Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aslında ben daha sade ve şık bir şeyler bakıyorum." Girdiğim mağazada satıcının gösterdiği onuncu elbiseye de kafamı olumsuz anlamda salladım. Mağazaya girdiğimden beri peşimden ayrılmamış üstüne isteğime sürekli zıt şeyler getirip göstermişti. "Sanırım ben tek baksam daha iyi. Siz diğer müşterilerle ilgilenin lütfen." Cevap verecek olsa da onu beklemeden arkama döndüm. Yaptığı şey zamanımı çalmaktan başka bir şey değildi.
Oflayarak elimi askıların arasına attığımda gördüğüm pudra pembesi elbiseyi elime aldım. Kalın askıları, kare yakası ve belinden aşağı bollaşarak inen tül eteğiyle tam Hayal'in tarzı olan bir elbiseydi. Fiyatı da uygun olunca elbiseyi kolumun üzerine asıp kasaya ilerledim. Hediye işini de hallettiğime göre kafeye gidip pastanın durumuna bakabilirdim.
Evet, aradan geçen 2 hafta dan sonra bugün Hayal'in doğum günüydü ve kendi aramızda kutlamak için mahallenin aşağısındaki kafeyi ayarlamıştım. İki haftadır benden itinayla kaçan Seymen'le bu akşam yüz yüze gelecektik ve ben biraz heyecanlıydım. Söylediklerinde tamamen haksız olmadığını biliyordum elbette ama içimdeki duyguları da bastıramıyordum ne yapabilirim.
Çalan telefonumu eteğimin cebinden çıkarıp kulağıma götürdüm. "Portakal, her şey hazır mı?" Dicle ablanın sesiyle kasadaki adamın uzattığı poşeti alıp gülümseyerek mağazadan çıktım. "Hediye işini anca halledebildim Dicle abla, şimdi kafeye geçiyorum pastayı ve süslemeleri kontrol edeceğim ondan sonra da siz gelirsiniz zaten." Umut'un annesine seslenmesiyle Dicle abla kısaca onaylayıp telefonu kapatmıştı.
Gün boyu bu işlerle uğraştığımdan ben erkenden hazırlanmıştım. Siyah ve mavi çiçeklere sahip mini bir etek, beyaz tişört ve kot ceketimi giymiştim. Annem topuklu giymemi istese de gün boyu ayakta olacağım için tercihimi beyaz converslerimden yana kullanmıştım. Kafenin açık kapısından içeriye girdiğimde bizim için hazırlanan köşeyle yüzümde tatlı bir gülümseme oluştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hoş geldiniz, hazırlıklarımız neredeyse tamam, pastayı da görmek ister misiniz?" Hazırlıklarla ilgilenen kadın yanıma geldiğinde gülümseyerek onaylamıştım. Pasta da hazırsa artık gelmelerini isteyebilirdim. Beraber mutfağa girdiğimizde tezgahın üzerinde son hazırlıkları yapılan pastaya yaklaşarak daha yakından incelemeye başladım.
