İnsta hesabımı profilimdeki bioya ekledim, linke tıklayarak şey yaparsınız sşsöağösşalaüwöw
Ürün tanıtımı bitmiştir tşk*
*********
Evden çıktığımızda yüzüme vuran soğukla Ada'ya doğru döndüm. Yaz ayında olsak bile esiyordu ve Ada iki canlı olduğu için de ona göre soğuk olabilirdi.
"Bence içeri girip montunu almalısın, monta hayır dersen de en azından yağmurluğunu al." Ellerini bıraktığımda kedi gibi kafasını sallayıp içeri girdiğinde gülümsemiştim.
Onun sayesinde bu iğrenç ötesi ve hayatımı kabusa çeviren iğrenç hastalığımdan ah pardon, fobimden uzaklaşıyordum.
Kafamı yan bahçeye çevirdiğimde Mazhar ortalıkta görünmüyordu. Zaten yan evde kalacağını da düşünmüyordum, Ne plan yaptığını bilmesem de fazla ileri gideceğini sanmıyordum...
Şimdiye kadar sessiz bir şekilde beklediyse şimdi de atağa geçmezdi değil mi?
Ya da ben çok salak olduğumdan olaylara hep dolu tarafından bakıyordum ve çok çabuk güvenebiliyordum.
Ada yanıma gelip parmaklarını parmaklarıma kenetlediğinde ani hareketiyle geri çekilmeye çalışmıştım.
Yıllarca esir gibi yaşamıştım ve yaşadıklarım ele avuca sığmayan kötü şeylerdi. Beni evlatlık alan aile de sabırla yaklaşmıştı ve onların sayesinde evde okulumu bitirip mesleğimi elime almıştım. Onlar sayesinde şimdi buradaydım ve benimle ne kadar gurur duyduklarını biliyordum. Her zaman beni desteklemişlerdi ve sevgilerini üzerinden bir an bile çekmemişlerdi.
Onlara sonsuz bir şekilde minnettardım ve Adayı da bu yolda elimi bırakmadan benimle ilerlediği için sonsuz bir sevgi sahibiydim.
Ada'ya çok çektirmiştim ve bunların hepsini sabırla sineye çekmişti ve inanılmaz bir şekilde hamileydi ve bu yüzden iki burnundan getireceğine de inanıyordum...
Ada elimi bırakmadan daha sıkı tutup kendine doğru çektiğinde anca kendime gelebilmiştim. Fobim tam anlamıyla geçmemişti üzerine başta yanlış anlamalar yüzünden daha kötü bir duruma gelmişti ve her ne kadar Adaya bunu belli ettirmemeye çalışsam da ne yazık ki başarılı olamıyordum.
-Sakin ol sadece montumu giyip geldim ve sevdiğim adamın da elini tutmak istedim. Hadi gidelim çok fena acıktım.
Bir şey dememe fırsat vermeden beni arabaya doğru sürüklemeye başlamıştı...
********** Ada'nın dudağının kenarındaki çikolatalı süte bakıp gülümsedim, tam anlamıyla minik bir çocuk gibiydi ve onu alıp içime sokasım geliyordu.
Çenesini okşayıp bana bakmasını sağladım, kalbimin bu kadar atmasına karşımdaki adam sebebiyet veriyordu ve ben bu adamı çok seviyordum.
Ne zaman, nasıl sevdiğimi anlamasam da tam anlamıyla hayatımı kaydırıp her yerinden çiçek açmasını sağlamıştı.
Çenesini nazik bir biçimde sıkıp dudaklarımızı birleştirdiğimde kasıklarım sızlamaya başlamıştı, onun her hareketi beni benden alırken ona dokunmayı ciddi anlamda istiyor ve arzuluyordum. Ama yapamıyordum, bu ne kadar canımı yakarsa yaksın Ada'nın beni sabırla bekleyeceğini biliyordum.
Alt dudağını dişlerimin arasına alıp ısırdığımda Ada anında kollarını boynuma dolayıp kendini benden ayırmıştı.
-Bak böyle gösterip gösterip vermiyorsun, olan bana oluyor Ilgar. Yemin ederim bir gün dayanamayacağım kaşınma. Zaten şurada kucağına çıkmamak için zor duruyorum otur yemeğini ye, yoksa ben seni yiyeceğim!
Yanaklarını şişirip bakışlarını kaçırdığında gülümsedim, Onu seviyordum ve bu halleri aşırı derecede hoşuna gidiyordu.
******
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
