•22 BÖLÜM•

683 25 10
                                    

25.12.2019
Bir adam masada oturuyordu. Etrafında bir sürü insan, müzik vardı . Her yer parlıyordu. Elinde kadeh vardı. Raki içiyordu. Geldiğinden beri hiç durmadan içiyordu. Önünde oynayan kızları izliyordu. Telefonu çaldı. Oflayarak açtı ve kulağına yaklaştı telefonunu.

"Efendim, ana?"

"Oğlum, neredesin?"

"Nerede olacağım ana, her zaman ki olduğum yerde"

"Yine içmişsin, tebrikler."

"Ana, başlama yine"

"İşleri hallettin mi?"

"Hallettim ana, birazdan Midyata geleceğim. Bekle beni, böyle kat kat pasta yap, havai fişek patlat"

Gülerek dedi.

"Mehmet, dalga geçme benimle. Hadi, görüşürüz"

Kapattı telefonu. Arayan Fahriyeydi. Mehmet telefonunu bırakıp masadaki fotoğrafı eline aldı. Fotoğrafta güzel,genç uzun saçlı bir kız vardı.

"Benim olacaksın sen.. Senin yerin benim yanım.."

Fotoğraftaki kızı öptü ve tekrar masaya koydu.

"Her gece saçlarını okşayarak uyutacağım seni.. Biraz daha bekle"

İçmeye devam etti.

...
Cihan şirkette oturuyordu. Bazı dosyaları hallediyordu. Ofise Azat girdi ve koltuğa oturdu.

"Baba, daha ne kadar sürecek bu?"

"Ne o?"

Cihan ona bakmadan cevap verdi. Azatin ne söylemek istediğini anladı. Handanla 1 aydır hiç konuşmadı. Dağ evinde kalıyordu.

"Baba, bırak Allah aşkına. Biliyorsun sen"

"Vallahi bilmiyorum"

"Baba!"

Azat sesini yükseldi ve masaya vurdu. Cihan bakışlarını ona doğru kaldırdı.

"Senin annen benim çocuğumu öldürdü,Azat. Ayrıca benimle konuşurken biraz dikkatli ol. Karşında mahalledeki çocuklar yok, karşında hem baban hem Cihan ağa var"

"Hoşuna gidiyor dimi?"

"Ne hoşuma gidiyor?"

"Annem acı çekerken sen zevk alıyorsun"

"Gerçekten abartmaya başladın,bence sus Azat. De ne diyeceksen ve git eve"

"Sende biliyorsun annemin suçlu olmadığını. Sana birşey diyeyim mi? Şuan aynı dedemsin. Bir gün sende annemi öldürmek istersin. Ama ben seni sen onu öldürmeden önce öldüreceğim"

Cihan hızlıca kalktı. Azat bunları nereden öğrendi? Hiç kimseye bahsetmedi bunlardan. Bir tek Handan biliyordu.

"Sen ne diyorsun lan!?

Azatin yakasına yapışıp yumruk attı.

" Noldu? Gerçekler zoruna mı gitti, baba?! "

Azat gülerek dedi. Cihan bir kez daha vurdu ona.

"Seni gebertirim, Azat!Ama önce anana hesap soracağım"

Bir kaç kez daha vurup Azatin yüzünü morartti. Ceketini alıp giydi. Kapıya doğru gitti.

"Annem konakta değil"

Cihan döndü ona

"Nerede?"

DelalîmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin