Bugün Leyla'nın istemesi var. Cihanın vermeyeceğini bildiğimiz halde,yine de insanları çağırmışız. Daha doğrusu,Ali çağırmış. Azat bilmediğim bir sebepten benden süslenmemi istedi. Onu kırmak istemedim,dediğini yaptım. Yüzüme hafif bir makyaj yaptıktan sonra, zümrüt yeşili elbisemi aldım yataktan. Üstüme geçirip Cihanın önüne geçtim.
"Kapatsana,kolum yetişmiyor"
"Hemen gülüm"
Diyip kapattı yavaşça. Dudaklarını boynuma yapıştırıp beni kendine çekerek belime sarıldı.
"Ya bırak şimdi.. İşimiz var"
"Benim de işim var,Handanim"
"Madem işin var,git yapsana"
"Benim işim sensin"
Beni tekrar öpüp aynadan ikimizi de baktı. Hafifçe gülümseyerek,ellerimi onun ellerinin üstüne koyup başımı göğsüne bıraktım yavaşça.
"Cihan..Azat bana bir şey söyledi.. Akınla ilgili. Doğru mu?"
"Doğru,Handan..Onlar artık abi kardeş gibi..Ben Azatin böyle kolay kabul edeceğini hiç sanmamiştim. Ona ilk anlattığımda saldırdı bana"
"Bende bu konuda düşündüm biraz..Sen istersen, Akını buraya davet et. Bizimle yaşasın.. Ben onu sırf Azat delirmesin diye burada istemedim.."
"Konuşurum ben onunla, Akınla"
Son kez Cihana bakıp ona döndüm. Tek başına bağladığı kravatı düzeltip elimi yanağına koyarak sakalını okşadım. Parmak uçlarıma yükselip dudağından öptüm onu uzunca.
"Bir kaç takım yeni gecelik, sabahlık aldım..Sonra gösteririm sana"
Gülümseyip yavaşça uzaklaştım ondan ve topuklu ayakkabılarımı giymiştim.
"Ve inan, dolaptaki hiç bir geceliğe benzemiyorlar..Ben senin yerinde olsam, kaçırmazdim"
"Kaçıracağımı kim söyledi kız?Hatta istersen,hemen şuan deneyebilirsin"
Yine kudurdu. Arkama geçip,beni masaya iterek kendini bana bastırıyordu. Yine o sertliği hissetmiştim. Yine buna da ben sebep oldum,ama onu şimdi hiç yapmak istemedim. Zamanımız yoktu ve misafirler birazdan gelecekti.
"Cihan.. Gece dedim,her şey bittiğinde.."
"Beş dakika sadece ama.."
Vazgeçmiyordu. Israrla kendini bana bastırıyordu ve göğüslerimi avuçluyordu. Geceye kadar dayanamayacağıni bildiğim için elimi pantolonuna götürerek fermuarini açtım Cihanın. Masaya iyice eğilerek,yeni giydiğim üstümdeki elbiseyi kaldırdım belime kadar. Hemen masanın yanında bulunan kapıyı ne olur ne olmaz, kilitledim. Kalçalarını ayırdığı gibi içime girmeye çalışmıştı ama başaramadı. Ağzımı o koca elinle sıkıca kapattı içime sadece yarısını koyduğu an. Elini yavaşça çekip aynadan ona baktım.
"Zorlama,dur.. Olmuyor,Cihan.."
"Kes şimdi"
Tekrar ağzımı kapattı ve hepsini soktu içime sertçe itterek. Kızıl uzun saçlarımı bileğine dolandırıp beni becermeye başlamıştı. Sürekli o masada kıvrandiğim için, üstüme eğilip beni masaya iyice sıkıştırdı. Cihan üstüme eğilince,artık hareket edemedim bana ağır geldiği için. Artık inlemekten başka çarem kalmadı. Acı dolu,sessiz iniltilerim odayı doldurdu. Gözlerimin dolmasını hiç istemedim,ama buna engel olamadım. Yeni yaptığım makyajın hepsi akmıştı ve bozulmuştu. Ellerini göğüs dekoltesime sokup, göğüslerimi dışarıya çıkardı. Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı acıdan, saçlarım ise belime düşmüştü.
Cihanın boynuma dolandırdığı kolu nefesimi kesecek gibi oldu,kesti de.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delalîm
Romance"ben seni çok sevdim.." bu cümleyi kurarken sesi titriyordu. Çünkü o kimseyi sevmezdi. Karanlıkta büyüyen bir adamdı.Sevgi ve aşk ne demek bilmezdi. O küçük kalbini kış sardı. Hiç bahar görmemişti.. Dağ gibi bir adamdı Cihan ağa. Sert ve acımasız bi...
