13. Bölüm, "Ben zaten hiç ilerleyemezdim."
Umarım iyisinizdir vee bölümü beğenirsiniz
Yazdığım en uzun bölüm, yorumlarda buluşalım lütfen çünkü yorumlarınızı çok merak ediyorum 🥺🤍
Güzel okumalar! 🤍
Bölüm şarkısı: Thurisaz - Years Of Silence
⏳
Yarım bırakılmış bir resimdim, ressamım ölmüştü. Renklerim kurumuştu ve hepsi eksikti. Tuvalimde eksiklikler vardı, dışım kuruydu ama içimin rengi ressamımın kalbine akıyordu.
Bir soytarı gri bir bedenle sahneye çıkmıştı.
Ben azdım, ben azınlıktım. Ben dündüm. Ben yarına ulaşamayan bir fikirdim. Bugün bir anlamım yoktu ama günü geldiğinde belki olurdu.
Tam camın önünde oturmuş daha yeni durmuş olan yağmurun bıraktığı izleri izliyordum. Koral yine dizüstü bilgisayarını almış işleriyle ilgileniyordu, Adem uyuyordu ve ben de pencerenin önündeki oturabileceğim kadar geniş olan mermere oturmuş, uzun bir süredir sadece camdan dışarısını izliyordum.
Sırtımda ve altımda battaniye vardı ve diz kapağımı cama yaslamıştım. Bugün 29.12.2019'du ve iki gün sonra yeni yıla girecektik. Her geçen saniye mümkünmüş gibi daha çok geriliyordum. Giyecek kıyafetim yoktu ve Koral'ı orada başıma gelen bir olay yüzünden utandırmak istemiyordum.
"Cama öyle düşünceli düşünceli bakmaya devam edersen camı çatlatacaksın." Daldığım düşüncelerden sıyrılıp sesin geldiği yöne başımı çevirdim ve ellerini siyah eşofmanının cebine sokmuş bir şekilde birkaç adım uzağımda dikilen Koral'ı gördüm.
"Bitti mi işlerin?" dedim gülümseyerek. "Bitti mi? Bitti mi?" dedim soru ekini uzatıp başımı omzuma doğru yatırarak.
"Bitti," dedi gözlerini kısarak kuşkulu bir ifadeyle. "Ne isteyeceksin?"
"Hiiiiç." Başımı hafifçe iki yana sallayıp omuzlarımı silkmiştim.
"Söyle."
"Hiiç."
"Söyle," dedi tek kaşını hafifçe kaldırarak. Dudaklarımı büzüp bacaklarımı aşağı doğru sarkıttım. "Kızmayacağına söz ver," dedim gözlerimi kısarak.
"Söz."
"Aa," dedim gülerek. "Çok kolay oldu."
"Söyle bakalım."
"Ben duşa girmek istiyorum..."
"Benimle mi?" dedi dalga geçtiğini belli eden bir ses tonuyla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
103 GÜN
Aktuelle Literatur07.04.2020 Geçmişi ardımda bırakıp önümü döndüğümde bile karşıma geçmişim çıkıyordu. Tüm yönlerim artık birbirine karışıyordu ve ben doğru yönün neresi olduğuna bir türlü karar veremiyordum. Etrafımda bir fırtına vardı. Beni oradan oraya savurup güc...