Bölüm 27

2.4K 234 125
                                    

Fatma Gül 🌹

"Her tuğladan duvar olmuyor, yaslanınca anlarsınız"

Gözlerim önündeki yemeği iştahla yiyen Berk de idi onu böyle heyecanla hızlı bir şekilde yemeğini yediğini gördükçe acıkmaya başlamıştım.

Kendimi tabağımdaki yemekleri bitirmek için zorladım. Yemekleri yaptıktan sonra Neşe sonunda sevgilisinin yanından ayrılmış ve sofrayı kurmak için yardım etmişti ve şuan hep beraber yemek yiyorduk.

"Abi elimizdeki deliller yeter yarın ki iş biraz riskli bence hiç bulaşma"

Bahsettikleri iş babamın ambarlı limanında yapacağı uyuşturucu işiydi.

Nasıl bir plan kurduklarını merak ediyordum. Tilkiye söylersem anlatır mı bilmiyorum.

"Elimizdeki kanıtlar onu en fazla 15 yıl hapiste tutar."

"Senin amacın sadece onu hapise atmak mı?"

Demirin sorusu ile ortam da büyük bir sessizlik oldu. O ise böyle bir soruyu bekliyormuş gibiydi

Sert yüzünde herhangi bir mimik oynamadı. Umursamaz davranmaya çalışıyordu. Vereceği cevabı hiddetle beklerken o sadece yemeğini yemeğe devam etti.

"Hepimizi riske atacağının farkında mısın?"

Tilki bakışlarını sert bir şekilde demire çekti. Artık sus der gibi bakıyordu ve sinirlenmişti.

"Benim kimseyi riske attığım yok! Ben bir yola çıktım tek başıma arkamdan gelen sizlerdiniz ben size açık kapı bıraktım girmeniz için o kapıya zorla sokmadım."

Tilki haklı olmalı ki kimseden ona karşı olumsuz bir cevap gelmedi. Ortamda gergin bir hava oluşmuştu.

"Ha şu da var yola devam etmek istemeyen gelmez zorla kimseyi tuttuğum yok"

Son sözünü söyleyip masadan kalktı. Sinirliydi arkasından gidip gitmemek arasında kalmıştım.
Demir bana başımı olumsuz anlamda salladı. Kısaca gitme diyordu.

Ona uyup yerimden kalkmadım. Belki sinirini atmak için yanlız kalmalıydı.

"Yarın kızları da götüremeyiz"

Berkin sözleri direk olarak demire idi.
Ama oraya gitmek istiyordum. Bazı şeyleri görmek tamami ile kabullenmek istiyorum.

"Hayır bende geleceğim" dedi Neşe

Neşe de onlar gibi bir polisti eğitimli biriydi. Sanırım buradaki tek yük ben oluyorum.

"Hayır Neşe oraya gelmiceksin! Güvende olmanız lazım seninde Aden'in de"

"Tamam Aden gelmesin zaten ama ben geleceğim kendimi koruyabilirim. Benim de bir polis olduğumu unutma"

Demir çatalını sertçe masaya bıraktı. Neşenin ona bu denli karşı gelmesini sevmiyor olmalı ki haddinden fazla sinirlenmişti.

"Biz artık bir polis değiliz bunu unutma. Oraya elbet polis teşkilatı da gelicek ve bizde orada olucaz eğer aksi bir durum olursa onlar kadar en az bizde suçlu duruma düşeriz"

Haklı olabilirdi ama onlar riske giriyor iken neşenin sakin kalacağını düşünmüyorum. Neşe itiraz cümlelerini sıralar iken demir buna izin vermeden konuştu.

"Ve sen ve Aden hiç bir yere gelmiceksiniz. Birinin daha aramızdan ayrılmasına izin veremeyiz"

Demir de tilki gibi ayağa kalkıp mutfaktan çıktı. Neşe büyük bir 'off' çekti.

TİLKİ (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin