TİLKİ (Tamamlandı)

Bölüm 6

Fatma Gül

"Bazen sadece yorgun oluyor insan;
Ne küs, ne yanlız, ne de aşık"

Düşünüyordum... Saatlerdir bana verilen odada boş boş durup düşünüyorum ama hala bir karar veremedim.

Tilkiye güvenemezdim bana ilk gün takındığı tavrı unutamıyorum.
Onunla anlaşma yapmak ölümü imzalamak gibiydi.
Gerçi anlaşma yapmasak da beni öldürecekti en azından öyle demişti.

Ben ölürsem kim üzülürdü?

Ölüm fermanımı veren babam mı? Yoksa sevdiği adama koşulsuz güvenen annem mi? Bana üzülürse bir tek Serhat üzülürdü.
Serhat çok eğlenceli bir insan olsa bile içinde kocaman duygusal bir adam var.

Benimde tilki gibi intikam duygusu vardı içimde ama tek başıma bir şey yapamazdım.

Belki bu elime geçen bir fırsattır.benim çektiğim gibi acı çeksin isterdim. Beni dövmesini kaldırabilirdim ama verdiği ruhsal acıları kaldıramıyorum.

O da acı çeksin ne hissettiğimi anlasın İstiyorum ama korkuyorum. Benim korkum babam yada tilki değil. Benim korkum annem.

Zaten bana inanmayan birisi bu olaylardan sonra bana inanır mı ki?yada benimle konuşur mu?
Hala ikilemdeyim bir karar veremiyorum.

Ailemi silmek bu kadar kolay değil. Tilkiye güvenemiyordum ama ondan başka çarem yoktu.

                           (◕ᴗ◕✿)

Tilki'nin odasının önünde bekliyordum. Kapıyı çalıp çalmamak arasında gidip geliyorum.
Saat gecenin ikisi idi belki uyumuştu ama bir an önce onunla konuşmak istiyorum.

İçimde merak duygusu beni iyice elece geçirmişti. Sonunda kendimi toplayıp kapıyı çaldım bir süre bekledim..

Uyuyor muydu acaba?

Direk içeriye de giremezdim. Son bir kez kapıyı çalmak için elim kapıya uzandı.
Ama ensemdeki sıcak nefes durmamı sağladı.
Sesli şekilde yutkundum.

Arkamda duran kişiden ağır bir sigara kokusu geliyordu ve sigara ile karışmış farklı bir koku vardı ismini tanımlıyamıyordum ama

Güzeldi!

"Bücür"

Tilkinin sesi ile ona döndüm. Karanlık koridorda bir hayalet gibi duruyordu. Benim aptallığım Karanlığı seviyordum alışmıştım o yüzden ışık yakmamıştım.

"Ben.. ımm şey"

Ah neden konuşamıyordum ben?
Karanlıkta bile belli olan siyah ışıltılı gözleri yutkunmama sebep oldu.

"Sen ney?" Keskin gözleri sorgulayıcı bir tavırla beni süzdü.

Bana doğru ona göre küçük görünen ama bana göre büyük bir adım atıp bana yaklaştı refleks olarak bir adım geriye gittim. Arkamdaki kapı yüzünden pek geri gidememiştim adını tanımlıyamadığım kokusu hala burnuma geliyordu.

"Bu anlaşma işini konuşucaktım."

Dudaklarının kenarı hafifçe kalkarken bu karanlık koridorda yüzünde kusur olamayacak kadar güzel olan gamzesini seçebiliyordum.

'hım' tarzında erkeksi bir mırıltı çıkardı aynı zamanda bir adım daha attı
Bana biraz da yaklaşması beni germişti.
Ve bir adım daha atıp tam önümde durdu
Şuan boy farkımızı daha iyi anlıyordum.

Bana doğru biraz eğildi. kalbimin hızı arttığında kendimi kontrol altına tutmaya çalıştım.
Sıcak nefesi bu sefer yüzüme vuruyordu.
Ne kadar da tuhaf bir histi böyle.