°。
"Aşkım..Uyan."
Kulağına fısıldanıyor gibi hissederken gözlerini açtı lakin yorgunlukla geri kapandı.
Hiç hali yoktu,hatta hasta hissediyordu.
Yan yatarken ellerini kalorifere dayadı.Üşüyordu,çok fazla üşüyordu.
Uyku ve uyanıklık arasındayken saçlarının geriye ittirildiğini ardından alnına değen yumuşak bir şey hissetti.
Mırıldanarak gözlerini açmaya çalıştı ama başarılı olamadı.
"Yanıyorsun..."
Yabancı ses,boğuk bir şekilde kulaklarına dolarken bilinci kapandı ve kendisini uykunun kollarına bıraktı.
.
Gözlerini açarken elini başına götürdü.Islak bezle kaşlarını çatarken,alnına değen yumuşaklık ve yabancı sesi hatırladı.
Yattığı yerden hızla doğruldu.Eve biri girmişti ve odanın açılan kapısı bunu kanıtlar niteliğindeydi.Elinde tepsi ile içeriye giren pembe saçlı çocuğa baktı.
"Uyanmışsın."
"Kimsin sen?"Asaf sert sesiyle konuştuğunda,pembe saçlı çocuk irkilmişti.Asaf çatık kaşlarını mümkünmüş gibi daha çok çattı.
Pembe saçlar,parlayan kahve gözler,tatlı bir yüz...Sarı tulum?
Bu çocuk nereden tanıdık geliyordu?
Gözlerini çocuktan ayırmayarak ayağa kalktı.Kendi boyu ve cüssesinin yanında, yabancı çocuk mincik kalmıştı.
"Kimsin sen dedim?!"Sesini yükseltirken kaşları mümkünmüş gibi daha çok çatılmıştı."Hatırlamıyor musun?"Çocuk şaşkınlıkla sordu.
Neyi hatırlamıyor muydu?
"Ne?"
Çocuk kıkırdayarak,elindeki yemek tepsisini masanın üzerine koydu.Asaf masanın üzerindeki kırmızı konvers ve şapkayı,ek olarak köpek şeklindeki çantayı fark etti.
Aklının ucundan geçen şeyle lalbi hızla çarpmaya başladı.Gözlerini kalorifer peteğine çevirdi ama aradığı şeyi görmedi.
'Hatırlamıyor musun?'
Karşısındaki çocuğa tekrardan baktı.
"Oyuncağa ne yaptın?!"Adeta kükremişti.Çocuk yerinde sıçrarken karşısındaki kaslı vücudu dövmelerle kaplı,uzun boylu,gözlerinin altı siyah halkalar ile süslü,siyah dağınık saçları olan adama baktı.
İşaret parmağı ile kendisini gösterdi ardından el salladı."Ben Minmin,tanıştığımıza memnun oldum."Gerginlikle mırıldandı.
"İsmini sormadım!Oyuncak nerede?"
"Buradayım!"Minmin ellerini iki yana açarak bağırdı.Asaf bir süre olayı algılayamadı ama hemen arkasından kaşlarını çattı."Ne saçmalıyorsun!?"
Tamam,dün evine getirdiği oyuncağı pek incelememişti ama bariz hatırladığı şeyler vardı..İlk olarak pembe saçlar,sarı tulum, kırmızı şapka ve o gülümseme
"S-sen.."Şüpheyle mırıldanırken büyük adımlarla çocuğun yanına geldi.Minmin,Asaf'ı görmek için başını kaldırırken gözlerini kırpıştırdı.
"Gülümse."Asaf'ın dediği şeyle ilk şaşırdı ardından dişlerini göstererek gülümsedi."Yok artık-"Asaf bu kadar benzerliğe şaşırırken tekrardan kaloriferin üzerine baktı sonradan çocuğa."Sen?"
"Evet o bebek benim!"Minmin kollarını havaya kaldırarak,parmak uçlarında doğruldu.Asaf dehşetle geriye gitti.
"N-nesin sen?"
°。
Nesin sen biraz ayıp olmuyor mu?Gelecekteki kocan o!Ayıp ayıp..
SİZLERİ SEVİYORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NUNCHİ (BxNONBINARY)
Fantasy[TAMAMLANDI] °。 Oyuncaklar,sizi akşam canavarlardan korur ve kötü hissediyorsanız size güç verir. Dövmeli çocuk,belki de hayatının en doğru kararını yerde bulduğu oyuncağı alarak yapmıştı. Hayır,sıradan bir oyuncak değildi bu..İnsana dönüşebilen s...