Η Εκδρομή {GW15}

Κεφάλαιο 30ο.

   Γύρω στις 9 την άλλη μέρα πήγα από της Ελένης. Ευτυχώς οι γονείς της έλειπαν και θα είχαμε την ησυχία μας να ετοιμαστούμε αλλά και να της πω τι είχα κατά νου. Αυτά που μου είπε ο Αλέξης αποφάσισα για την ώρα να μην τα συζητήσω. Της είπα μόνο για τις κόντρες και μέχρι εκεί.

   Ανησυχούσε και εκείνη αλλά σύντομα κατάλαβε πως δεν υπήρχε περίπτωση να με πείσει να μην ασχοληθώ άλλο μαζί του.

«Λοιπόν τι θα φορέσουμε; Θέλω να πω μην ξεχνάς αυτό το ‘πάρτι’ θα είναι στο Μεταξουργείο. Δεν μπορούμε να σκάσουμε μύτη με όμορφα φορεματάκια και γόβες. Θα μας πάρουν με τις πέτρες, αφού πρώτα μας πάρουν… γενικότερα»

«Ναι αυτό άστο πάνω μου» είπα και άνοιξα το σακίδιο που είχα φέρει μαζί μου.

   Απόψε το ντύσιμο έπαιζε τεράστιο ρόλο.

«Πως είμαι;» με ρώτησε η Ελένη όταν πια είχε ντυθεί.

«Ρε τον Μάρκο, τι κορίτσι θα χαρεί…» Πέρα από την πλάκα ήταν πραγματικά υπέροχη. Φορούσε ένα πολύ κοντό ψηλόμεσο σορτσάκι που έκανε τα πόδια της να δείχνουν υπέροχα. Από πάνω ένα ριχτό μαύρο μπλουζάκι με οριζόντιες σιθρού ρίγες που άφηναν να φαίνεται το μαγιό που φορούσε από μέσα. Της έκανα μια γαλλική πλεξούδα τα μαλλιά και έβαψε έντονα τα μάτια της. Ήταν πραγματικά τέλεια! Έδειχνε δυναμική και σέξι. Επικίνδυνη. Θα ταίριαζε τέλεια με το μέρος.

«Σκάσε ρε μικρό. Εντάξει είμαι;»

«Τέλεια!»

«Λοιπόν άντε ντύσου και εσύ. Σε λίγο θα είναι εδώ ο Μάρκος. Θέλω να προλάβω να σε δω πριν φύγω. Να ξέρω τι περιμένει τον Σταύρο.»

«Τα χειρότερα!» είπα με απόλυτο αυθορμητισμό και πήγα στο δωμάτιό της να ετοιμαστώ.

   Το δικό μου ντύσιμο μου πείρε όλη μέρα να το διαλέξω. Έπρεπε όλα να είναι τέλεια. Αγόρασα ένα ζευγάρι μαύρα σέξι δαντελωτά εσώρουχα και ζαρτιέρες -δεν είχα ξαναβάλει ποτέ ζαρτιέρες μα να που τώρα θα είχαν την τιμητική τους…-  να κρατάνε τις διχτυωτές κάλτσες που έφταναν μέχρι τους μηρούς μου. Πολύ κοντή μαύρη δερμάτινη φούστα, κοντό κόκκινο μπλουζάκι και μαύρα ψηλά παπούτσια. Έντονα βαμμένα μάτια, σκούρο κόκκινο κραγιόν που δεν φεύγει. Έκανα τα μαλλιά μου μπούκλες, φόρεσα χρυσούς κρίκους και τέλος άδειασα μισό μπουκάλι άρωμα πάνω μου. Ήμουν σαν πόρνη πολυτελείας.

«Μαλάκα! Πάει θα σε βιάσουν απόψε…» Η Ελένη είχε μείνει πραγματικά άναυδη.

   Η εμφάνιση αυτή ήταν όμως απαραίτητη για να τραβήξω το ενδιαφέρον του Σταύρου. Αν δεν τον ενδιέφερα καθόλου όπως έδειχνε… δεν θα τον πείραζε  και καθόλου να κάνω κάτι με κάποιον άλλον, σωστά;