TEVÂFUK

34| 'BİRİKMİŞLER'

#

—> Ayşin Çiçek

Ocaktaki yemekle ilgilenirken dış kapının açılıp kapandığını duydum. Yaren gelebilmişti sonunda.

"Ayşin." diye seslendi.

"Mutfaktayım."

O mutfağa girdiğinde ocağın başında tencere karıştırmakla meşguldüm.

"Hoş geldin."

"Hoş bulduk." derken buzdolabını açıp içine baktı. "Hayırdır. Dolapta pasta var. Yemeğe de girişmişsin."

"Canım sıkıldı, bir şeyler yapayım dedim."

"Hadi hadi, dökül." derken masaya oturdu.

"Sen Şengül'ü tanıyor musun?" diye sordum.

"Hangi Şengül?"

"Civan'ın halasının kızı olan."

"Görsem tanırım belki, bilmiyorum. O nereden çıktı şimdi?"

"Buraya gelmiş, Civan'ın ailesiyle birlikte." derken elimdeki kepçeyi biraz sertçe bırakıp Yaren'e döndüm.

"Bu kötü bir şey galiba." dedi tereddütle.

"Anneleri Civan'la Şengül'ü baş göz etmek istiyormuş, senle evlenme işi ortaya çıkmadan önce."

"E ama yok artık. Neden bu adamı sürekli zorla evlendirmeye çalışıyorlar? Ona da yazık değil mi?"

"Bütün heyecanım uçup gitti işte. Ne gerek vardı o kızı getirmelerine? Eğer bu konu kapanmazsa Civan'ın benden çekeceği var." dedim hırsla.

"Bayağı yersiz olmuş bu. Civan Zümrüt Hanım'la konuşursa çözülür belki."

"Göreceğiz." dedim imalı imalı. "Sen ne yaptın? Bütün gün Fatih'in başındaydın, bir değişiklik olmuştur illaki."

Yaren başını iki yana umutsuzca salladı.

"İnat. Hem de öyle bir inat ki... Sinir ediyor beni."

"Ay harbiden ne inatmış arkadaş ya?"

"Aman neyse. Konuşup daha fazla sinirlenmek istemiyorum. Civan nerede şimdi?"

"Ailesinin yanına gitti. Yukarıda kalmak için geri dönecek."

"Ha onlarla kalmayacak yani?" dedi Yaren kaşlarını kaldırıp.

"O kızla aynı evde mi kalacak bir de? Hadi bir kalsın bakayım." derken oldukça tehditkâr çıkıyordu sesim.

=====

Güya dizi izliyorduk ama benim gözüm sürekli telefona kayıyordu.

Acaba Civan ne yapmıştı? Söylemiş miydi annesine? İnşallah vazgeçirmişti onu bu işten.

Bana çok uzun gelen bir sürenin ardından telefonuma bildirim geldi. Civan mesaj atmıştı.

-Uyanık mısın?

—Evet. Dizi izliyoruz.

-Hazırlan. Dolaşalım biraz. Yarım saate oradayım.

—Tamam.

Telefonu kapatıp ayağa kalktım.

"Ben dışarı çıkıyorum Civan'la. Dolaşacakmışız."

Yaren'i bilgilendirdikten sonra odama geçip hazırlandım.

Civan'dan aşağıda olduğunu öğrenince Yaren'e seslenip evden çıktım.

Civan kapıda, elleri cebinde, bir o yana bir bu yana adımlıyordu. Beni görünce durup yanına gitmemi bekledi.