28. KARTAL

9.8K 558 25
                                    

"Bunların hepsi senin yüzünden biliyorsun değil mi?" 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Bunların hepsi senin yüzünden biliyorsun değil mi?" 

Oturduğum yerde gergince bacağımı sallarken Hayal kemirdiği tırnağıyla sinirle omuz silkti. "Ben mi dedim adama gel bize yavşa diye?" 

Cevap vereceğim anda büyük bir gürültüyle açılan kapının ardında en çok korktuğum yüz belirdi. 

Kartal abim. 

"Anlatın." 

Soyunma odasının kapısını ardından hiçte nazik olmayacak bir şekilde kapattığında irkilsem de bunu görmezden gelerek hemen karşımızdaki sandalyenin yanında durdu. "Kartal abi otursana ya ayakta kaldın." 

"Hayal, konuşun dedim!" 

Birbirimize attığımız gergin bakışlar Kartal abimin sandalyeyi kendisine çekmesiyle son buldu. Gözümüzün içine baka baka sandalyeye oturup kollarını göğsünde birleştirdi. "Tam olarak ne anlatmamızı bekliyorsun Kartal abiciğim, yani sahada olanlar malum abimin sinir harplerinden birisiydi ayrıca..." 

"Ne işler karıştırıyorsanız onu anlatın. Siz beni salak mı sanıyorsunuz? Haftalardır bir şeylerle uğraşıyorsunuz, yıllar sonra nereden çıktıysa Seymen'e abi demeler, ikinizin fısır fısır konuşmaları, bir anda Ali ile olan yakınlığınız, sahanın yakınından bile geçmeyen sizlerin bir anda buraya gelmesi..." 

Bakışları baştan aşağı üzerimde dolaştığında gördüğünden hoşnutsuz bir biçimde yüzünü buruşturdu. "Özellikle burada giymen gereken en son kıyafetlesin, üstüne Seymen size laf atan adama sinirlenip adamın bacağını kırıyor. Elimde yeterince olay bulunduğuna göre şimdi ikiniz bana neler olup bittiğini anlatıyorsunuz, yoksa ben her şeyi kendim öğrenirim ve o zaman yapacaklarımı siz bile engelleyemezsiniz anlaşıldı mı?" 

Ne tarafa bayılıyoruz?

🌻

"Hala konuşmadınız değil mi?" Başımı yavaşça iki yana sallarken Hayal kameraya bakarak bıkkın bir nefes verdi. Kartal abimin sorgusu gelen ambulans yüzünden yarım kalmıştı. Kartal abim odadan çıkarken bize bir yere ayrılmamamızı söylese de o çıktıktan hemen sonra oradan tüymüştük. 

Saatlerdir kendimi odama kapatmama rağmen ne Demir abim ne de Kartal abim eve gelmişti. 

"Abim de hala eve gelmedi, arıyoruz ama açmıyor. Bizi öldürme planları yapıyor olmasınlar?" 

"Saçmalama Hayal!" 

"Ya gerginim kızım, aklıma en olmayacak şeyler bile geliyor ne yapayım?" 

"Bence sen bir duş al yada uyu, kendine gelirsin." Devirdiği gözleriyle ekran bir anda kaydığında görüntüye Umut'ta dahil oldu. 

Yeni uyanmış olacak ki saçı başı dağılmış, küçücük gözleri uyku haliyle şiş duruyordu. "Saye, beni neden görmeye gelmiyorsun?" 

Kış Güneşi.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin