Mixta

I - Mutlak Kalkan

Sacra / SBAM - Geçmiş

Mekanik sesler kulağımı tırmalıyordu. Karanlıkta bariz bir şekilde yüzüme çarpan beyaz ışık, ıslak zemin, odanın küçüklüğü buradaki her şey bir nullayı çıldırtabilirdi. Fakat ben daha rahatsızlığımın farkına varmak üzereyken etrafımdaki saydamlık, sadece benim görebildiğimi bildiğim parıltılarını saçmaya başladı. Tanıdığım doğduğumdan beri sahip olduğum hisler içime doluyordu. Zaman kavramı yok oluyor tenim rahatlatıcı bir şekilde uyuşuyordu. Birkaç saniye içinde sesler duyamayacağım kadar azalmış, ışık loş bir hal almıştı. Islak, sert zemin yerini pamuksu, kuru bir yüzeye bırakmıştı. Her şey kısa bir süre içinde uygun bir düzene oturmuştu.

Yapabildiklerimin sadece bununla sınırlı kalmadığını biliyordum. Fakat onu keşfetmeye ya da geliştirmeye ihtiyaç duymuyordum. Sadece duygularım ve düşüncelerimle bile o benim bir parçam haline geliyordu. Ellerim kadar bana aitti fakat ellerim gibi istemli bir düzenekte kısıtlı kalmıyor onlar gibi zarar görmüyordu. Benim hissedebildiğim ve tam anlamıyla varlığından yalnızca benim haberdar olduğum derimin üstündeki bu saydam tabaka beni en iyi şekilde yaşatmak için benden çok daha fazla çabalıyordu. Buna karşın varlığım ve zarar görememem nobileler için hiç de kolay değildi. Onlara kaosu getirdiğim çok açıktı. Gücüme değer biçmeye çalışıp benden kaçınmalarına rağmen delice bir arzuyla bilimsel çalışmalarını yürütmek istiyorlardı. Bana ait bu parçaya bir isim bile bulmuşlardı. Benim tercih etmeyeceğim kadar görkemli ve benim isteksizliğime karşın gücü somut bir şekilde çağırıştıran bir isimdi bu.

"Mutlak Kalkan"