Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sana bunu yaptığına inanamıyorum." Hayal işaret parmağına sıktığı fondöteni morluğun üzerine sürerken yaptığı baskıyla titrek bir nefes aldım.
"Özür dilerim ama bu morluğa baktıkça abimi öldüresim geliyor." O işine devam ederken dalgın bir şekilde karşımdaki aynadan yansımamızı izliyordum. Seymen'in isteğini kabul etmiştim. Ablasına kapıyı açacak olmasını geçtim boynumdaki morluğu görecek olması benim sonum olabilirdi. Bu yüzden kabul etmiş, Dicle ablayı müsait olmadığını söyleyerek gönderdiği anda Hayal'in odasına kaçmıştım.
"Bitti, tam kapanmadı ama yine de idare eder." Önümden çekildiğinde sandalyemi masaya biraz daha yaklaştırıp aynadan boynuma baktım. Morluk neredeyse kapanmıştı ama ufak tefek lekeler de dikkatli bakılmadığı sürece belli olmuyordu.
"Teşekkür ederim." Eşyalarını tekrar çekmeceye bırakırken aynadaki aksime kısa bir bakış attı. "Abimin teklifini kabul ettiğini söylüyorsun, ne yapacaksın peki gerçekten bu işi bitirecek misin?"
"Bilmiyorum Hayal, devam edersem bunların devamının geleceğini söyledi ve ben abine karşı koyacak kadar iradeli birisi değilim. Hem bana bir şeyler hissetmeye başlamışken onu kendimden soğutmak ne kadar mantıklı bilmiyorum."
"Benim abim kudurmuş, kudurmuş." Çekmeceyi kapatıp kalçasını masaya yasladığında başımı arkaya yaslayıp derin bir nefes aldım. "İstediğimiz şey oluyor ama şu anda Ali ile olan oyunu bırakmalı mıyız ondan emin olamadım. Benim tercihim bu oyuna devam etmeniz ve abimi iyice çıldırtıp bir şeyleri onun ağzından duyman, Seymen efendi öyle boyun morartarak kaçak dövüşemeyeceğini anlamalı."
Parmaklarım boynumdaki morluğun etrafında gezindi. "Bunun pek kaçak olduğunu sanmıyorum Hayal." Titreyen telefonuna kısa bir bakış atıp umursamazca omuz silkti. "Eğer abimle yalnız kalamazsanız sana hiçbir şey yapamaz. Bence bu oyuna devam et ve abimi artık hislerini itiraf edene kadar çıldırt."
🌻
"Saye, hadi güzelim yemek hazır." Yatağımda dönerek bakışlarımı ardına kadar açık olan kapımda gezdirdim. Hayal'lerin evinden geleli bir kaç saat olmuştu ve ben eve geldim geleli yattığım yatakta ne yapacağımı düşünüyordum. Hayal'in söyledikleri mantıklı geliyordu, eğer zorlamazsam Seymen'in ağzından duygularını duyamazdım ama zorlarsam da benden vazgeçmesinden korkuyordum.
"Geliyorum abi." Yatağımda doğrulup üzerimi düzeltmeye başladım. Kapatmamıza rağmen herhangi bir yakalanma yaşamamak için üzerinde pizza desenli olan şortlu geceliğimi giymiştim. Pijamamın üstü, kısa kollu ve bisiklet yaka olduğundan morluk görünmüyordu. Paytak adımlarla aşağı kata indiğimde yanımdan geçen annemin elinden yemekleri alarak masaya taşıdım. Bugün yemeği geç yiyeceğimizden ve annemin dizisi olduğundan bahçede yemek yerine salonda yiyecektik.
Abilerim sofra başında birbirleriyle atıştıklarından babamın yanağına kocaman bir öpücük bırakıp hemen sol yanındaki sandalyeye yerleştim. "Nasılsın güzelim, günün nasıl geçti?"
