AÇIKLIK

5.2K 212 5
                                    

Yurdun önüne geldiğimizde Poyraz bana döndü.
"O olayı unutmaya çalış. Yarın yeni bir sayfa aç hayatında,olmaz mı?" dediğinde ağlamaklı olduğum için sesime guvenemedim ve kafamı salladım.
"Bana bak ve sesli söyle. Yıllardır seni takip ediyoruz. Hep böyleydin ama elimizden bir şey gelmiyordu.Anlarsın işte" anlamıyordum.
"Sizin beni yıllardır takip etmenizin amacı ne? Bana zarar vermek mi? O değil dediniz tamam. Ama ne aklıma başka hicbir mantıklı açıklama gelmiyor." Sesim tahmin ettigim gibi titrememişti.
"Bunu sana benim değil Uray'ın anlatması lazım." dediginde bıkmış bir sekilde nefesimi dışarı verdim.
"Peki cidden benimle yaşıt mısınız? Benden büyük duruyorsunuz. Lütfen bunu da geçiştirme." dedigimde "Bir kere sen zaten şuan sınıftakilerden kücüksün. Bizde senden yaklaşık 5 yaş büyüğüz." dediğinde şaşırmamıştım açıkçası.
"Okula nasıl geliyorsunuz peki?"
"Gerçekten soruyor musun bunu?"
"Sahte kimlik mi?"
"Aynen" dediğinde kafamı anlamış olduğumu belirterek salladım.
"Bunlar da benim için mi peki?" Benim için yapılan şeyler. Hemde yıllardır yapılan seyler. Ve ben hepsinden habersizdim.
"Yani...İşimizin bir parçası. Tekrar liseye dönmek berbat.Baya zor şartlar anlayacağın" Ne işi oldugunu sormak istesem de cevaplamayacağını bildigim icin bir sey söylemedim ve kapıyı açtım.
"Kendine iyi bak Bade. Sakinleş ve dediklerimi tekrar düşün." O bunları söylerken ben kapıyı kapatmış yurdun kapısına ulaşmıştım. Muhtemelen beni izlemeye devam edeceklerdi. Bunu düşününce cidden garip hissettim. Dediklerine göre beni sabah kalkmamdan aksam yatmama kadar izliyorlardı. Aslında bu korkunçtu. Nerden izliyorlardı beni? Odamda kamera falan mı vardı? Ben üstümü degistirirken falan da mı izliyorlardı beni? Düşündükçe sinirleniyordum. Odama girdiğimde Didem'le karşılaştım. Onunla aynı odayı paylaşmakta berbat bir şeydi.
"Hosgeldiniz hanımefendi. Burayı ciddiye almıyorsunuz anlaşılan. Burası bir yurt farkındasın değil mi?
"Seni ilgilendirmeyen işlere burnunu sokma." Suan onunla ugraşamayacaktım.
"Sokarsam naparsın?"
"Didem cidden git başka bir uğraş bul kendine. Çok yorgunum ve uyumak istiyorum."
Yüzü sevimli olduğunu düşünen ama onu çok daha itici yapan bir ifadeye büründü.
"Aaa...Çok yazık tatlım çünkü dün bu yurttan resmi olarak atıldın. Eşyalarını toplasan iyi olur." demesiyle ben daha şaşıramadan içeri Poyraz girdi.
"Hazırlan Bade. Gidiyoruz."

Bugün yayımladığım 2 bölüm anca 1 tane eder işte. Kısa oldular baya. Sonraki bölüm daha uzun olacak^^

İçimdeki Sen #wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin