ATHENA

Ares ve afrodit

Ares ve afrodit hala bıkmamışlar.

Onları anlamıyorum anlayamamda, çok farklı tamam Aşk ve güzellik tanrıçası ama buda fazla hem evli hemde bir sürü sevgili hayret etmiyor değilim ama her neyse onun sevgilileriyle kafamı yoracak olursam kaç yüz yıllar geçecek kim bilir. Hala dedikleri kafamda yankılanıyordu "Aşk tohumcukları" ne kadar ters ikisi içinde bir kaç gündür hiç bir işle meşgul olamıyorum.  Hep aklımda ya aşık olurlarsa aslında bor tarafımda "Hayır canım onlar sadece çok yakın iki arkadaş" ahh nehse... planlar yapmaya başladım Atina şehri için yağmalanıyormuş yağmacılar tarafından onları o kadar iyi karşılayacaktım ki akılları almayacak. Plan hazır sadece askerlere planı verip işler hale getirmekte, Ares geldi yanıma "Athena şu senin melezlerin tek istediği o kemer inşaatı var ya adı neydi onun afrodit istedi de" aresi sevmiyorum Poseidon uda sevmiyorum Hera'yı da.. "Ah şurda kitaplar var bi zahmet bak" ne kadar sinir bozucu... Tanrı/Tanrıça yani bizler benim ailem hep bir üstünlük ararlar ben bunda üstünüm sizden güçlüyüm falan filan.  Areste onlardandı şımarık çocuk gibi diyebilirim size, "nerde bulamıyorum Athena? " ne şapşal "git başımdan görmüyor musun işlerim var!" Söylesen ölürsün bakışını attı. "Çık söylerim" dedim hahhaa tabi ki çıktıktan sonra kapıyı kapattım.  Afrodit miş sakın kıskandım falan sanmayın aresi veya afroditi Kıskanmak için iyi bir nedenim yok. Huysuzum galiba biraz ama napalım babama çekmiştim. Fredick aslında onu gerçekten çok seviyordum yani Annabeth in babası iyi biriydi ama Annabeth i istemedi ona hep kötü davrandı ne varsa işlerinde kızından önemli, sonra evlendi unuttu tabi beni Annabeth de evden kaçtı bende ona melez kampına kadar korudum. Her neyse nerden açtıysam konuyu, kapı tıkladı meraklanmıştım beni bu saatte kimse rahatsız etmezdi genelde. "Gel" dedim ince çıkmıştı sesim "Merhaba ben geldim" yine çekilmez kadın içimden bağırmak istesemde yapmadım bunu "Merhaba bu ziyaretini neye borçluyum" dedim kaba bir şekilde otoriter olmaya özen göstererek. "Insanlar ne der kahve kahveni alırım orta olsun şekerim" hahha kahvemi içecek miş "Tabi" bir fincan verdim bir yudum aldı "Vayy kim yaptıysa harika" sıkıldım artık yaklaşık 10 dakikadır öyle bakınıyorduk. "Afrodit darılmazsan işlerim var" içimden tamam desin diye geçiriyorum ve sonundaa "Tamam şekerim daha sonra yine gelirim" gelme gelme demek için kendimi zor tuttum sayılır. Hafif güldüm ve düşünmeye başladım.  Niye geldiğini söylememişti. Raftan rastgele bir kitap aldım okumak için gerçekten sıkıldığıma inanıyorum ben hiç bu kadar boş zamana sahip olmamıştım. Oturdum kalktim birşeyler çizdim kitap okudum ve sadece 2 saat geçmişti zor gerçekten beklemek çok zordu...