KÜLDEN YANAN ATEŞ

Bölüm 14 : Yağmur ve Sonrası

Herkese iyi geceler...

Medyadaki şarkı: Onur Akın-Yağmur Yüreklim

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.

Umarım bölümü beğenirsiniz. Keyifli okumalar...💖

🍃 Geçmişten Kesit 🍃

Eylül ayının ilk günleriydi. Saat gece yarısını yeni geçmişti. Yatağımın üzerine oturmuş, bilgisayardan bir film açmıştım. Filmi izlerken telefonuma gelen mesaj sesiyle izlediğim filmi dondurdum. Ekranda gördüğüm 'Melih'im' yazısıyla gülümsedim. Film en heyecanlı yerinde kalmıştı ama umurumda değildi. Ondan gelen tek bir mesajı okumak, bir filmin en heyecanlı anından bile daha çok heyecan verici bir andı benim için.

Beni aşağıya çağırıyordu. Kısa bir mesajlaşmanın ardından aceleyle yataktan kalktım. Boy aynasının karşısına geçtim. Aynadaki görüntümü görmemle dudaklarımı büktüm. Hemen dolabımı açtım, içinden bir tişört ve pantolon aldım. Üzerimdeki pijamayı seçtiğim kıyafetlerle değiştirdim. Saçlarımın arasından neredeyse düşecek olan tokayı çekip aldım. Başımı öne doğru eğip saçlarımı karıştırdım, sonra geriye doğru savurdum.

Sessiz ama hızlı adımlarla merdivenlerden indim. Kilitli kapıyı telaşla açtım. Kapının önünde onu görünce kendimi tutamayıp birden boynuna sarıldım. Bunu beklemediği için başta geriye doğru sendelese de o da kollarıyla beni sıkı bir şekilde sardı.

''Galiba birileri çok özlemiş.'' diyerek güldü.

Geriye doğru çekilip gözlerine baktım. Hafiften omzuna vurup, ''Ne yani, sen özlemedin mi?'' diye sordum sahte bir sitemle.

Daha çok güldü. ''Özlemeseydim gecenin bu saatinde kapına dikilir miydim?''

Bu sefer gülen bendim. ''Doğru...'' dedim fısıltıyla. ''Dikilmezdin.''

Gözlerime gülümseyerek baktı ve ''Arka bahçede yıldızları seyredelim mi?'' diye sordu.

''Olur.'' dedim neşeyle. Başımı hafiften yana doğru eğip sordum. ''Gecenin bu saatinde nereden geldi aklına böyle bir fikir?''

''Bu fikir seni görmek için bir bahane sadece.'' deyip gülümsedi.

Kaşlarımı havaya doğru kaldırdım. ''Gecenin bu saatinde beni görme isteği de nereden çıktı?'' diye sordum bu sefer. Beni sevdiğini söylesin istiyordum. Bunu bin kere söylese de hep ilk söylediği an kadar heyecanlı olacaktım, defalarca söylese de hep duymak isteyecektim. Sessiz kaldı, gülümsedi ve gözlerini kısarak bana baktı. Ne istediğimi anlamıştı sanırım. Beni sevdiğini söylemesi için illa açık açık sormam gerekmezdi sonuçta, değil mi?

''Çünkü seni seviyorum.'' dediğinde gülümsedim. ''Hatta yanımdayken bile özleyecek kadar çok seviyorum seni.''  Eliyle ensesini kaşırken yüzündeki gülümseme genişledi. ''Haliyle yanımda olmadığın zamanlar bu özlem bazen katlanılmaz oluyor ve bu özlemi dayanılır bir hale getirmek için seni görmem gerekiyor. Şu andaki gibi...''

''Ben de seni seviyorum.'' diye mırıldandım. ''Ben de yanımdayken bile özleyecek kadar çok seviyorum seni.'' Karşılıklı gülüştük.

Sessiz birkaç saniyenin ardından yüzündeki gülümseme silindi ve ''Hem az önce bir film izledim de.'' dedi duraksayarak. ''Biraz o filmden etkilenmiş de olabilirim.''