Ocean's Kiss (Isla De Verde Series #1)

Chapter 15

Playlist: Highway To Hell by AC/DC.

Mahalaga sa akin ang araw ngayon. Today is the day where I'll graduate from Senior High. Medyo kinakabahan pa ako sa isiping tatahakin ko na ang mundo ng kolehiyo. May naisip naman na akong kurso kung sakali kaya ipu-pursue ko nalang 'to.

When Yana and I are still young, we always talk about the things we wanted to achieve. We grow together. We laugh and smile together. We always celebrate each other's triumphs. Ang isa't-isa rin ang naging sandalan namin sa tuwing may problema kami. We cry together if we can't take it anymore. We always enjoy each other's company.

I'm also her saviour when everyone bullies her at school. Ako lagi ang nagtatanggol sa kan'ya noon dahil hindi niya kayang ipagtanggol ang kan'yang sarili. They bully her because they think Yana is so weak and can't defend herself. Ayaw nila sa mahihina. Pero ang hindi nila alam, mas matatag si Yana kaysa sa'kin.

Mukha man akong matatag sa panlabas na anyo ko, deep down inside I know I'm not tough. Hindi ko ipinagkakaila 'yon. Ipinagmamalaki ko pa nga 'yon kasi alam ko ang kahinaan ko. If we knew what our own weakness are, we also know our greatest strengths. We can defeat our demons if we have a strong will and unwavering bravery.

I've always admire Yana's courageous traits. She's physically weak but when it comes to emotions and mental state, she's intact. Unlike me, I could be easily swallowed by my own thoughts and I just let them because I don't know how to escape.

That day, I graduated from Grade 12 without Llantina Floresca Velasco. Mas masaya sana kung makikita ng mga taong mahalaga sa buhay mo na unti-unti ka nang nagtatagumpay, 'di ba? Pero wala e. Masaklap ang tadhana. Hindi patas ang mundo. Oh, baka naman patas ito at ang mga tao ang hindi? Maybe yes, maybe no. Only God knows.

Nag-celebrate kami ni Felicity. Sabi niya dadalhin niya raw ako sa Blues, isang bar. I told her I'm not going but she's really pushy. Kahit kailan ay hindi pa ako nakapunta sa kahit anong bar o events man lang. I'm antisocial, remember?

"Come on, Cean! We should have a blast!" sabi niya sa'kin habang hinihila ako pababa ng taxi na sinakyan namin para makapunta rito.

"Teka lang, Felice, alam mo namang hindi ako mahilig sa mataong lugar, 'di ba?" sabi ko sa kan'ya. I can feel the growing anxiety deep inside me. Kahit pala sabihing nakakasalamuha na ako ng ibang tao iba pa rin pala kapag ikaw na mismo ang kumusang gawin ang isang bagay.

"I know that you're antisocial, sis. Pero paano mo mao-overcome ang takot mo sa maraming tao kung ikaw mismo e ayaw mong lumabas sa sarili mong lungga?" aniya.

I heaved a deep sigh. Pakiramdam ko ay tama si Felice sa kan'yang mga sinabi. If I won't go out, I wouldn't find out what's more in this world, right? Maybe I should give it a try.

Nginitian ko siya at bahagyang tumango na ikinatuwa niya at pumalakpak pa.

"Yes, that's Oceane for you! Halika na, sayang naman ang outfit natin kung hindi tayo rarampa!" Hinila na niya ako sa loob ng bar. Mausok at maingay. Typical bar na napapanood ko sa mga palabas sa telebisyon.

Most people are dancing in the middle of the dance floor. They're dancing wildly and it was as if they could be free when they do that. Yung tipong inilalabas mo ang lahat ng nararamdan mo kasi hindi mo kayang ilabas. Hindi ko kasi maipaliwanag ng maayos at detalyado kasi ito ang unang beses kong pumasok sa isang bar. It's not as if I'm a party girl anyway.

"One bottle of vodka please." ani Felice sa bartender. Tumango ang bartender at kumuha ng isang botelya ng Vodka bago ibinigay sa amin kasama ang dalawang maliit na baso.