KAFASIZ

5.7K 256 10
                                    

Dakikalar sonra biri kapıyı zorlayıp ittirdi.

"Kapının arkasından cekil."

Tanımadığım bir sesti. Hemen gözyaşlarımı sildim ve kenara gectim. Bir iki tekmeden sonra kapı açıldı. Gördüğüm kişi bayıldığımda nasıl olduğumu soran tanımadığım çocuktu.

Kaşlarım çatıldı.

"İyi misin? Bu sefer zorlamadan cevap verirsen sevinirim."

Gözlerimi yerden ayırıp ona döndüm.

"İyiyim,ama sen kimsin? Neden bana yardım ettin?"

"Nedeninin bir önemi yok. Kim oldugumun da.Sadece sana yardım etmem gerektiği söylendi."

'Kim tarafından?' bu okula geldim geleli yasadıgım olaylar ve olaylara karşı bu kadar sakin kalmam beni şaşırtıyordu.

'Önemli mi?' bu lafına sinirli bir şekilde güldüm.

'Ne demek önemli mi? Tanımadığım biri bana yardım ediyor ve biri tarafından emir aldığı için bana yardım ettigini söylüyor. Sence bu normal mi?"

'Sadece....kurcalama." Gittikçe sinirleniyordum.

"Siz kafayı mi yediniz? Kurcalayacağım. Korkmuyorum tamam mı? Sana emir vereni de bulacagım ve..." devamı yoktu.

"Ve?"

"Gerisini o zaman düşünürüm,"dedim ve omzuna ya da daha altta bir yere-çünkü boyum ona göre kısaydı-çarparak tuvaleti terkettim.

Sinirlerim bozulmustu. Nefret eden edene.

Peşimden geliyordu. Ayak seslerini duyuyordum. Adımlarımı hızlandırdım o da hızlandırdı. Koşmaya başladım ama cidden tükenmiştim. İlacım da yoktu. Kriz geçirirsem bu sefer bitmiştim. Camın kenarına geldiğimde arkamı döndüm. Bu sefer o degildi. Allah'ım burası nasıl bir yer ya? Normal bir okul istemiştim sadece. Belamı bulmak degil.

"Sen kimsin ya,"diye bağırdım.

Ama daha sonra anladım kim olduğunu. Vücudunu tanımamak imkansızdı zaten.

"Sessiz gorunuyorsun ama hicte öyle değilsin. Ama ben zaten bunu biliyordum." Şu lafları beni çok geriyordu.

"Sen miydin beni kurtarmasını söyleyen?" Dedigimde alayla başını eğdi.

"Nerden bu kanıya vardın?" Oydu işte. Aslında bilmiyordum ama oyle hissediyordum.

"Sadece cevap verin bana. Zaten yerinde olmayan kafam iyice gidecek," diye bağırdım ve gülmeye başladı.

"Çok mu komik" dediğimde dolaplardan destek aldı ve gülmeyi kesti.

"Evet ben verdim,"dedi ve başımı onaylarcasına salladım.

"Peki nedenini sorabilir miyim?" Sabrım taşmak uzereydi.

"Tabiki sorabilirsin. Ama cevap alabilir misin bilemiyorum," dediğinde ona doğru ilerledim ama 2 adım sonra durdum.

"Bu arada beni bulduğunda yapacağın şeyi şuan yapmanı istiyorum." Alay ediyordu.

Ona doğru ilerledim ve yüzüne tekrar bir yumruk attım. Şaşkınlıkla ve yanağına aldığı darbeyle yüzü yana döndü. Kafasızdım ama benimle alay etmesine dayanamamıştım. Ve bu...ona attığım 2. yumruktu.

Yazasım vardı bende bugün 2 bölüm yayımladım ama bu biraz kısa oldu. Yorumlarınızı eksik etmeyin. Okuyanlar sizi seviyoruum :^
Bu arada multimedya Bade olarak düşündüğüm kız ama daha kesin değil.

İçimdeki Sen #wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin