SORGU

4.3K 164 7
                                    

"Bana acımana gerek yok Poyraz. Cidden bak. Ben seninle arkadaş olmayı seviyorum ve bana karşı bir şey hissetmediğini de biliyorum. Senden öyle bir sey beklemiyorum da. Bende sana karşı bir şey hissetmiyorum yani sorumluluk falan hissetme." dedim ve onu rahatlatmak istercesine gülümsedim. Sözleri çok hoştu ama ben Poyraz'a karşı gerçekten bir sey hissetmiyordum ve biliyorum ki o da hissetmiyordu. Emindim. Yani,sanırım.

"Aa...tabi. Bende seni rahatlatmak için söylemiştim. Neyse şey..." Kafasını kaşıdı ve az önce bana güven verici bir şekilde gülümseyen gözler şimdi hüzünlü bakıyordu. Kaşlarım istemeden çatıldı.

"Ama o söz verdiğin şeyleri ilerde hatırlatırım ona göre." dedim ortamı yumuşatmaya çalışarak.

"Ne zaman istersen. Neyse,hadi yat saat geç oldu." Gittigimde gidecekti. Onun burada bizimle yaşadığını bilmek iyiydi. Uray'la tek yaşamaktan daha iyiydi en azından. Hele ki şu durumda yani o Uray'la olan şeyden sonra evde birine daha ihtiyacım vardı ama suan Uray da şükürler olsun ki evde değildi.

"Ben uyuyunca gideceksin,değil mi?" Sesimden bile gitmesini istemediğim anlasılıyordu.

"Biliyor muydun?" Onayladığımı belirterek kafa salladım.

"Uray söylemez sanıyordum." dedi başka bir yere bakarak.

"Benim rahatlığımı düşünmeniz çok..." doğru kelimeyi bulamadım. Duygusal abartı olurdu hoş desem...Ama cümle orda kaldı işte.

"Etkilendin bakıyorum." Sonunda tebessüm etmisti ve bunu derken omzumu dürtükledi ama hafif bir dürtmeydi bu. Bende gülümsedim.

"Evet birilerinin benim rahatlıgımı düşünmesi falan... Pek alışık degilim."

"Oy küçük kızım benim." dedi ve saçlarımı karıştırdı. Yüzümü burusturdum ve saclarımı duzelttim. Beraber gülüştük. Sanırım az önce bozulmustu ama hemen toparlamıstı. Neden bozulduysa.

"Uray hala gelmedi. Nereye gittigini söylemiş miydi?" Odadan çıktığımda evde yoktu zaten. Nerde fink atıyordu pislik dev. Ilk öpücük hırsızı düşüncesiz hasta! Yine sinirlendim ya.

"Hayır tabikide. Nerdeyse nerde. Pislik şey."

"Yine ne yaptı sana?" dedi ve o an tekrar aklıma geldi. Uray cok yakışıklı ve çekici bir adamdı aslında. Birçok kız öyle biri tarafından öpülmeyi harika bulur ama o kadar duygusuz bir öpücüktü ki. Benden hoslanmayan biri tarafından alınan öpücük ne kadar yakışıklı olursa olsun benim için değersizdi. Onun icin zaten öyleydi. Ayrıca bende devden hoslanmıyordum yani!

"Hic..."

"Hadi n-" derken kapının açılma sesi geldi ve sertce kapatıldı.

"Uray?" Gelmisti ve kalbim aniden hızlandı. Öfkeden olmuştu. Evet öfkeden.

"Hım?" belli belirsiz bir tepki vermişti ve mutfakla salon birleşik olduğundan hemen yanımıza geldi.

"Nerdeydin abi,saatlerdir yoksun." Poyraz'la Uray konuşurken ben masaya dikdik bakıyordum.

"Kafa dağıttım. Sen neden hala burdasın?" Poyraz'ı bile surekli tersliyordu. Bunlar niye arkadaş hic anlamıyorum. Poyraz'la zıt iki karakterler.

"Bade'yi yanlız mı bırakmalıydım? Ne iş yaptığını unuttun sanırım." dedi Poyraz rahat bir şekilde sandalyede otururken.

"İşimi senden öğrenecek kadar düşmedim Poyraz. Ben geldim şimdi ikile." Uray ickiliydi sanırım. Yoksa bu şekilde konuştuğunu hic görmemiştim Poyraz'la.

Poyraz sıkıntıyla nefes verdi ve bana döndü.

"Ben gidiyorum,sende uyu. Sabah sen uyanmadan burada olurum." dedi ve her şeye rağmen yine rahatlatıcı bir sekilde gülümsedi.

"Tamam. Iyi geceler." dedim ama sözüm yarıda kesildi.

"Tamaam tamam. Çok güzel bir sahne ama kısa kesin. Hadi Poyraz." dedi dev. Sinirlenmistim bende ayaklandım.

"Uray sen nesin biliyor musun? Sen tam bir-" yine sözümü kesti.

"-Devim. Düşüncesizim,dengesizim ve pisliğim. Yani?" Ağzım cümlem yarıda kesildiği için açık kalmıştı ve Poyraz çoktan çıkmıştı.

"Neden böylesin peki?" dedim cok daha sakin bir tonda.

"Bilmem. Hic düşünmedim. Yaratılış?" Bu sefer sonuna kadar gidicektim.

"Böyle olman sinir bozucu. Yani niye hep yakışıklı ve karizmatik erkekler böyle odun saçma karakterli olmak zorunda? " Soylediklerim sonradan kafama dank etti. Ne zamandan beri dusunduklerimi direkt söyler oldum ben? Yüzüm renk değiştirmeye başlamıştı bile.

"Nasıl erkekler dedin sen?" Dudagının bir kenarı havaya kalktı ve memnun bir sekilde sırtı diklesti.

"Odun ve dengesiz saçma karakterli erkekler." dedim catallasmış sesimle.

"Hangi erkekler böyle dedin peki?" Iyiki ickiliydi. Söylediklerimi yarın unuturdu umarım. Onu niye oveyim ki ben ya of.

"Kafan iyi herhalde. Bunu dedim sadece. Sen ne duydun?" dedim onu şüpheye düsürmeye calısarak.

"Bade beni sinir etme. Yine sinir ettin beni ya." dediğinde gülümsedim.

"Iyi geceler Uray. Iyi geceler." dedim ve odama doğru ilerlemeye başladım. Sinir edilmek nasılmış görsün bakalım.

İçimdeki Sen #wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin