Sarmaşık

13. Bölüm

Gözlerimi açtığım da merihlerin evin de olduğumu görmemle büyük bir şok yaşamıştım. Zorlukla ayağa kalktım. Mutfaktan gelen bağırışlarla hızla adımlara mutfağın önüne geldim. Gördüğüm şeyle gülmemek adına elimle ağzımı kapattım. Üçü de, önün de önlüklerle yemek yapıyolardı. Evet, evet, yemek yapıyorlardı. Can, muhteşem bir şey yaparmış gibi önünde ki marulu keserken, acar elini beline koymuş fokurdayan makarnaya öldürücü bakışlar atıyordu. Merih mi? Büyük bir dikkatle önünde ki yemeği karıştırıyordu.

"Oğlum ya! Şaheserler yaratıyorum yemin ederim. Şu marulun güzelliğine bak."

"Lan yürü git! Marulu sen mi yetiştirdin? Seninle ne alakası var? Marulun kendisi güzel."
Acar aksi bir şekil de kaşları çatık can'ın ensesine patlatırken can oflayarak ensesini sevdi.
"Kıskanıyorsun değil mi? Heheyt be,benim gibi güzel salata yapan nerede görülmüş!"
"Pabucumun salatası. Şuna bak, salatalık ölmüş lan!Domatesler beni kurtarın diye bağırıyor resmen."
Merih de en sonun da can'ı azarladığın da kendimi tutamayarak kahkaha atmamla üçü de sıçrayarak bana döndüler.

"Ya siz naptınız bu mutfağa?"
Nefes nefese gülerek yanlarına ilerledim. Mutfak savaş alanına dönmüştü.
"Sana yemek yaptık yavru tavşanım!"
"Evet çok güzel oldular, aha makarnam da hazır."
Acar telaşla makarnayı süzerken gülmeye devam ederek onları izledim.
"Delisiniz siz!"
Merih elimden tutarak beni masaya oturtup gülümsedi.
"Hadi bakalım ay parıltısı,sen otur bugün sana tatil."
Kıkırdayarak başımı salladım. Nir hazineye bakar gibi gözlerime baktı.

"Eveeet hadi bakalım."
Acar ve can elinde ki tabakları önümüze bıraktıkların da büyük bir iştahla yemeği yemeye başladık.
"Ben yaptım diye demiyorum böyle bir salata yok!"
Gözlerimi devirerek can'ın ölmüş salatasına baktım.
"He ondan he."
"Her şey çok güzel olmuş. Teşekkürler.Yanım da olduğunuz için."
Birbirlerine bakıp bana döndüler.
"Biz hep senin yanındayız."

Onlar benim hep yanımdaydı.
"Sonsuza kadar mı?"

"Sonsuza kadar."
"Sonsuza kadar."
"Sonsuza kadar."

🤍✨🤍✨

Yemeğimizi yedikten sonra beni koltuğa yatırıp kendileri mutfağı temizlemişti. Her ne kadar yardım etmek istesem de buna kesinlikle izin vermemişlerdi.
Gülüşerek okula gelmiş her zaman ki yerlerimizi almıştık. Sıramıza oturana dek üzerimiz de tonlarca göz olduğuna yemin edebilirdim. Elini yüzüne yaslamış,kederli, kederli, yeri izleyen can'ın omzuna elimi koydum.

"Neyin var can?"
"Peri, yüzüme bile bakmıyor. Senin dediğin gibi yapıp onu hiç takmadım ve konuşmadım ama sanırım o bu durumdan gayet memnun."
Ah be can. Üzgün gözlerimi bizi dinleyen merih ve acar'a çevirdim.
"Can, onunla saçmalamadan sakince konuşmayı denedin mi?"
"Sanırım hayır."

"O zaman git ve onunla dürüstçe ve sakince heyecanlanmadan konuş." heyecanla gözleri parıldarken, onunla aynı heyecanı taşıyordum.
"Yaparsın sen."
"Gideyim mi?"
"Git lan arkandayız."
Merih can'ın sırtına vurduğun da can öne doğru savrulurken ayıplayan bakışlarla merihe baktım. Sırıtarak omuz silkti.
"Oğlum gidiyorum ben!!"
Gözlerini kocaman açmış heyecanla bakarken ayağa kalkarak koşup sınıftan çıktı.

"Kız reddetmese bari."
Acar iç çekerek can'ın arkasından mırıldandı. Başımı acar'ın omzuna yaslayarak can'ın arkasından baktım.
"Bence reddetmez. Peri iyi bir kıza benziyor. Saf."
Birden gelen susamışlık hissiyle ayağa kalktım.
"Nereye?"
"Su alıcam. Bir şey istiyor musunuz?"
Başlarını olumsuz anlam da salladıkların da sınıftan çıkarak koridor da yürümeye başladım. Gözlerim can ve periyi buldu, peri büyük bir dikkatle can'ı dinlerken can gözlerinden kalpler fışkıracak bir şekil de periye bakıp yüzünde ki utangaç gülümsemeyle bir şeyler söylüyordu. Hadi be can! Yaparsın sen aslanım!

Kıkırdayarak kantine ilerleyecekken kolumdan tutulması bir oldu. Pamir! Bütün bakışlar bizi bulurken bunu takmadan beni arka bahçeye sürükledi.
"Senin derdin ne!!"
Kükereyek konuşmasıyla kaşlarımı çattım. Ne diyordu bu psikopat?
"Ne diyorsun pamir?"
Sıkılmış ve umursamaz tavrım onu iyice çıldırtıyordu.

"Kamp'a gelmedim diye haberini almadım mı zannediyorsun! O herifle aynı çadır da kalmışsın!Yetmedi bir de onun evin de kalmışsın!"
Bunları kimden duyduğu umrumda bile değildi. O kimdi bana hesap soruyordu?
"Sen kimsin de bana hesap soruyorsun? Ben istediğim yer de kalırım. İstediğim yer de! Pamir artık benden uzak dur. Anladın mı? Sen normal bir psikolojiye sahip değilsin!"

"Ben seni seviyorum. Sen de beni seviyorsun."
Hayretle kaşlarım havalandı.
"Ne? Seni mi seviyorum? Ne saçmalıyorsun sen pamir! Ben sana karşı bir gram duygu hissetmiyorum. Anladın mı beni? Benden uzak dur, hayatımdan uzak dur. Seni çevrem de görmek istemiyorum."
Bu çocuk neresinden dinliyordu beni. Onca yaptığı şeye rağmen onu sevdiğimi nasıl düşünüyordu?
"Seviyor musun onu?"
Merihten bahsediyordu.
"Sanane!"
"Ne demek banane! Seviyor musun onu, sevgili misiniz!"

"Evet! Evet! Duydun mu beni? Sevgiliyiz!"
Sinirle onu susturmak adına söylediğim lafla yerimde donup kalırken pamirin de benden farkı yoktu. aramızda ki sessizliği bozan merihin kükreyişiydi.
"Pamir!!!"
Merihin kükremesinden sonra uçarak pamirin yüzüne yumruk attı. Şokla ağzım açık bir şekil de merihe baktım. Resmen uçtu! Acar kolunu omzuma atarak beni geriye doğru çekti.
"İyi misin kız?"
Önüm de merih hırsla yumruklarını pamire geçirirken başımı olumlu anlamda salladım.

"İyiyim."
"Al, al, çekirdek çitle, iyi gider."
Acar nerden çıkardığını bilmediğim çekirdeği avucuma dökerken kıkırdayarak çekirdek çitleyerek merihi izledim.
"Sen akıllanmamışsın. Ama ben seni akıllandırmasını da bilirim!"
Merih bayılmak üzere olan pamirin kafasını alıp duvara sert bir şekilde çarptığın da şokla yerim de sıçradım.

"Oha, çok iyiydi yalnız."
Pamirin yere yığılan bedeninden gözlerimi alamadım. Öldü mü acaba?
Yüzüm de ılık bir nefes hissetmemle bakışlarım gözleriyle alev alev yanan kara gözleri buldu. Nefes nefese başımdan tutarak beni kendine çekerek sarıldı.
"Aklım çıktı be kızım. Pamirin seni sıkıştırdığını duyunca sana bir şey yaptı sandım. Aklım çıktı."
Benim için bu kadar çok mu endişelenmişti, kollarımı beline sarıp başımı omzuna yasladım.

"Sence o salak bana bir şey yapabilir mi?"
"Olsun..korktum işte."
Çocuksu sesiyle kıkırdayarak geri çekildim. Acar hala çekirdek çitleyerek bizi izliyordu.
"Hayır ya! Kaçırmış olamam!!"
Can'ın isyan sesi kulaklarıma doldu. Yerde ölü gibi yatan pamir ve çevresinde ki bir sürü insana üzgün gözlerle baktı.
"Aga be duyar duymaz geldim ama yetişemedim demek ki. Hadi, hadi, çantalarımızı aldım. Tüyüyoruz aga, müdür geliyor."

"Ben yaptığımdan çok memnunum sıkıntı yok."
Gözlerimi devirerek merihin kolundan tututarak çekiştirdim.
"Saçmalama hadi gidiyoruz."
Koşar adımlarla okuldan çıkarken merih bizim aksimize gayet sakindi.
Aklıma gelen şeyle aniden durduğum da hepsi durarak bana baktı.
"Siz gidin biz merihle geleceğiz."
Can anın da sinsi sırıtmasıyla vuhuuu diyerek sesler çıkarırken, acar sırıtarak bana göz kırpıp can'ın ensesinden tutarak yürümeye başladı.

"Lan acar, gitmeyelim ben çok merak ederim şimdi ne konuştular diye."
"Kes be, zevzek!!"
Söylene söylene yanımızdan giderlerken merih merakla bana baktı. Elinden tutarak ara sokağa soktum.
"Ay parıltısı? Ne oluyor?"
Kendimi hazırlamaya çalışarak derin nefes aldım. Yapabilirdim. Gözlerimi merihin gözlerine çıkararak tek nefeste sorumu sordum.

"Sevgilim olsana kara göz?"

Merih ve ayliz'in parodi hesaplarını takip etmeyi unutmayın❤️
Instagram👇🏻
merihuyar24~ayliizzanaarr

Biricik yazarınızı da takip etmeyi unutmayın❤️
Instagram👇🏻
dolunaayyz

Hahayt tabiki de en heycanlı yerinde bölümü bitiricem

Umarım beğenirsiniz
Yazım hatası varsa affola
Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın
Sizleri seviyorum
Kendinize iyi bakın
Hoşçakalın🤍✨