Abelino Pete Felixiano

Kabanata 41

''Magpaalam ka kung pwede bang gamitin natin ang bahay ng Papa mo'' I listened to my mother on the phone.

Ibinaba ko ang plato na nasa kamay ko sa hapagkainan. ''Yes, Ma. I'll talk to Abel about that matter. Baka magkita kami mamaya sa Auction'' I said and prayed na sana nga ay pumunta siya mamaya para sa akin.

Mamaya na ang Auction. Nahanda ko narin ang damit na susuotin ko. I prepare a backless bodycon dress na may silk texture na tela and it's color maroon.

''Alright, I'll hang up. Ingat ka diyan at ikamusta mo ako kina Carla'' sabi ni Mama at pinatay ang tawag.

Ibinalik ko ang phone ko sa bulsa ko at inasikaso na ang hapag kainan.

''Sino iyon, anak?'' Napatingin ako sa likod ko at nakita si Tita Noela.

''Si Mama po'' sagot ko. Tumango si Tita.

''Hindi ko pa nakikita simula nang umuwi siya dito sa Pilipinas, pupunta ba siya dito sa Isabella?'' tanong ni Tita Noela.

Sasagot na sana ako nang biglang lumitaw si Tita Carla. Kanina lang sila dumating. Binisita nila ako kasi ilang weeks din silang hindi nakabisita sa akin dahil busy sila sa pagpapatakbo ng Club.

''Hay nako, Noela. Syempre busy iyang si Alleya. Alam mo naman kapag mga malalaking negosyante, ang mabuti nalang ay bisitahin nalang natin siya duon'' suhestiyon ni Tita.

Tumalikod ulit ako at humarap sa hapag. Pagkatapos kong ayusin ang lamesa at mga pagkain ay humarap ulit ako kina Tita na nag-uusap sa likod ko.

''Kain na po kayo, Tita'' anyaya ko.

Tumingin silang dalawa sa akin at ngumiti. ''Salamat, anak. Nag abala ka pa sa amin eh kaya naman naming magluto'' ani Tita Carla.

I smiled ''Okay lang po, minsan lang naman kayo bumisita sa akin.

Umupo silang dalawa sa harapang upuan ko. ''Oo nga pala, kamusta naman si Abel mo?'' iyon kaagad ang bukang bibig ni Tita Noela pag-upo nila.

Hindi ko namalayan na sumilay na pala ang ngiti sa labi ko. Well, the week became good to us. Kahapon at sa mga dumaang araw ay palagi ko siyang dinadalhan ng pagkain sa Hospital pero minsan lang kami nagkikita dahil hindi ko siya naaabutan. Minsan kasi pagdating ko sa Hospital ay nasa OR pa siya.

''Aba'y! Ganda ng ngiti natin ah! Mukhang may maganda talagang nangyari'' asar ni Tita Carla.

''Okay na ba kayo, nak?'' seryosong tanong ni Tita Noela.

Tumango ako, punong-puno ng kasiyahan ang puso. ''Opo, Tita. Parang ganuon na nga'' I answered while giggling like a teenage girl.

''Hala! Ayieeee!'' asar na naman ni Tita Carla.

Napuno ng tawa ang buong condo ko dahil kina Tita, pero kaagad naman din silang umalis pagsapit ng hapon dahil ayaw nilang gabihin sa daan. I offered them that they can sleep over here but they refused. They have things to do pa daw kasi kaya pinahatid ko nalang sila.

I sighed and turn my head up to look at the ceiling, babad ang katawan ko sa bathtub. It's already 4 in the afternoon. Naliligo na ako dahil 7 in the evening magsisimula ang auction.

Habang nakatingin ako sa ceiling ay iniisip ko kung pupuntahan ba ako ni Abel. Well, the last time we talk about the Auction was the day I told him to bid for me at hindi na iyon naulit kahit kada gabi ay nagtatawagan kami.

My phone beeped, kinuha ko ito sa may uluhan ko and I opened it to see who made my phone beep. Hindi ko mapigilan ang mapangiti nang makita ko ang naka rehistro sa screen ko.