103 GÜN

18. Bölüm "Sonra onu tanıdım."

18. Bölüm, "Sonra onu tanıdım."

Ben geldimm. Nasılsınız?

Bildirim sorunu varmış, bölüme geçmeden önce önceki bölümü okuyup okumadığınızı kontrol edebilirsiniz.

Umarım bölümü beğenirsiniz. Lütfen yorumlarınızı benimle paylaşın, okudukça çok mutlu oluyorum. Heyecanla yorumlarınızı bekliyorum.

Güzel okumalar, sizleri seviyorum. 🤍

Bölüm şarkıları: Mehmet Güreli - Kimse Bilmez
Cem Adrian - Şimdi rahat uyu

⏳

Zil sesi ve kapıya art arda vurulma sesi birbirine karıştığında, sanki biri başıma vuruyormuş gibi hissettiğim için yüzümü buruşturup ne olduğunu anlamak için gözlerimi aralamaya çalıştım. Birkaç saniye geçince, henüz bir şeyleri tam anlamıyla kavrayamadan üzerimdeki yorganı ellerimle hızlıca itekleyip ayaklandım. Gözlerimi bile tam açamadığım halde yürümeye çalıştığım için yorgana takılıp düştüm ama yine de hemen ayağa kalkıp elime ilk geçen şeyi kucaklayarak kapıya doğru koşturdum.

Kapıdan çıktığımda beni karşılayan karanlığa aldırmadan koşturmaya devam ettiğim için bir şeye sertçe çarpmıştım. Çarptığım şeyin bir beden olduğunu benim küçük çaplı çığlığıma, çarptığım kişinin inlemesi karışınca fark ettim. Beynim hâlâ uykudaymış gibi davrandığı için, bir şeyleri idrak etmem imkânsızmış gibi gelmeye başladı ve o sırada çarptığım kişi "Tuttum," dedi gülerek. Ben tam dudaklarımı aralayıp bir şeyler söyleyecekken açılan ışık gözlerimi acıttığı için yüzümü buruşturup gözlerimi sımsıkı kapattım.

Birinin beni hâlâ tuttuğunu idrak ettiğimde tek elimle onu iteklemeye çalışarak, "Sen kimsin ya? Çekil!" dedim uykulu ama ters bir sesle. "Koral nerede? Koral'a ne yaptın?" Tek elimle gözümü ovup buğulu bakışlarla az önce beni tutan adama bakmaya çalıştım ama gözlerimi kırpıştırdığım halde görüşümü netleştiremedim. "Bak söylemezsen vallahi senin için hiç iyi olmaz, haberin olsun. Koral'ın yerini söyle bana."

"Bu kız her gördüğünde beni tehdit ediyor," dedi adam gülmeye devam ederek.

Bakışlarım biraz daha netleştiğinde, elimdeki lambayı kaldırıp adamın üzerine doğru yürüdüm. "Koral nerede diyorum?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Buradayım," dedi Koral. Arkamı döndüğümde kollarını göğsünde bağlamış bir şekilde bana bakan Koral'ı görmemle elimi göğsümün üstüne koyup rahatladığımı belli edercesine nefesimi seslice verdim. "Kendinden büyük lambayla tam olarak nereye koşturduğunu öğrenme şansım var mı?" Sesindeki oldukça sakin ton, her şeyin yolunda olduğunu hissettirirken elimdeki oldukça büyük masa lambasına sarılıp istifimi hiç bozmadan beklemeye başladım.