•30 BÖLÜM•

592 21 7
                                    

23.03.2019
Düğün günü geldi. Herkes heyecanlıydı. Handan Zehrayla Zeynepin odasına girdi. Zeynep dün geldi onlara ve burda hazırlanacak. Yatakta olan gelinliği aldı eline Handan. Zehranin yardımıyla giydirdiler gelinliği Zeynepe ve sandalyeye oturdular. Odaya kuaför girdi ve Zeynepin saçını yapmaya başladı

"Bizde hazırlanalım o zaman Zehra.. Kızım sen burda kal, biz geliriz hemen"

Zehrayla Handan Zeynepin odasından çıktılar. Handan kendi odasına girdi. Cihan tam o sırada gömleğini pantolonun içine sokuyordu. Handan kapıyı kapatıp yaklaştı Cihana.

"Bu günleri de gördük, Cihanim"

Yataktan kemeri alıp Cihanın pantolonuna taktı yavaşça. Pantolonun fermuarını ve düğmeyi kapattı.

"Çok şükür gördük.. Sen ne giyeceksin?"

"Yeni bir elbise aldım, ama önce seni halledelim bi"

Cihanin boynuna kravati taktı.

"Yine çok yakışıklı olmuşsun kocacım"

Cihanin gözlerine baktı gülerek.

"Bu son günlerde galiba fazla bakmışım sana, ondan olabilir"

Handanin yanağından makas aldı.

"Ben Azata bakayım bi"

Cihan ceketini giyip odadan çıktı. Handan dolaptan yeni aldığı elbiseyi çıkarttı ve yatağa koydu. Soyundu ve elbiseyi giydi. Makyaj masasına geçti. Makyajını ve saçını yaptı.

...
Cihan Azatin odasındaydi. Ceketini giydirdi Azata.

"Evleniyorsun he"

"Öyle baba"

Azat güldü.

"Bu günleri çok bekledim oğlum, seni böyle mutlu göreceğim günleri dört gözle bekledim"

Ellerini Azatin omuzlarına koydu.

"O kıza iyi bak, şimdi karın, sonra da çocuklarının anası olacak. Benim annene yaptığım bir sürü hatam var,biliyorsun. Ama sen yapma. Benim gibi zalim olma"

"Baba.. O gün sana şirkette söylediğim sözler için özür dilerim baba.. Öfkemi kontrol edemedim yine, öyle demek istemedim"

"Önemli değil oğlum. Haklıydın da. Ama ben anana artık kötü birşey yapmam, emin ol. Çünkü anana bunca yıl sonra sevdalandim. Bana en değerli hediyeyi verdi. Seni verdi bana. Seni kucağıma aldığım gün Allaha çok dua ettim bana benzeme diye. Ama sen benden bin kat daha iyi bir adam oldun oğlum "

Azatin yanağını okşadı ve sıkıca sarıldı Azata.

" Sen karına da çocuklarına da çok iyi bakacaksın, inanıyorum ben"

"Iyi ki varsın. Iyi ki benim babamsin Cihan Şadoğlu"

Cihan hızlıca geri çekildi ve gözlerini sildi.

"Hadi şimdi, saçını sakalını biraz düzelt"

Cihan odadan çıktı ve kendi odasına girdi. Handan aynanın karşısında makyajıni sona götürüyordu. Cihan yaklaştı ona.

"Bu ne güzellik böyle"

Kollarını beline sardı ve boynundan öptü hafifçe.

"Utandırmasana beni"

Cihanin ağzına vurdu gülümseyerek. Ellerini karnına koydu Handanin Cihan.

"Sen büyüdün mu babacığım?"

DelalîmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin