Πάλι καλά που ήρθαν και ο Βασίλης με την Ελένη γιατί πραγματικά χρειαζόμουν κάτι να ξεχαστώ.
«Τι έγινε; Είμαστε εντάξει από ποτά;» φώναξε ο Μάρκος καθώς τους είδε να πλησιάζουν.
«Κομπλέ! Έχουμε αρκετά ξύδια για όλη τη βδομάδα.»
«Έτσι ρε Μπιλ αγόρι μου!»
«Τα έχουμε στο αμάξι, όποιος θέλει…» η Ελένη μουρμούρισε και εγώ χωρίς σκέψη πήγα προς τα εκεί.
Πόνταρα όλες τις ελπίδες μου στη βότκα πως θα με βοηθούσε να μην θέλω να ξεράσω βλέποντας τον Αλέξη να σαλιαρίζει με την Αλεξία. Βασικά συνειδητοποίησα πως οι μόνοι που χαρήκαμε τόσο πολύ για τα ποτά, ήμουν εγώ ο Μάρκος και ο Άγγελος. Τέλεια τώρα είμαι και εγώ σαν και αυτούς, ένα κακό αγόρι! Και μιας και μιλάμε για κακά αγόρια που έχει χαθεί ο Σταύρος; Η αλήθεια είναι πως από την ώρα που ήρθαμε δεν τον είχα ξαναδεί. Τέλος πάντων, για την ώρα ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε.
«Έλα μικρή» ο Μάρκος άφησε ένα μπουκάλι τεκίλα στο χέρι μου. Ακόμα καλύτερα από βότκα.
Χωρίς δεύτερη σκέψη άνοιξα το μπουκάλι και ήπια μια γερή γουλιά. Το αλκοόλ έκαψε αμέσως τα σωθικά μου.
«Ήρεμα με αυτό» Ιδέα μου ή ο Μάρκος μόλις μου έκλεισε το μάτι; Ανασήκωσα τους ώμους μου και επέστρεψα στην φωτιά. Όχι, δεν είχα σκοπό να το πάω καθόλου ήρεμα. Αντίθετα ήθελα να γίνω κομμάτια και να μην βλέπω πως είχε ξαπλώσει αυτή η βρώμα στα πόδια του Αλέξη και πόσο τρυφερά έπαιζε εκείνος με τα μαλλιά της. Δεν με ένοιαζε τίποτ’ άλλο αυτή τη στιγμή παρά να σταματήσει αυτός ο πόνος που ένοιωθα μέσα μου. Κακό πράγμα η ζήλεια!
Μισή ώρα μετά, μισό μπουκάλι τεκίλα και όλα ήταν καλύτερα. Είχα ξαπλώσει στην δροσερή άμμο και ένοιωθα την φωτιά να καίει την αριστερή μου πλευρά. Ήμουν έτοιμη να με πάρει ο ύπνος έτσι ζαλισμένη από το ποτό. Όλα καλά Μαρίνα. Άσε τον ήχο τον κυμάτων να σε νανουρίσει…
«Πήγαινε στου Ηλία ρε Αλέξη…» η φωνή της Ελένης με έκανε να ανοίξω τα μάτια μου αλλά δεν κουνήθηκα.
«Έλα ρε Ελένη... Στου Ηλία είναι εκείνος με την Χαρά!»
«Και εγώ τι θες να κάνω ρε φίλε; Ας έπαιρνες και το δικό σου αμάξι»
«Ε τώρα δεν μπορώ να πεταχτώ μέχρι την Αθήνα… Ρε Ελένη. Σε μισή ώρα θα είμαι πίσω…» Αυτή η φωνή του Αλέξη νομίζω μπορούσε να πείσει τους πάντες για τα πάντα. Άκουσα τον ήχο από τα κλειδιά το αυτοκινήτου ενώ του τα έδινε. Μα τι το ήθελε; Δεν μπορούσα να σκεφτώ… νύσταζα και ζαλιζόμουν πολύ.
KAMU SEDANG MEMBACA
Η Εκδρομή {GW15}
RomansaΗ εικοσάχρονη Μαρίνα επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από δύο χρόνια στην Αγγλία για το καλοκαίρι. Η παρέα της όμως έχει ήδη φύγει για διακοπές στη Σύρο. Θα πάει να τους βρει γνωρίζοντας πως θα έχει να αντιμετωπίσει το παρελθόν Από την μια ο Αλέξης, η...
