TEVÂFUK

39| 'KISKANÇLIK'

#

—> Ayşin Çiçek

"Hazırım ben."

"Tamam güzelim, in aşağıya. 5 dakikaya oradayım."

"Tamam."

Telefonu kapatıp çantamı ve montumu aldıktan sonra aşağı indim. Çok geçmeden Civan'ın arabası önümde durmuştu.

"Günaydın." dedim arabaya binince.

"Günaydın."

"Ee? Nereye gidiyoruz?" dediğimde bana yandan bir bakış atarak güldü Civan. "Aman iyi, söyleme." dedim gülerek. Sonra da uzanıp radyoyu açtım.

Sen bana müjde misin, umut musun sevgili?
Kim demiş; geçti mevsim, ufukta göründü kar
Bu kaçıncı bahar, sakın sorma sevgili
Benim yorgun gönlümde aşkının telaşı var

Şarkıyı dinlerken Civan'ın ara ara bana bakış attığını görüp güldüm. O sırada o da elini bana uzattı.

Bu kaçıncı bahar, sakın sorma sevgili
Benim olgun gönlümde aşkının telaşı var

Gülümsemem gülüşe dönerken elini tuttum.

Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum?
Yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar?
Ayrıca bunun seninle ne ilgisi var?
Tabii ki ben böyle olduğum için bahar

Çünkü sana değdiğinden beri ellerim
Bütün kış dallarında tomurcuklar var
Sen bana vaat misin, lütuf musun sevgili?
Kim ne derse desin, al beni, sinene sar

Civan elimi kaldırıp üzerine bir öpücük bırakınca bütün kış dallarının tomurcukları benim içimde açılmıştı sanki...

O esnada Civan'ın telefonu çalınca, telefon arabaya bağlı olduğu için müzik kesildi.

"Annem arıyor." deyip açtı telefonu Civan. "Efendim."

"Oğlum, neredesin?"

"Dışarıdayım anne." deyip bana bir bakış attı Civan.

"Restoranla mı ilgileniyorsun?"

"Yok. Orada değilim."

"E neredesin o zaman oğlum? Hava da güzelken hep beraber bir şeyler yapsaydık."

Aman ne güzel.(!)

"Bugün olmaz anne. Yarın ayarlarız."

"Yarından sonra açılış var Civan. İşin olur senin yarın. Şengül'ü de getirdik buraya, kızı eve tıktık. Çıkıp gezseydik hep birlikte."

Şengül ismini duyar duymaz bakışlarım hızla Civan'a döndü.

"Siz çıkın, gezin o zaman anne. Getirirken bana mı sordun? Halil'e ben söylerim, sizi güzel bir yerlere götürür."

"Tamam da sen neden gelmiyorsun? Bu kadar önemli ne işin var?"

"Sevgilimle birlikteyim anne." dedi Civan, biraz yüksek bir sesle. "Öğrendin. Rahatladın mı?"

"Ha anladım." derken sesi biraz içine kaçmıştı Zümrüt Hanım'ın. "Tamam o zaman. Baştan söylesene oğlum."

"Öğrenip ne yapacaksın?"

"Seni çağırmazdım ona göre. Neyse, selam söyle güzel kıza. Kapatayım."

Ne? Güzel kız mı? Zümrüt Teyzeciğim? Sizi çok sevdiğimi söylemiş miydim hiç?

Civan bir şey demeden telefonu kapatınca 32 diş gülerek Civan'a döndüm.

"Duydun mu bana ne dediğini?" dediğimde Civan da güldü.