TEVÂFUK

5| 'SEBEP'

#

—> Yaren Başaran

"Nereden çıktı bu sabah sabah? Rüyanda mı gördün?" deyip masaya oturan Ayşin'e cevap vermeden önce tepsiyi fırından çıkardım.

"Canım çekti. Namazdan sonra uyuyamayınca yapayım dedim. 

"Ya sen madem mutfakta beceriklisin, bize Antep'in yemeklerinden yapsana."

"O kadar becerikli değilim." dedim gülerek. "Börek, poğaça, pasta falan benim yapabildiklerim."

"Olsun be. Buna da şükür."

Bir kaba poğaçalardan koyduktan sonra odama geçip hazırlandım.

"Ben çıkıyorum. Poğaçalardan ye, hazır sıcakken."

"Geldiğinde kırıntısını bile bulamayacaksın." dedi Ayşin. "Derslerim iptal edildi, bütün gün evdeyim."

"İyi, sana iyi yatmalar."

"Sağ ol canım. Senin yerine de yatarım."

"Deli." deyip gülerek evden çıktım.

Mağazaya girdiğimde Şeker Teyze yine yerinde oturuyordu.

"Günaydın Şeker Teyze."

"Günaydın kızım." dedi ben yanına gittiğimde.

"Sabah poğaça yaptım. Çay koyayım da soğumadan yiyelim."

"İyi yapmışsın, gel yiyelim."

Arka taraftan iki çay alıp Şeker Teyze'nin yanına döndüm. Bir yandan sohbet edip diğer yandan minik kahvaltımızı yaparken kapı açıldı ve Fatih içeri girdi.

"Selamünaleyküm."

"Aleykümselam." dedik ikimiz de.

"Gel oğlum, poğaça ye."

Fatih gelip bir poğaça aldığı sırada ben de çayımdan içtim.

"Anne sabah yoktu bu. Ne ara yaptın? Çok güzel olmuş."

"Yaren yapmış, ben yapmadım."

"Öyle mi? Eline sağlık."

"Afiyet olsun."

Öğlene kadar gelen birkaç müşteriyle ilgilendikten sonra arka tarafa geçip namazımı kıldım ve içeri döndüm.

Kasanın yanına bıraktığım telefonumu kontrol ettiğimde Civan birkaç kez aradığını ve Ayşin'den mesaj geldiğini gördüm.

'Sinir hastası olacağım. Al şu adamı başımdan.'

—> Ayşin Çiçek

Israrla çalan kapı yüzünden oturduğum koltuktan kalkıp tülbentimi taktım ve kapıya gittim.

Kapıyı açtığımda karşımda görmeyi beklediğim en son kişi Civan'dı.

"Yaren yok." dedim direkt.

"Biliyorum. Onun için gelmedim. Konuşmamız lazım."

Biraz tereddüte düşsem de içeri geçmesi için yol verdim.

"Benimle konuşacak ne var ki? Benim konuyla bir alakam yok." dediğim sırada oturma odasına girip karşılıklı oturduk.

"Yaren'i aradım ama açmadı."

"Ya buldularsa onu?" dedim telaşla.

"Bulsalar bana haber verirlerdi. Şahin Bey'in, yani Yaren'in babasının eli biraz uzun buralarda. Kameraları izletiyorlar. Geçen gün ikinizin bir mobilyacıya girerkenki kayıtlarınızı bulmuşlar. Eşyaları da senin adına aldıkları için ismin ellerinde. Yani Yaren'le birlikte seni de arıyorlar."