***
Alina
"Nagustuhan niyo ba?" tanong ko sa kanila. Umiwas sila ng tingin at saka nag punas ng mukha. I know that they cried. They are emotional at ayaw nilang ipakita 'yon.
"Mm." ang tanging lumabas sa bibig nila, ay mali! Ang tanging tangong ginawa nila.
"Aish! Hindi niyo nagus--" Natigilan ako nang bigla akong yakapin ni Constance kaya niyakap ko din siya pabalik.
"Nagustuhan namin." bulong niya. "Gustong-gusto." at humiwalay siya sa pagkaka-yakap namin. "Salamat ng marami, Alina. We..." pinunasan niya pa ang mukha niya. "UGH! You made us cry!" hinampas niya pa ako sa braso nang mahina. "We haven't felt it yet. just now and that's because of you."
"Yeah." sabat ni Racy. "We have never felt that we are worthy and special but until now..."
"Yeah let's say na maganda nga yung ginawa niyo at we appreciated it." ngumuso si Safira.
"Salamat."
"Why?"
"Kase nagandahan kayo at na-appreciate niyo."
"I said nothing like that!" umirap pa siya. Aish! This girl!
"Umaarte pa. Ayaw nalang aminin..." bulong pa ni Cheska kaya siniko ko siya nang mahina.
Nagitla kami nang bigla kaming lapitan nila President Nicolas, VP Michael, Cassandra, pati na sina Headmaster at Headmistress. Agad kaming nag bow sa kanila para mag bigay galang.
"G-Galit po ba kayo?" ramdam ko ang kaba kay Neiko.
"No . No. Of course we're not mad." natatawang ani Headmaster. "We're proud of you, Titans and Phoenix. I know na hindi pa namin sinasabi 'to o ng kahit sino man samin pero proud kami sainyo." dagdag pa niya.
Nagulat ako nang nasa harap na din namin si Principal Fritzgerald. A-Anong ginagawa niya dito?
"P-Principal Fritzgerald?" naka-uwang pa ang labi ko.
Nginitian niya ko. "It looks like you're enjoying here, huh?"
"Hindi po."
"H-Ha?"
"Hindi po ako nag-e-enjoy dito kase hindi naman ako pumasok dito para mag enjoy at to have fun. I never saw my self before like the real me but now, I feel complete."
Tumango tango siya. "Good job, Ms. Collins." at tinapik niya ang balikat ko.
"Bumalik na kayo sa dorm niyo." napatingin ako kay President Nicolas nang mag salita siya. Kamukhang kamukha niya si Nathan ah? Hindi kaya... tatay siya ni Nathan? "You are Alina Collins, right?" baling niya sa 'kin kaya napalunok ako.
"O-Opo."
"Salamat nga pala."
"S-Saan po?"
Damn! Nauutal pa ko! Nakaka-hiya!
"Sa pag-ligtas sa mga Panthers at kay... Nathan." pagka-sabing-pagka-sabi niya nun ay umiwas ng tingin si Nathan.
"Wala po yun. Masaya naman ako na natulungan ko sila." ngumiti ako.
Nginitian niya din ako. "Samara."
"A-Ano po?"
"Ah--"
"Let's go!" nabaling kay Nathan ang paningin naming lahat nang mag salita siya. "Let's go Titans!" at nauna na siyang mag lakad.
"N-Nathan! Nathan!" pag-tawag pa ni President Nicolas pero hindi na humarap si Nathan kaya sumunod na kami sa kanya.
BINABASA MO ANG
Aithne High: The Hunters
Misterio / Suspenso(Warning: This story is written in 2021. I started writing this when I was 11 and ended this when I was 12 so expect some grammatical errors and clichés typings.) Aithne High, a school where magic exists, a school where anything is possible, a schoo...