki geceliği çıkardı ve duşa girdi. Cihan zar zor kalktı ve saate bakti. Saat 6'i geçiyordu. Yavaşça kalktı ve dün gece Handanin ona hazırladığı takıme baktı. Siyahtı. Her zamanki gibi. Cihan dolaba yaklaştı ve içinden beyaz bir gömlek aldı. Hızlıca üstündeki pijamayı çıkartıp pantolonunu ve gömleğini giydi. Annesinin ölümden sonra ilk defa beyaz birşey giydi.
"Günaydın, Cih.."
Banyodan Handan çıktı. Şaşkınlıkla ona baktı. Cihani ilk defa beyaz gömlekle gördü.
"Günaydın, Handan. Noldu?"
"Sen.. Siyah giymemişsin hayret"
"Öyle oldu bu sabah. Hazır misin?"
"Saçlarımı kurutmam lazım, makyaj yapmam lazım oho daha çok işim var benim, Cihan"
"Senin makyaja ihtiyacın yok, Handan. Öyle de böyle de güzelsin, haberin olsun"
Cihan aynanın karşısına geçti. Cihanin bu kelimeleri hoşuna gitti Handanin. Hafifçe gülümsedi. Böyle bir adamdan bu sözleri alabilecek onu sevindirdi.
"Tamam o zaman ben sadece saçlarımı kurutayim"
"Ben seni aşağıda bekliyor olacağım"
Cihan silahini ve tespihini aldı. Silahi beline taktı tespihi ise eline dolandırdı. Bavulları eline alıp aşağıya inmiş.
...
Handanla Cihan konaktan çıktılar .
"Ağam, nereye gidiyoruz?"
"Anahtarı ver bana, ben sürerim"
Korumalardan biri Cihana arabanın anahtarı verdi ve bavulları koydu bagaja.
"Abi, nereden çıktı bu Urfaya gitme meselesi? Orası senin için tehlikeli bir yer abi, bırak da çocuklar gitsin seninle"
Ali silahlı adamlara baktı
"Burası ben gelene kadar sana emanet, Ali. Azat şimdi uyuyor ama, uyanınca anlatırsın ona. Hadi Allaha emanet olun"
Handan arabaya bindi. Cihan da öyle. El sallayıp arabayı çalıştırdı ve hafifçe gaza bastı. Ailesini bırakarak uzaklaştı konaktan.
"Aileni görmeye hazır mısın?"
"Hazırım da,sen ne olacaksın Cihan?"
"Beni sen düşünme, bana kimse birşey yapamaz ben izin vermediğim sürece"
"Sen öyle diyorsan öyledir.."
Handan önüne baktı, Cihan ise ona.
"Cihan yola baksana, görmüyor musun yolları, hepsi karlı"
Cihan kendine gelip önüne bakmaya başladı.
"Görüyorum görüyorum"
Midyattan çıktılar ve Urfa yolculuğu başladı. Arabadaki sessizlik ikisini de boğuyordu.
"Cihan bi şarkı falan yok mu? Bu ne böyle? Sanki cenazeye gidiyoruz"
"Var tabi, olmaz mi?"
Cihan radyoyu açtı. Tam o sırada" Bu şehrin geceleri çalıyordu". Cihanin en sevdiği şarkıydı.
"Kimini yakıp gitti, kimini yıkıp gitti, seni de alıp gitti bu şehrin geceleri .."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delalîm
Romance"ben seni çok sevdim.." bu cümleyi kurarken sesi titriyordu. Çünkü o kimseyi sevmezdi. Karanlıkta büyüyen bir adamdı.Sevgi ve aşk ne demek bilmezdi. O küçük kalbini kış sardı. Hiç bahar görmemişti.. Dağ gibi bir adamdı Cihan ağa. Sert ve acımasız bi...
