Evli Ve Öfkeli 2 / bxb ✔️

20.

Dediğim kelimenin farkına varır varmaz elimi ellerinin arasından çekip kapıyı yüzüne kapatmıştım.

Daha ne kadar rezil olabilirdim ki? Ciddi ciddi istesem bu kadar kendimi rezil edemezdim.

Anlıma vurup kapıyı gülümseyen suratımla açtım.

-Az önceki kayıp ikiz kardeşimdi.

Dişlerimi sıkarak söylediğim şeyi yemesini umuyorum.

Ama ben mal olduğun için anca çocuk kandırabilirdim, gerçi ben çocuk bile kandıramıyordum...

-Senin kardeşin yok ki? Tek çocuksun, başka bahanen yok muydu Gay bey? Ocakta bir şeyim vardı falan deseydin ya?

32 diş sırıtmaya başladığında gözlerimi devirdim, nasıl kendimi kurtaracağımı hiç bilmiyordum.

Gerçi kendimi kurtarmaya çalıştıkça daha çok batıyormuşum gibi hissediyordum.

Hissetmiyordum, batıyordum...

"Hadi getir valizlerini, araba bekliyor. Diğer eşyaların da sonra gelecek."  Beni ittirip içeri girdiği zaman. Kapıyı arkasından kapatıp yüzüne baktım.

-Valiz hazırlamadım ve mantıklı bir açıklama yoksa hiçbir yere gelmem.

Tek kaşını kaldırıp bana baktığında şirince gülümsedim.

"İyi o zaman sana benimkilerden veririm" Beni birden bire omzuna doğru aldığında düşme korkusuyla tişörtünün uçlarına tutunmuştum.

Şu an beni nasıl kedi yavrusu alırmış gibi  omzuna aldığına şaşırmıştım.

Ayı gibiydim???

-Ne yapıyorsun be? ayı mısın sen? Bir gören olacak beyefendi indirin beni.

Bacaklarımdan tuttuğunda kafam bel boşluğuna denk geliyordu ve kafamı oraya doğru sürttüm. Beni indirmeye niyeti yoktu...

-Gidiyoruz, sabit dur merdivenlerden düşmek istemeyiz.

Kapıyı açıp dışarı çıktığımızda karşı dairedeki çocukla göz göze geldiğimizde utançtan yerin dibine girmiştim.

Mazhar kapıyı kapatmak için önünü döndüğünde muhtemelen çocukla o da göz göze gelmişti çünkü durmuştu.

Şu an Mazhar'ın omzunda olduğum için çocuğun tipini göremiyordum ve Mazhar birden bire merdivenlerden hoppidik hoppidik  inmeye başlamasıyla sarsıldığım için kafamı kaldıramamıştım, kaldırabilseydim çocuğun yüzünü görebilirdim.

Dışarı çıktığımızda gözümü yumup uyur numarası yapmaya karar vermiştim, Mazhar'a dirensem de sonuç fark etmeyecekti bir kere kafasına takmıştı ve fikrini değiştirebileceğini hiç sanmıyordum. 

Onunla gitmekten başka şansım yoktu çünkü işten resmen adam beni kovdurmuştu başta inanmasam da patronumu arayıp öğrenmiştim. Sonra da ev sahibim beni arayıp evi boşaltmamı istemişti... Resmen adam zehir gibi her şeyi düşünmüştü ve elim kolum bağlanmıştı.

beni omzundan indirdiğinde bacaklarım titremişti, korkarak etrafıma baktığımda kimseler görünmüyordu ve bu iyiydi. Ya da tül arkalarından bakıyorlardı her zaman ki gibi...

Mazhar'ın adamı kapıyı açıp binmemi işaret ettiğinde belindeki silahı görür görmez yutkunup resmen  arabaya koşarak atlamıştım. Sol tarafa iyice kayıp kapıyla bütün olduğum zaman Mazhar da yanıma binip kapıyı kapatmıştı.

Şoför sandığım adam da öne geçtiğinde epey bir şekilde gerilmiştim resmen ayak üstü adam kaçırıyorlardı ve ben şu an korkmaktan daha çok rezil olduğum düşüncesinde gidip geliyordum.

Yana doğru çaktırmadan baktığımda Mazhar kollarını birbirine bağlamış gözlerini kapatmıştı. Şu an aç köpek gibi adamı süzüyordum ve aşırı derecede etkileyiciydi. 

Son günlerde bayağı Mazhar'a yükselmiştim ve ne zaman ona karşı ağzımı açsam rezilliğin dibini sıyırıyordum.

Birkaç saç tutamı anlına doğru düşmüştü ve aklıma bana attığı kendi hali olan gifi geldiğinde istemsizce gülümsemiştim.

Mazhar gibi bir adamın benimle ne işi olabileceğini düşündükçe bedenimi bir korku alıyordu ve kaçma isteği ile dolup taşıyordum...

Kafamı kaldırdığımda dikiz aynasından adamın bize bakıp sırıttığına şahit olmuştum.

-Bir sorun mu var?

Adam arabayı kenara doğru park edip kafasını bize doğru çevirdiğinde göz göze gelmiştik, bakışları hiç iyi değildi ve belinde silah taşıyordu, Korkmam normal değil miydi?

Ama kendimi kesin rezil edecektim ve korkum bunun altında kalıp ezilecekti. Tıpkı benim rezilliklerimin altında ezildiğim gibi...

"Ona aşıksın, ona nasıl baktığını sabahtan beri izliyorum ve ona aşırı güzel bakıyorsun. Korkma duymaz, uykusu ağırdır ve çabucak uykuya dalar. Büyük ihtimalle çoktan bilmem kaçıncı rüyasını görüyordur ve biz yola çıkalı 14 dakika oldu . Her neyse ben Mazhar'ın en yakın arkadaşıyım ve onu üzmene fırsat vermem. Ama... bakışlarına bakılacak olursa onu üzeceğini sanmıyorum." Kısık sesle konuştuğunda yanımda uyuyan Mazhar'a baktım. Savunmaya geçecektim ama Mazhar'ın tipini görünce dünyam duruyormuş gibi hissediyordum...

Ve bu his benim hayatımı s*kecekti...