TEVÂFUK

56| 'DÜNYAYA BEDEL'

#

—> Yaren Başaran

"Ben gider yolarım bu kızı." dedi Hülya. "Ne saçmalıyor bunlar?"

Fatih sinirle yanımdaki bacağını sallarken elimi dizine koydum. Bacağını sallamayı kesip bana baktı ve elini elimin üzerine koydu.

"Yürüyün, gidiyoruz." dedi Şeker Teyze, Fatih'e ve bana bakıp.

"Nereye?" dedi Hülya.

"Hadi." deyip ayağa kalktı Şeker Teyze. Biz ayağa kalkana kadar çoktan bahçe kapısından çıkmıştı.

"Civan, biz de gidelim." dedi Ayşin.

"Aman, biz olaydan eksik kalmayalım." dedi Civan. "Gidelim."

Her şey o kadar ani gelişmişti ki kendimi bir anda Neziha Teyzelerin evinin önünde bulmuştum.

"Anne, ben konuşurum. Sen muhatap olma." dedi Fatih, kapıya yürürken.

"Ben halledeceğim." dedi Şeker Teyze, kapıyı çalıp. Ardı ardına zile bastığında çok geçmeden kapı açıldı.

"Hayırdır Abla?" dedi Neslihan Teyze. "Ne oluyor böyle?"

"Bülbül'ü çağırsana Neslihan." dedi Şeker Teyze.

"Çağırayım da... bir şey mi oldu?"

"Oldu." dedi Şeker Teyze.

Neslihan Teyze şaşkın bir şekilde içeri girdiğinde gergin bir şekilde ellerimle oynuyordum.

Fatih bana bir adım daha yaklaşıp elimi tuttu.

"Canını sıkmana değecek bir konu değil." dedi elimi okşarken.

"Tatsızlık çıkıyor ya. Keşke söylemeseydim." dediğim sırada Bülbül Teyze kapıya gelmişti. Yanında da Neslihan Teyze vardı.

"Ne oluyor, gecenin bu saatinde?" dedi Bülbül Teyze.

"Asıl sana ne oluyor Bülbül?" dedi Şeker Teyze.

"Ne oluyormuş bana?"

"Utanmıyor musun, arkadan iş çevirmeye?" derken Şeker Teyze'yi ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.

"Ne diyorsun? Anlamıyorum." diyen Bülbül Teyze'nin arkasından gelen Neziha Teyze'yi görmüştüm.

"Şeker? Ne oluyor?"

"Gel anne, sen de öğren." dedi Şeker Teyze. "Bülbül senelerdir suratımıza bakmıyor, bir selamı bile çok görüyor ama kocasının yeğeniyle oğlumun arasını yapmaya çalışıyor."

Bülbül Teyze şaşırmış bir yüz ifadesiyle Fatih'e baktı.

"Hangi oğlanla?"

"Fatih'le."

"Ne demek bu Bülbül? Bilmiyor musun sen, Fatih'le Yaren'in görüştüğünü?"

"Yok öyle bir şey. Huzur kaçırmak için gelmiş kapıya." dedi Bülbül Teyze. Gülcan da yanında yerini almıştı.

"Böyle ulu orta konuşmayın bunları." dedi Neslihan Teyze. "İçeri geçin."

Herkes büyük bir gerginlikle içeri girmiş ve oturma odasındaki koltuklara yerleşmişti.

"Anlatın bakayım şu işi." dedi Neziha Teyze. "Ne oluyor?"

"Bülbül Gülcan'la Fatih'in arasını yapmak istiyormuş. Yaren'i görünce hiç de vazgeçeyim dememiş. Üstelik Gülcan da Fatih'le Yaren'in arkasından ayrılırlar diye konuşmuş. Gülcan kimmiş de benim gelinimle oğlumun arkasından konuşuyor."