•38 BÖLÜM•

426 11 0
                                    

08.05.2019
Kuşlar sustu. Konak bomboştu. Sessiz ve sakin. Şadoğlu erkekleri masaya oturdu. Dört sandalye boş duruyordu. Cihan yanındaki koltuğa baktı. Şimdi olsa Handan otururdu buraya. Sıcacık ekmeği beraber yiyecektiler. Koltuğa bakarak gülümsedi.

"Afiyet olsun"

Soğuk sesle dedi Cihan.

Yemeye başladılar. Cihan Aliye baktı.

"Ali, adamları yolla. Hepsi İstanbul'a gitsin"

"Ya biz abi?"

"Biz korkak değiliz, çıkıp savaşacağız"

"Abi yapma kurban olayım"

Hazar seslendi.

"Bize bir şey olacak olursa, gururumuzla öleceğiz, kaçak veya korkak gibi değil. Yiyin şimdi, yemeklerinizi soğutmayın"

Cihan yemeye devam etti. Hazarin telefonu çaldı. Hazar balkona çıktı ve açtı.

"Hazarim, aslanım. Unuttun mu sen beni?"

"Sen ne yüzle arıyorsun beni hala? Unuttun mu oğlunun yaptıklarını? "

Fahriyeyle konuşuyordu.

"Unutmadım. Ona yapılanı da unutmadım. Bugün müsaitsen buluşalım. Sana çok önemli diyeceklerim var"

"O kadar önemli ne olabilir?"

"Babanın katilini öğrenmek istemiyor musun?"

Hazar durdu. Osman ağa onun en zayıf noktasıydi. Gözlerini kapati.

"Tamam, tamam neredesin?"

"Mehmetin evinde, bekliyor olacağım seni"

Fahriye telefonunu kaldı

"Sonunda baba.. Benden ne sakladıklarıni öğreneceğim.. Az kaldı"

Hazar gülümseyerek dedi sessizce.

...
Hanımlar İstanbuldaydi. Bu onların burada üçüncü günü. Oturdukları ev çok değişti. Hepsi birden beyaz oldu. Oysa bütün ev siyahtı. Cihanin dağ evi gibi. Handan avluda oturuyordu. Telefonunu aldı ve Cihani aradı. Saniyede açtı

"Gülüm"

"Cihanim"

Handan gülümsedi

"Nasılsıniz gülüm?"

"İyiyiz, Cihanim da bu eve ne oldu böyle?"

"Biraz değiştireyim dedim, bence böyle daha güzel oldu, Handanim"

"Çok güzel olmuştu. Hele ki odam.. Yani odamız"

"Odamızın karşında bir oda daha var, bi git bak"

"Ne var orda?"

"Göreceksin hadi"

Handan merdivenlere çıktı ve üst kata gitti. Odaya girmek istedi ama kapı kilitliydi.

"Giremiyorum Cihan"

"Anahtar yanındaki vazonun içinde"

Handan vazonun içinden aldı anahtarı ve kapıyı açtı. Girdiğinde bir şey görmedi pembe duvarlar hariç.

"Cihan, sen benimle dalga mi geçiyorsun? Hiç bir şey yok burada"

"Kızımızın odası olacak orası, gülüm. En yakın zamanda yanına gelirim. Eşyaları beraber seçeriz, olur mu birtanem?"

DelalîmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin