Abelino Pete Felixiano

Kabanata 43

I sighed.

This is really frustrating. Ako talaga?

''But Mom— ''

''Ikaw nalang, akala ko ba okay na kayong dalawa? You even posted a picture with him in a room.'' Naguguluhang sabi ni Mama.

I sighed again for the nth time. Yeah, okay na nga kami. Okay na okay, sa sobrang okay ay gusto kong magwala.

Galit ako, naiinis ako. Nagseselos ako!

''Did you have a fight with him, Aaliyah?!'' Mama barked.

''Mom... I was— ''

''Bagong ayos lang kayo tapos away na naman? Fix your problem with your man'' pangaral ni Mama.

I massaged my temple. ''Alright, Mama. Tatawagan ko siya ngayon'' sabi ko kay Mama. Tatawagan ko si Abel ngayon hindi para makapag-ayos kung hindi para magpaalam tungkol sa pagtuloy namin sa bahay nina Lolo because as I said last time, pag-aari niya na ang bahay at lupa duon.

Hindi ko talaga kayang pang makipag-usap kay Abel. Naiinis kasi ako. Bakit ba ang daming lumalapit sa kanya? Noong una ay si Patricia, buti nga'ng hepokritang iyon, nakatagpo ng love of her life niya.

I groaned and rested my back at the backrest of the swivel chair where I am sitting right now.

May Ashley pa, tapos meron pang Diane. Sabi naman ng Diane na iyon ay hindi niya type si Abel but I heard Abel saying that where's Hector, his baby. Natatakot ako malaman na nagkaanak pala siya sa ibang babae.

Bakit hindi mo kasi kinausap?! Untag ko sa sarili ko.

I walked out that day, hindi ko talaga siya kinausap at magaapat na araw na ngayon.

''Alright, kita nalang tayo mamayang hapon sa bahay ng Papa mo. You will lead the prayer, Ali.'' Mama reminded.

I nodded. ''Yes, Mama. Bye'' ani ko. Pinatay na ni Mama ang tawag. Nakatingin lang ako sa screen ng phone ko. Nag-iisip kung tatawagan ba si Abel o hindi nalang. I just don't want to talk to him now but I don't have any choice, do I?

Kabado at mabilis ang tibok ng puso ko nang biglang lumitaw ang pangalan ni Abel sa screen ko.

My King is calling...

I didn't change his name in my contact. Di naman ako isip bata no na para lang sa isang away ay magagalit na talaga ako. I just needed space pero kami parin.

Nanginginig ang aking kamay na may hawak sa phone habang pinipindut ang answer. When I touch the answer, I immediately put it on my ears. I felt so excited at the same time longing. Miss ko na hari ko. Aww!

''Aaliyah...''

Tumikhim ako at umayos ng upo. Hindi ko mai-itanggi na bumilis ang tibok ng puso ko nang marinig ko ang boses niya. Mahal ko si Abel kaya normal lang 'yon no!

''W-We will stay at San Antonio, it's Papa's death anniversary. M-Mama wants to visit my father and we will use the house'' sabi ko. Alam na naman niya ang ibig kong sabihin. Hindi ako makapagsalita ng maayos. Kinakabahan ako.

''A-Alright. Okay lang, it's still your house. It's our house. Ahm, Ali. Can we tal—''

''Thank you. Papatayin ko na'to'' sabi ko at pinatay na ang tawag.

Pinakawalan ko ang aking hininga na kanina ko pa gustong ilabas. I miss him so much...

Nakatingin ang ako sa may pinto ko habang nagdadrama nang biglang tumunog ang phone ko. I looked at the screen and saw bunches of Abel's messages. I open my phone and read his messages.