Mixta

XIX - Kukla

Sacra / SBAM - Geçmiş

Cardinem yaptığı şey yüzünden pişman olmaya başladığı sıralarda Cura'yı odasına götürmüştü. Quae'yle iletişim kurulması imkansızdı. Her geçen gün içine daha fazla kapanıyor, psikolojik olarak tamamen çöküyordu. Bir baba olarak Cardinem, onun ölmesini diliyordu. Her şeyden kurtulmasını ve Sacra'nın ona yaşattığı bütün bu acıların dinmesini istiyordu. Bu da sadece Quae'nin ölümüyle mümkün olabilirdi. Başka bir kurtuluş yolu düşünemiyordu. Sacra'nın onu hayatı boyunca rahat bırakmayacağını biliyordu. Hatta Cardinem, onu kendi elleriyle öldürmeyi bile düşünecek kadar çaresiz kalmıştı fakat bir baba olarak bunu yapamayacağını fark etmesi uzun sürmemişti. Kendi oğlunu öldüremezdi.

"Onu neden burada tutuyorlar?"

"Çünkü o bir mixta." Cura'nın gözleri kocaman olmuştu. Bu küçük kız bile biliyordu bir mixtanın kaderinin ne olduğunu. Şaşkınlığını gizleyemeyen Cura bir sürü soru sormak istiyordu.

"Öldürülmesi gerekmiyor muydu? Yasalar bir mixtanın doğduğu an öldürülmesini emreder."

"Sacra yasaların yaratıcısıdır Cura ve hayır, onlar bir mixtayı her hücresine kadar incelemedikçe, onun üzerinde deneyler yapmadıkça onu öldürmezler."

Cura her geçen saniye ona daha fazla acıyordu. Kısık, yeşil, buz gibi bakan gözleri her ne kadar acısını saklamayı başarsa da fiziksel ve psikolojik olarak tükenmiş olmalıydı. Sesi de mekanik ve duygusuzdu. Yaşamak için hiç bir çaba serdetmiyordu. Aksine yaşamak istemiyor gibi gözüküyordu fakat bütün bunlara rağmen Cura ona hayran kalmaya devam ediyordu. O üstün ırktan biriydi. Üç ırk içerisinde en güçlü olandı. Nobilelere karşı zaafı olmasa da inanılmaz güçleri olmalıydı. Bütün bunların aksine de yalnız ve acizdi.

"Senden başka kimsesi yok mu?"

"Hayır, Cura. O bizim tek çocuğumuz ve eşim de Nil'de yaşıyor. Sacra hayatımıza karışmadan önce uçurumların altında küçük bir evde kalıyorduk. Üç kişilik güzel bir aileydik. Muhtemelen eşimi de öldü-"

Cardinem sözünü tamamlayamadı. Kapı açılmıştı ve içeriye giren kişi SBAM'ın en acımasız, en duygusuz profesörlerinden biriydi. Ayrıca bu kişi Cura'nın değil Quae'nin deneylerinde çalışıyordu. Cardinem'in Quae'nin deneylerinde bulunması yasaktı fakat bir şekilde bazı bilgiler ediniyordu ve bu adam Cardinem'i görmeye geldiyse bu Quae'yle ilgili çok acil bir durum olduğunun kanıtıydı.

◆

Nil / NOCTE – An

Aliud iyileştirme konusunda gerçekten başarılıydı. Elimin görünüşü tamamen düzelmişti ve acımıyordu. Her zaman oturduğumuz masamızda altı kişilik grubumuzla yemek yerken birkaç dakika elimi ellerinin arasında tutmuş ve ben hiç bir şey hissetmezken o çoktan şifa hokus pokusunu yapmıştı. Uzun cümlelerimin arasına her fırsatta bir teşekkür sıkıştırıp o fark etmeden minnettarlığımı belirtmek istesem de her seferinde bana kızıyor, aynı durumun tersi olsa benim de aynı şeyleri yapacağımı söylüyordu. Haklıydı. Fakat bir kere de olsa gerçekten teşekkür etmek istiyordum.

"Mane'de değildin değil mi Quem?" Cura sormuştu. Neden bu konunun onu bu kadar ilgilendirdiğini merak etmeye başlamıştım. Sanki bir şey öğrenmeye çalışıyordu. Sanki örgütü biliyordu ve benim de bildiğimi benim ağzımdan duymak istiyordu fakat Quae bu konuda beni özellikle uyardıysa ve o otoriter ses tonunu kullandıysa bu gerçekten önemli bir durumdu ve onlara yalan söylemek istemesem de Mane'de değildim diyemezdim. Ad-Hoc'u tehlikeye atamazdım.

"Evet. Mane'de değildim." Ne? Benim cevabım bu değildi. Bu olamazdı. Ne demiştim ben? Cura hüzünlü bir gülümsemeyle her zamanki gibi karşımda otururken bakışlarımla ona bana ne yaptığını soruyordum.