milion dollar man | sope✓

0.9

medya: zayn - back to life
dürüst olmak gerekirse beni koruyup kollayan tek kişi o.
nefes almak zorlaştığında bana oksijen veren o.
ve eğer haklı veya haksızsam
o daima benim yanımda.
ve eğer savaşı kaybedersem biliyorum ki o beni hayata geri döndürecek.

zulüm gibi geçen birkaç günün ardından cuma gününe ulaşabilmiştim.

zulüm gibiydi çünkü çalışmaya başlamıştım.

zulüm gibiydi çünkü yoongi ciddi anlamda suratıma bile bakmıyordu.

zaten bana bozulduğu günün akşamı haberlere çıktığımı görünce bir ton azar çekmişti. kabul ediyordum, düşüncesizce davranmıştım. daniel ile fotoğratlarım cidden iki sevgiliymişiz gibi görünüyordu. tabii haberciler allayıp pullamış ve hikayeleştirmişlerdi.

yoongi sosyal medyada daniel'ın arkadaşım olduğunu ve yoongi'nin de daniel'ı yakından tanıdığını anlatan küçük bir yazı yayınlamıştı.

evde olabildiğince bulunmuyor, evde olduğu zamanlarda da benimle aynı odada bulunmuyordu.

birkaç kere konuşmayı denemiştim ama işe yaramamıştı. onu hayal kırıklığına uğratmış gibi hissediyordum. en başında uyarmıştı, yanlış anlaşılmaya müsaade edecek durumlarda bulunmamam gerektiğini vurgulamıştı.

yine de pişman değildim. daniel ile görüştükten sonra yoongi'nin de tavırlarını göz önünde bulundurarak daniel'ın şirketinde çalışmayı seçmiştim.

belki küçük bir ayrıntıydı ama daniel'ın şirketi genel olarak gençlerden oluşuyordu ve dinamik havayı sevmiştim. ilk günlerim olduğu için tam mesai yapmıyordum, sadece düzeni kavramaya çalışıyordum.

daniel bu süreçte bana çok yardımcı oluyordu. çok iyi niyetli biriydi. hatta bana almanca öğretmeyi bile teklif etmişti. şirkette bulduğumuz her boşlukta bana küçük küçük almanca öğretiyordu.

daniel'ın sevgilisi olmadığını öğrendiğimde çok şaşırmıştım, yani, böyle hem dışı hem içi güzel insanlar nasıl olur da yalnız kalabilirdi?

bütün bu iyi giden şeylerin yanında yoongi'nin tavırları bütün keyfimi götürüyordu. tamam, o çıkan haberler konusunda suçluydum ama bu kadar büyütecek ne vardı?

bu akşam topluluğun toplantısı olduğunu biliyordum. hatta geçen hafta, bu haftaki toplantı için parti olması gerektiği konuşulmuştu. yoongi de unutma ihtimalime karşın günlerdir ilk kez benimle iletişime geçmiş, telefonuma mesaj atmıştı.

parti için gereğinden erken bir şekilde hazırlanmış, boy aynamın karşısında oturmuş bir şekilde kendimi izliyordum.

bugünki parti için şirketten erken ayrılmış, saçımı kızıla boyatmıştım. ergenliğimden beri aklımda olan şeyi, daniel'ın ilk günden verdiği avans sayesinde gerçekleştirmiştim.

yakışacağını biliyordum ama bu kadar iyi duracağını ben bile tahmin etmemiştim. saçlarımın boyuna dokundurtmamıştım. hafif uzunlardı ve saçlarımı iki yana atıp alnımı açıkta bırakmıştım.

"hazırlandın mı?"

kapıma tıklanan ele eşlik eden huysuz sesini duydum. anlaşılan yine bozuk atacaktı.

yatağımdan telefonumu alıp heveslice kapıyı açtım. bu gece moralimi bozmak istemiyordum.

üzerine dar bir kumaş pantolon ve götümü satsam alamayacağım pahalılıkta bir gömlek giymişti. o da benim üstümü süzerken giydiğim fazla yırtık pantolona ve bazı kısımlarımda zincirler bazı kısımlarında file detayları olan bluzuma baktım.