Evli Ve Öfkeli 2 / bxb ✔️

27.

Sol tarafıma döndüğüm zaman Ilgar'ı yanımda bulamamanın verdiği huzursuzluk ile tam olarak uykum açılmıştı.

Gece gece belli saat aralıklar ile uyanıp Ilgar'ın üzerini örtüp bir güzel tıkınırdım sonuçta yeni bir güne girmiş oluyorduk ve yemek yemem pek de  bir şey fark etmiyordu.

Ilgar geceleri çok kabus görüp uyandığı için onunla uyanmaya alışmıştım ve çoğu zaman beni ittirmeye kalksa da bana sarılarak uyuması içimi sıcacık ediyordu.

Fobisi yüzünden hâlâ nasıl benimle evli olduğunu sorgularken ona gün geçtikçe daha çok çektirmeye başlamıştım.

Geçmişte yaşadığım ilişkilere bakınca Ilgar ile olduğum için epey bir şekilde mutluydum ve Ilgar ile evli olduğum için de aşırı derecede seviniyordum.

Onunla nasıl evli olduğumu başta sürekli kurcalasam da işin aslını en sonunda öğrenmiştim, Ilgar'ın bu yaptığı 'Aptalca' şeyi tabii ki de onaylamıyordum ve ona bu yüzden aşırı derecede sinirliydim, önceden sürekli bu konuyu açmaya yeltensem de benim de Ilgar'a  "Acıdığım" için yaklaştığımı düşünürsek de evliliğimiz pek sağlıklı bir tabana kurulmamıştı.

Çoğu şeyi ikimiz de birbirimize bahsetmeden yutuyorduk ve Ilgar hâlâ benden çekinse de günün sonunda birbirimize sarılarak uyuyorduk.

Ona hâlâ 'Aşık' değildim, evet ağır bir biçimde ondan hoşlanıyordum ve fobisini çoğu zaman unutup üzerine gidiyordum ve verdiği tepkiler yüzünden kırılıyordum. Evet biliyordum bu onun elinde değildi ama ben de sevdiğim kişilere karşı temas bağımlısıydım ve Ilgar'a dokunmadan duramıyordum.

Baba olacağına bile sevinmemişti bunu çok iyi biliyordum çünkü ben de 'Hamile' olduğuma sevinememiştim. Bunun için ikimiz de tonlarca sebep sıralayabilirdim ve ona bu yüzden kızamazdım çünkü ben de sevinememiştim hatta o gün sabaha kadar bu bebeği istemediğim için ağlamıştım.

Baş ucumdaki duran abajuru yakıp odaya baktığım zaman Ilgar'a ait hiçbir iz yoktu.

Ben erkenden odaya gelip uyumuştum ve Ilgar'ın çoktan yanıma gelmesi gerekiyordu ya da ben az bir saat uyumuştum ve Ilgar hâlâ salonda pinekliyordu.

Yorganı üzerimden atıp ayağa kalktım, kollarımı açıp bir güzel gerindiğim zaman içimde oluşan his aşırı derecede hoşuma gitmişti.

Odadan çıkıp direkt olarak salona girdiğimde Ilgar'ı yine etrafta görememiştim.

Hamile olduğum için Ilgar yukarıda bulunan yatak odamızı aşağıdaki bulunan odaya taşımıştı.

Sebebi de ;  gece gece çok uyandığım için Allah korusun merdivenlerden düşüp bir yerlerimi kırmamamdı. Kısacası Sakar biri olduğum için daha dikkatli olmamı istemesiydi.

Haklıydı çünkü birkaç sefer merdivenlerden kayıp kolumu bacağımı kırıyordum ve bu yüzden de Ilgar bütün sevdiği vazolarını, tablolarını benim yüzümden bodrumdaki kilere kaldırmıştı.

Bana sevgisini temas olarak ya da sözlü olarak göstermese de onun sevgisini çok iyi hissediyordum çünkü aşırı derecede ince ruhlu kişiliğe sahipti ve yaptığı davranışlardan çok iyi hissediyordum.

Gözüm bahçedeki açık ışığa kaydığında Ilgar'ın dışarıda olduğunu anlamıştım ve saat gece yarısını çoktan geçmişti. Şu saatte bu adam çarpılmaya mı meraklıydı?

Bahçeye çıktığımda yüzüme, balkanlardan gelen soğuk hava dalgası ile geri evin içine kaçmıştım. Portmanto'dan montumu alıp tekrar çıkmıştım.

Ilgar ve arkası dönük bir adamın konuştuğunu gördüğümde kaşlarımı çatıp paytak adımlar ile Yanlarına ilerlemeye başladım.

Ilgar ile göz göze geldiğimizde irkilerek ayağa fırlamıştı.

"Ada? Uyandın mı kuşum?" Ilgar'ın naif sesini duyduğumda hipnoz olmuş gibi başımı sallamıştım.

Adamda ayağa kalkıp arkasını döndüğünde Ilgar yanıma çoktan gelmişti.

"Ada, bu Sertan. Hani şu sürekli kavga ettiğin arkadaşım." Ilgar konuşup kolunu belime sarınca dizlerim titremeye başlamıştı.

Dediğim gibi Ilgar'a karşı dokunma bağımlısıydım ve ne zaman bana temas etse miyavlayasım geliyordu.

-Evet hatırladım, bana kız kılıklısın dedi!

- Çünkü o zamanlar senin kız olduğunu düşünüyordum! Özür dilerim ama her gün işe giderken hamile bir erkek görmüyorum, şu an seni görmesem bile hâlâ seni kadın sanardım, adın bile ah neyse tanıştığıma memnun oldum.

-Ben olmadım, bana kız kılıklısın dedin!

Ilgar belimi iyice sıktığında dişlerimi sıkarak gülümsedim.

Şu an bu adamın burada ne işi olduğunu sorgulayacak ya da kafa yoracak Bir  durumda değildim ve yarın elbet her şeyi öğrenebilirdim...

"Şey o zaman yarın tanışırsınız 'İnsan' gibi. İyi geceler Sertan, seninle konuşmak çok iyi geldi, teşekkür ederim. Hadi bebeğim sen de acıkmışsındır bir şeyler hazırlayayım onları ye sonra da uyuruz." Ilgar, arkadaşına selam verip beni eve doğru sürüklemeye başladığında ne hazırlayacağını merak etmiştim.

Yemek her şeyden önemliydi!