°。
"N-nesin sen?"
Asaf korkuyla mırıldandı."Hem oyuncak hem de insan!"Minmin heyecanla kollarını kaldırıp indirirken kafasına atılan yastıkla, geriye savruldu.
Son anda dengede durmayı başarırken, diğer yastığı fırlatmaya hazır olan adama, ellerini dur anlamında uzattı."Bekle,bekle!!!Dün seni görünce yardım etmek istedim sadece!Sana zarar vermeyeceğim ama sende bana verme."
Asaf,gözleri dolu dolu olmuş çocuğa bakarken yastığı bıraktı.
Hastalığı kendisini hatırlatmak istercesine öksürük ve halsizlik ile beraber gelirken, yatağa oturdu.
"Şey..Ben canavar değilim.İnsan ve oyuncağım.Kore'de yaşlı bir büyücü tarafından yapıldım.Ona anne derdim ve bana derdi ki 'Eğer farklı duyguları,şeyleri hissedersen veya öğrenirsen insanlar gibi büyümeye devam edeceksin.'Bir çok şeyi annem sayesinde öğrendim ama o...Öldü."Asaf'ın bakışları,hala ayakta duran minik bedene döndü.
"O yüzden Kore'den uzaklaştım.Uzun,zorlu ve tehlike dolu yolculuklar atlattım!"Bir anda heyecanla bağırmış,gözleri parlamıştı Minmin'in.
Kendisini çok güçlü ve cesaretli hissediyordu!
Köpeklerin,kedilerin gemilerin üzerinde yolculuklar yapmıştı.Kuşlarla uçmuş ve minik ayakları ile bir ton yol kat etmişti..Çok fazla düşmüş ve yaralanmıştı ama sapasağlam hayatta kalmayı başarmıştı!
"Ve dün seni gördüm.Çok yalnız ve üzgündün.Bir kaç kişi seninle konuşmaya çalıştı ama sen onlarla konuşmadın.Ben de herkes gidene kadar bekledim sonrada oyuncak halimle yanına gelmeye çalıştım bu yüzden bir kaç kez düştüm ve pislendim.Beni yıkadığın için teşekkür ederim!"Heyecanla Asaf'ın yanına oturdu ve kollarını yapılı bedene sardı.
Asaf şaşkınlıktan küçük dilini yutmuş gibiyken,kendisine sarılan bedene baktı.
Şu an içinde bulunduğu durumu en iyi açıklayan cümleler bunlardı,sanırım..
"Benimde annem öldü."Diye mırıldandı.Minmin şaşkınca başını kaldırdı.
Demek bu yüzden çok üzgündü!
"Kendini çok yalnız ve kötü hissediyor olmalısın!Ben de öyle hissediyorum."Yapılı bedene daha sıkı sarıldı Minmin.Asaf titrek bir nefes alırken kolunu,minik bedenin beline sardı.
"Bu arada..İsmin neydi?"Minmin merakla sordu.
"Asaf.Senin..Minmin'di?"Minmin başıyla onayladı.Asaf içinde bulunduğu garip ortam ile gülmeye başladı ki beraberinde öksürük krizide geldi.
.
"Peki en sevdiğin dövme-ler neler?"Minmin merakla sordu Asaf'a.
Asaf sağ kolunu göstererek,çocuk çizimlerine benzer dövmeleri gösterdi."Annem çizmişti..Gördüğümde kalıcılaştırmak istedim."Diyerek minik bir gülümseme oluşturdu dudaklarında.
Minmin gülümseyerek,minik elleri ile kaslı kola dokundu."Çok havalı!Pekiii ilk dövmen?"Minmin tekrardan merakla Asaf'a baktı.
Asaf diğer omzunu göstererek tavşan maskeli,siyah saçlarını topuz yapmış kadını gösterdi."Kendim çizmiştim."
"Çok havalı!!!"Minmin'in adeta gözleri parlıyordu."Ben de istiyorum!Ben de dövme yaptıracağım!"Heyecanla bağırdı."Emin misin?"Asaf tereddütte kalmış bir şekikde sordu.
"Neden?Güzel olmaz mı?"Minmin başını yana yatırdı."Ondan değil ama böyle daha güzel..Tenini doldurma."Diye mırıldandı Asaf.
Minmin gülümserken başıyla onayladı.
"Şimdi sen gerçekten oyuncağa dönüşebiliyorsun..Ama insansın ve insani çoğu şeyi yapabiliyorsun?"Teyit etmek istercesine sordu Asaf.Minmin onayladı onu ardından ekledi..
"Mesela şu an çişe gitmem gerek."
°。
Asaf'ın dövmeleri 👇🏻
SİZLERİ SEVİYORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NUNCHİ (BxNONBINARY)
Fantasy[TAMAMLANDI] °。 Oyuncaklar,sizi akşam canavarlardan korur ve kötü hissediyorsanız size güç verir. Dövmeli çocuk,belki de hayatının en doğru kararını yerde bulduğu oyuncağı alarak yapmıştı. Hayır,sıradan bir oyuncak değildi bu..İnsana dönüşebilen s...