milion dollar man | sope✓

4.5(m)

uyarı; 2k kelimelik smut, okumak istemeyenleri dışarı alalım😌😌

bu bölümün uzun oluşunun şerefine bir sürü yorum istiyorum, lütfen🥺🥺

hala gördüğüm ıslak rüyamın etkisinde olduğumdan olsa gerek, ne yaptığım kahvaltıya ne de izlediğim diziye odaklanabiliyordum. sabah sabah hafif sertleşmiş organımla uyanmak sinirlerimi bozmuştu çünkü rüyada konuk ettiğim kişi de tartıştığım eşim yoongi'ydi. hiç derdimiz yokmuş gibi bir de bu eklenmişti ve ben de bana ceza olsun diye kendime dokunup rahatlamama izin vermemiştim.

yoongi'yi hayal ederek kendimi tatmin etmek istemiyordum, başkasını da hayal edemeyeceğime göre bu şekil hayatıma devam etmem gerekiyordu.

dün akşama kadar minji ve jimin ile zaman geçirmiştim, akşam olunca da yoongi gelip onları almıştı. bu sefer anlamış olmalı ki benimle konuşmaya da çalışmamıştı. isteğimin bu olmasına rağmen yine de gelip bana veda etmesini istemiştim.

sonuçta bu ormanlık alanda tektim ve gece garip sesler çıkıyordu, biraz da korkak biri olduğumu göz önüne alırsak iyi bile kalıyordum tek başıma.

belki yemek geçirir diye kahvaltıma iyice odaklandım ve tabağımda kalmış şeyleri birkaç hamlede ağzıma attım. sadece masayı toplayarak çıkan bulaşıkları tezgaha koydum.

mutfak ile birleşik salonda açtığım televizyonu izlemeye devam etmek için koltuğa attım kendimi. garip, romantik bir diziydi ve her şeye rağmen yoongi ve ben çok daha tatlı bir çifttik. bu tatlılık tamamen benden kaynaklıydı, yoongi böyle hata yapıp özür dilediği zamanlar hariç sert bir adamdı.

dizideki çift öpüşmeye başladığında şaşkınlıkla bakakaldım, daha az önce yemek yemiyor muydu bunlar? öpüşmelerine dokunuşlar da eklediklerinde istemsizce gözümün önündeki çift yerine yoongi ve kendimi düşlemeye başladım. zaten hassas olan vücudum zihnimin etkisiyle ağrılı bir tepki verdi. televizyondaki çiftin ileri gideceğini anlayıp televizyonu kapattım.

"yine ben geldim hayatım, kusura bakma."

sağımdan gelen sesle kafamı sağıma çevirdim. yoongi gelmişti. televizyonu kapattığım ve kendime dokunmadığım için şanslıydım, yakalansam duyacağım utanç bana bir yıl yeterdi.

yoongi yanıma geldi ve oturdu. aksi gibi bugün spor giyinmişti ve spor giyinen yoongi benim zaafımdı. çok az giyindiği için şu an üstünde olan, beyaz bacaklarını belli eden yırtık pantolon ve üstüne öylesine geçirdiği v yaka kazak beni mümkünmüş gibi daha da yükseltmişti.

elinde tuttuğu araba anahtarını bana uzattı. kendi arabasının sanarak alsam da onunkinin olmadığı anahtarın üzerindeki markadan belliydi. arabasını mı değiştirmişti?

"bu ne?"

ereksiyonuma yaklaştığım için zaten yoongi'ye sinirli olan bedenime bir de rahatlayamama huysuzluğu eklenmişti.

"burada bir şeye ihtiyacın olsa gidemeyeceğini fark ettim, geçende de jimin ile seni konuşurken duymuştum. o arabayı aldım sana."

dünyanın en kolay şeyiymiş gibi bir sürü para ödediği araba anahtarını avucuma bıraktı. biraz heyecanlandığımı inkar edemeyecektim çünkü hayatımda böyle bir paraya sahip olup o arabayı alma gibi bir şansım yoktu.

"ben bunu kabul edemem yoongi. en ufak bir emeğim yok içinde."

kucağıma koymuş olduğum yastığa şükrettim, yoksa altımdaki ince şorttan nasıl bir durumda olduğum gayet ortada olurdu.