TEVÂFUK

31| 'KEÇİ İNATLI'

#

—> Yaren Başaran

Gidecek bir işim olmadığı için evi temizlemiştim.

Öğleden sonra işim bittiğinde telefonum çalmıştı.

"Efendim Şeker Teyze."

"Yaren, işin var mı kızım?"

"Yok sayılır teyzem. Hayırdır?"

"Salih'le Hülya mal almak için karşı yakaya gidiyorlar. Rica etsem sen diğer dükkanı idare etmeye gider misin?"

"Ben tek mi gideceğim? Yani, yerini falan bilmiyorum da."

"Yok yok. Fatih'le gideceksiniz."

"Fatih mi?"

Ev çok mu sıcaktı ne?

"Şeker Teyze, Feyza gitsin. Ben onun yerine burada kalayım."

"Kızım sen de böyle yaparsan nasıl eriyecek bu buzlar? Yardımcı oluyorum size işte, daha ne istiyorsunuz?" derken kısık sesle konuşmuştu.

Şimdi anlaşıldı. Çöpçatan Şeker Teyze?

"Tamam o zaman." diye mırıldandım.

"İyi iyi, sen hazırlan da dükkana gel."

"Tamam, birazdan oradayım."

Telefonu kapatıp hemen yerimden kalktım.

Hem heyecanlıydım ama hem de bir yanım buruktu. Fatih bana soğuk davranıyordu, bütün gün onunla aynı yerde iki yabancı gibi olacaktık.

Hızlıca hazırlanıp evden çıktım ve dükkana geçtim.

"Heh Yaren de geldi. Hadi siz gidin. Abinler daha fazla gecikmesin." dedi Şeker Teyze, ben içeri girer girmez.

Fatih'e göz ucuyla baktığımda yüzü çok ifadesizdi. Bütün hevesim uçup gitmişti işte.

"Salih'le Hülya başka bir arabayla gidecekler, siz bizim arabayla gideceksiniz." diyen Şeker Teyze'ye başımı salladım. "Hadi kolay gelsin."

Fatih dükkandan çıkınca ben de peşinden gittim.

Arabaya binip yola çıktığımızda ikimizden de çıt çıkmıyordu.

Fatih'le daha önceki konuşmalarımızdan hatırladığım kadarıyla yaklaşık 20 dakikalık bir yolumuz vardı.

Bir süre boyunca yolculuk sessizce geçerken Fatih radyoyu açmıştı.

Göz değil nakış mübarek
Bendeki aşk değil ibadet
Elleri sevdi nihayet
Ben ebedi saadetten kovuldum (Medya)

Sağımdaki camdan dışarı bakarken, yanımda oturan Fatih'in o güzel kokusu burnuma geliyordu. Canımı yakıyordu.

Gölgemi aldım yanıma
Vurdum hasretin yoluna
Benzedim bahtsız Mecnun'a
Yüce Mevla'ya sığındım

Şarkı çok şey anlatıyordu benim için...

Seyret perişan halimi bende akşam olmakta
Dostlar seyrelmiş beyhude lafla vakit dolmakta
Avare oldum serseri oldum terki diyarda
Zalim, senin Allah'ın yok mu?

Yarin gözü yüksekte benim bir kuru aşkım var
Düşmanlarım nispette behey kara vicdanlı yar
Yağdı saçlarıma genç yaşımda lapa lapa kar
Zalim, senin Allah'ın yok.

Telefonumun çaldığını duyunca çantamdan telefonumu çıkardım. Ayşin arıyordu.

Müziğin sesi biraz fazla olduğu için uzanıp sesi kıstım ve telefonu açtım. O sırada fark ettim ki Fatih az önce radyoya uzattığım elime bakıyordu. Ben de baktığımda onun bana aldığı bilekliği gördüm. Normalde montumun içinde olduğu için görünmüyordu ama biraz aşağı kaydığı için rahatlıkla gözüküyordu.