LİSEDEKİ VAMPİR

♡ Jeremy.

Çok fazla acı çekmiştim. Bağırmam herkesi ayaklandırdı sanırım. Ayağa zorlukla kalkıp babamın gözlerinin içine baktım.

-Naptın sen ?

-Hiçbirşey.

Yatağımda Crystal vardı. Duvarın bir köşesine sinmiş bizi izlemişti. Bağırmamı duyan herkes sanırım bu kulübeye koştu. İçeriye annem James ve hamile bir kadın girdi. Dolu gözlerle bana bakıyordu. Hıçkırıkla ağlamaya başlayarak koşup geri gitti. James in sinsi bakışları her zamanki gibi üzerindeydi.

-Oğluma ne yaptın Micheal.

-Herşeyi unutmasını sağladım. Onunla ilgili.

O kızın hıçkırıklarla buradan gitmesinin bir sebebi olmalıydı. O kızda benimle ilgili birşeyler vardı. Bunu çözecektim. James te kızın arkasından gitmişti. Bense olanlara şaşkınlık içinde bakıyordum. Hafızamın yarısında koca bir boşluk vardı sanki...

Jennifer ın ağzından ;

Micheal bana bunu neden yaptı Neden ! ? Herşey düzelebilirdi. En mutlu günüm mahvolmuştu. Bewn evliliği beklerken o bana bu acıyı neden yaşattırdı. Crystal la yatmıştı. Kız yarı çıplak karşımda duruyordu. James üzgün bir ifadeyle kapıdan içeriye girmişti. Hızlıca kalkıp ona sarıldım. Başımı okşuyordu.

-James ben ne yapıcam simdi ?

-Hiçbirşey. Ben her zaman yanındayım Jennifer. Onun sana yaptığını yapmam.

O an gözümün önüne geldikçe daha çok deliye dönüyordum.

-James onları öldürmek istiyorum.

-Biraz bölgeden uzak kalalım. Senin ve bebeğim için en iyisi. Sana bu hayattan daha güzel bir hayat yaşatıcağım emin olabilirsin. Benimle Gel.?

diyip bana elini uzattı.

-Ben ne diyeceğimi bilemiyorum James.

-Evlen benimle Jennifer.

Hayatımın dönüm noktasındaydım. Buğulu gözlerimden akan yaşı silip ona doğru bir gülümseme attım ve elini tuttum. Yaşadığım hayat zindan olmuştu bana belkide James beni çok mutlu edecekti.

-Gidelim ?

-Evet Gidelim James.

Gözlerimi bu evdeki anılarımdan ayıramıyordum. Son bir defa oraya doğru bakıp James in elini tutup ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye başladık. İlk istekli öpüşmemizin yaşandığı yerdeydik.

-Birhada geri dönüşü yok Jen ?

-Biliyorum.

Aşağıda bir tekne hazırdı bizi bekliyordu. Olacaklardan sanki haberi vardı peki kim ? Tabiki Anna!

-anna sana geleceği mi gösterdi.

-Evet Jen ve şuan dünyanın en mutlu adamı benim sanırım.

Diye içten dişlerini sıkarak güzel bir gülümseme atmıştı.

-Şımarık!

-Nee!

-Şımarıksın James.

-Jenniiifeeeer ! Sinir etme beni.

-Edersem ne olur ?

-İşte bu olur.

Üzerime doğru gelip beni gıdıklamaya başladı.

-Ya bıraksana beni Hahahaha bırak ya  Kaptan görücek.

-kaptan içeriyi nerden görsün jennifer o yukarıda