ATHENA

GİTME ZAMANI GELDİ

Gitme zamanımız geldiğinde bütün melezler bizi selamladı. Onlar çok tatlılar insana huzur veriyorlar ama biz insan olmadığımız için bize pekde huzur vermiyorlar ama neyse, ben bilgece davranıp hepsinden uzak durdum. Diğerleri pekte uzak duramadılar hele afrodit kızlarından hiç ayrılamadı. Pekte gitmek istediklerini sanmıyorum ama olimpos’un bize ihtiyacı vardı tek başına ayakta duramazdı. Zeus bile gitmek istemiyordu anlamıyorum neleri vardı bağlanıyorlardı bize insan gibi oluyoruz diye çocuklarımızla görüşmeme yasağı koydu ama kendisi çocuklarıyla zaman geçiriyordu. Bense daha sadece Annabethle konuşuyorum bana benziyor düşünceleri falan aslında onunla zaman geçirmeyi çok isterdim ama bunu yapabilecek gücüm yok. Onu bıraktığım için bana hala kızdındı. Yüzüme bakınca geçmişini hatırlıyorum o çaresiz Annabeth’i arkadaşları için o devi öldüren Annabeth’i ama şimdi Luke onu sırtından bıçaklamıştı. Alışamamıştı sanırım üstünden atamıyordu o olayları Luke’u seviyordu. Gözlerime bakmasını istemediğim tek kişi oydu o kadar çok şeyi hatırlatıyordu ki bana acıyı, sevgiyi, umudu, aileyi Fred sevmiştim onu yardım etmiştim okuduğu zamanlar sonra Annabeth oldu aramıza mesafeler doğdu Annabeth olimpos’ta doğan ilk bebekti ama yanımda kalamadı.

Yanıma Annabeth geldi ve gözlerime baktı

-‘’Sanırım iyi birisisin Hephaistos’ta iyi biri olduğunu söylemişti onu sen büyütmüşsün ama bizi neden büyütmedim anlamadım hiçbir zamanda anlayacağımı sanmıyorum.’’

Haklıydı tabiki onu ben büyütmüştü kendi çocuklarımı bir kere öpmemiştim ama bunu ben yapmam yapamam onların yanında olamam insana dönüşemem zaaflarım olurdu o zaman sevdiğim insanlar olurdu bu olmamalıydı.

-‘’iyi biri odluğum doğru ama, şu çocuk büyütmek yapamayacağım bir işti. Seni seviyorum Annabeth ama bu sevgiyi suistimal etme, sana sinirli değilim şuan haklısın çünki ama fazla ileriye gitme!’’

Ananbeth baktı batı bidaha baktı ve eğilip geriye gitti ve dedi ki

-‘’Sinirli olsan’da benim için bir şey farketmeyecek ben sensem sen ben oluyorsun bu yüzden kendine sor ben neden böyleyim diye’’

Sert olmuştu cümleleri onunla bilgece bir konuşma yapmayı isterdim ama zamanımız azdı

-‘’seninle konuşmaya geleceğim. Ve unutma ki, zor durumlarında sesimi duyuyorsun çünkü seni izliyorum sana yardım etmek için geliyorum seni büyütmemiş olabilirim ama yardıma ihtiyacın olduğunda yanında  oluyordum.’’

-‘’Evet melezler şimdi herkes kulübelerine Tanrılar gittikten sonra sert bir eğitime tabi tutulacaksınız ve pes etmek yok şimdi herkes kulübeleine dışarıda tek bir melez görürsem acımam.!’’ Demişti Annabeth kamp lideri olduğundan sert olmaya dikkat ediyordu ve başarabiliyordu.

Kheiron sözü aldı ve başladı

-‘’Annabeth’i duydunuz melez kampı herkes yerlerine 1 saat sonra taalim alanlarında olucaksınız dinlenseniz iyi olur.’’ Ve herkes dağıldı Will Annabeth ve Kheiron kaldı tek.

Kheiron’u biliyorsunuz zaten, Annabeth kamp lideriydi o yüzden gitmedi Will de benim çocuklarımdan biriydi o’da Annabeth’in yardımcıyıdı o yüzden gitmemişti.

Selamlaştık ve biz artık olimpostaydık. Ufak bir konuşmaya başladık.

-‘’Herkes işinin başına dönsün yeterince melezlerle ilgilendik şimdi sırada olimposlulara yardım etmekte’’ dedi Zeus.

-‘’Evet babam haklı artık işlerimize dönelim’’ diyerek çıktım taht odasından.

Hemen işlerime döndüm birkaç haritaya baktıktan sonra düşünmeye başladım krons’u Gai’yı Titanları bize nasıl tekrar karşı geleceklerdi. Hepsi ölmüştü zaten tekrar nasıl savaşacaklardı demek ki Gai’ya onlara destek olmştu hepsini uyandırmıştı ayaklanıyorlardı…