Η Εκδρομή {GW15}

Κεφάλαιο 7ο.

   Το μέρος ήταν γεμάτο κόσμο… Αν και ήταν στο κέντρο του νησιού και μακριά από παραλίες γινόταν χαμός. Ευτυχώς ήμασταν τυχεροί και ένας μπάρμαν ήταν φίλος του Μάρκου οπότε όταν ο Αλέξης και ο Ηλίας του είπαν ότι ήταν ξαδέρφια του μας βρήκε τραπέζι και μας κέρασε και σφηνάκια.

«Έλα άσπρο πάτο!» φώναξε η Χαρά όλο κέφι και δεν φαινόταν να παρατηρεί τον Ηλία που δεν είχε πάρει τα μάτια του από όποιο θηλυκό περνούσε γύρω του, μαζί και εμένα.

   Πήραμε ένα μπουκάλι ουίσκι και ο Χάρης ανέλαβε να μας φτιάξει ποτά. Εγώ προσπαθούσα να δείξω ανέμελη και πως όλα ήταν καλά. Κουνούσα το σώμα μου στο ρυθμό και χαμογελούσα α και μόνο για γέλια δεν ήμουν τώρα, μάλλον περισσότερο για κλάματα.

   Η Αλεξία, βλέπετε,  δεν είχε αφήσει τον Αλέξη στιγμή από τα χέρια της και φασώνονταν τόσο άγρια που κόντευαν να πηδηχτούν μπροστά μας. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ανταλλάσαμε κλεφτές ματιές με τον Αλέξη από την ώρα που φτάσαμε. Γιατί μου το κάνεις αυτό; Γιατί το βλέμμα σου είναι εδώ ενώ φιλάς εκείνη;

«Πόση κόκα κόλα να βάλω;» με ρώτησε ο Χάρης βγάζοντάς με από τις σκέψεις μου.

«Καθόλου.» είπα και πήρα το ποτήρι από το χέρι του κατεβάζοντας το ποτό όλο με μια. «Βάλε κι άλλο!» κι αυτό το τελείωσα αμέσως και έδωσα πάλι το ποτήρι μου στο Χάρη να το γεμίσει και τρίτη φορά.

«Πας καλά; Τι προσπαθείς να κάνεις;» η Χαρά με τράβηξε λίγο παραπέρα αρκετά θυμωμένη.

«Τίποτα… είπαμε να βγούμε να πιούμε. Αυτό κάνω.»

«Μαρινάκι άστα αυτά σε μένα. Φαίνεται τι κάνεις. Ντύνεσαι σαν πουτάνα και μετά χορεύεις προκλητικά και κοιτάς τον Αλέξη ενώ προσπαθείς να μεθύσεις για να έχεις μια δικαιολογία να του ριχτείς… Αποδέξου το. Δεν σε θέλει πια. Είναι με την Αλεξία και είναι ευτυχισμένος. Σταμάτα να κάνεις σαν κομπλεξικό κοριτσάκι!» Δεν μπορούσα να πιστέψω πως η καλύτερη μου φίλη μου μιλούσε με αυτόν τον τρόπο. Ήθελα να την φτύσω. Πραγματικά κανείς ποτέ δεν με είχε ξανακάνει να νοιώσω τόσο άσχημα.

«Πας καλά ρε Χαρά;»

«Εγώ μια χαρά πάω. Εσύ κοίτα να συγκεντρωθείς και μην κάνεις σαν να είσαι το κέντρο του κόσμου.» Μα καλά τι λέει; Θεέ μου! Αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ και την έσπρωξα χωρίς βέβαια να την μετακινήσω ιδιαίτερα από τη θέση της αφού ήταν ψηλότερη και μάλλον δυνατότερη. «Έχεις ξεφύγει τελείως κορίτσι μου» το επίπεδο είχε φτάσει στα όρια της κατινιάς με την Χαρά να τσιρίζει κάνοντας ακόμα και το ζευγαράκι της χρονιάς να γυρίσει να δει τι γίνεται.