Sınavım tabiki berbat geçmişti. Ama yorgun olduğum icin bosverdim ve çantamı toparlamaya başladım. Ogle arası gitmeyi düşünüyordum çünkü günlerdir uykumu alamıyordum.
Dışarı çıktığımda kapının önünde dikilen Uray'ı gördüm. Umursamadan yanından geçmeye niyetliydim ama kolumdan tuttu.
'Ne?' dedim ama herzamanki gibi hicbir sey soylemeden yürümeye başladı ve bende arkasından sürüklenmeye tabii.
'Senin cidden amacın yok. Canın sıkılıyor bana sarıyorsun degil mi?'
'Cok konusuyorsun. Sence illa birine sarmak istesem bu sen mi olurdun? Tek yaptığın zırzır konuşmak. Ha birde arada yumruk atıyorsun'
'Evet atarım. Hatta suanda da geliyor bak birtane' dedigimde beni tekrar duvara sertce itti. Bahcedeydik ve cok utanç vericiydi.
'Sesini kes yoksa her seyi bosverip seni...' dediginde öylece bakıyordum.
'Beni ne?' Yatağıma girip uyumak ve uzun bir süre uyanmamak istiyordum.
'Bugün yurda gitmeyeceksin.' dedigimi duymamıs gibi yapmasına şaşırmamıştım açıkçası.
'Uykum var ve yurda gidecegim' dedim kolumu sallayıp ondan kurtulmaya çalışırken ama oralı bile olmadı.
Arabanın arka kapısını actı ve beni yine cansız bir nesne gibi içeri attı.
Yabani dev.
'Ya ben seninle gelmek istemiyorum.' diye cırlıyorken o arabayı calıştırmışti bile.
'Sana bir sey soracağım' dedim ben bile böyle bir sey dememe sasırmısken.
'Sorma' dedi ama dinlemedim tabikii.
'Bu bilmem kaçıncı soruşum olacak ama neden beni takip ediyorsun? Seri katil falan mısın? Yani oyleysen de kim tuttu seni gerc...'
'Nefes al' korktugum için konusmamı hemen bitirip cevabını duymak istiyordum o yüzden baya hızlı konuşmuştum.
'Peki şunu sormama izin ver...Bana zarar verecek misin? Bunun için mi beni takip ediyorsun?' Aslında onemsemeden sorduğumu sanıyordum ama soru ağzımdan çıktığında gerçekten gözlerim yanmaya başladı. Zarar vermenin anlamı bende çok çok korkunçtu. Yaşadıklarımın tekrarlanmasından o kadar korkuyordum ki. Ona bakamıyordum bile. Gerçi belki de yine duymamazliktan gelecekti. Camdan dışarıyı seyretmeye başladım.
'Benden korkuyor musun?' dediginde şaşırmıştım açıkçası. Yine cevaplamaz sanıyordum.
'Sence napmalıyım? Korkmakta haklı değil miyim?'
'Haklı olduğunu kanıtlayacak ne yaptım ben? Sana kötü bir sey yaptım mı suana kadar istersen bir düşün.' dediginde gercekten kayda deger bir şey yapmadıgını farkettim. Belki bana olan bakışlarıydı beni ürküten. Onu kafamda bir role büründürmüstüm belki de.Kötü adam rolüne.
'Yani iyi biri misin?' sacma olsa da sormak istemistim.
'Iyi biri? Pek sayılmam. Sana da böyle davranmak istedigimden degil,zorunda oldugumdan böyle davranıyorum.' Ne demek istiyordu anlayamıyordum.
'Bence iyi birisin.' Cidden sacmalıyordum ama birkac iyiligi gözümün önüne gelince hemen yumusamıstım sanırım. Eski ben'e dönmüştüm. Saf,gulmeden duramayan o masum kıza. Kendimi toparladım.
Tabikii bana cevap vermedi ve 2 katlı bir evin önüne geldigimizde durdu. Sehirden uzak bir yerdi. Issızdı. Korkmak istemesem de korkuyordum. Nedenini bilmiyordum ama o gözümde bir devdi. Benden güçlü olan insanlar beni ürkütüyordu.
Iceri girdigimizde mekân o kadar sevimliydi ki hafif bir sekilde tebessüm ettim. Şömine vardı ve mobilyalar spordu ve cok sadeydi. Böyle evler çok hoşuma gidiyordu. Bir an devle geldiğimi unutup evi gezmeye başladım. Mutfak salonla birlesikti ve bir yatak odası vardı. Yukarı çıkmaya başladım ama hala inceliyordum.
Burada da bir yatak odası ve kocaman açık bir alan vardı. Allahım!
Tüm spor aletleri vardı. Dev vücudunu buraya borcluydu sanırım. Spor yapmayı cok severdim eskiden. Hatta bir kere spor salonuna da gitmiştim.
Oraya dalmısken dev'in yanıma geldigini farketmemistim.
'Beğendin mi? Bundan sonra burada benimle çalışacaksın'.
Yazdıktan sonra okumadım. Eger hatalar varsa kusura bakmayın ^^
